Stray Soul | Kokonui ⚣

36|Burada ne yapıyorsun?

Koko

Şu an hissettiklerimi saymamı isteseler birkaç kelime söylerdim. Rüzgar, güneş ve...

Pringles kokusu.

"Şu şeyi yemeyi bırakacak mısın? Ellerinle direksiyonu mahvediyorsun."

Rin beni takmadığını göstermek için tek elini tekrar kutuya soktuğunda uğraşmamaya karar verdim. Duymamış olması da bir ihtimaldi, ne de olsa rüzgarın sesi vardı.

Sonunda hızını azalttığında ve biraz daha maruz kalınırsa zatürre edebilecek rüzgar kaybolduğunda bitmiş kutuyu dalga geçer gibi ağzı açık şekilde arka koltuğa attı.

"Sana her yılbaşı araba almayacağım, haberin olsun."

"Sadece yağ. Garajında kasabanın nüfusundan fazla arabası olan birine göre abartıyorsun."

"Sorun da burada, tek bir araban var ama sen abartmıyorsun."

Göz devirdiğini gördüğümde laf anlatmaktan vaz geçtim. Birkaç dakikalık sessizliğin ardından vitesi değiştirip konuştu.

"Senin sarılıyla işler nasıl?"

Kaşlarım çatıldı. Bu soru bende aynı şekilde onlarca soru sorma isteği uyandırıyordu.

"Bilmem. Ona sor."

"Ah, hayır. Karşısına çıkan ilk kişiyi tokatlayacakmış gibi bakıyor."

Bu doğruydu, nasıl olsa bana da öyle bakıyordu ve sözleriyle fiziki olmasa da çoğu zaman tokatlandığımı hissediyordum, bu da birkaç söz yüzünden böyle hissetmenin aptalca olduğunu hatırlatıyordu ve kendimden utanıyordum.

Cevap vermediğimi gördüğünde göz ucuyla bana baktı.

"Onu seviyor musun?"

"Tanrım, nereden geliyor bu merak?"

"Bilmem."

"Ne?"

Beni takmadan sözüne devam etti.

"O seni seviyor mudur sence?"

"Ah, hayır. Benden nefret ediyor. Tam anlamıyla."

"Nereden biliyorsun? Sen onu sevmene rağmen bok gibi davranmıyor muydun?"

"Eskiden sevdiğimi kim söyledi?"

Derin bir nefes verdi, söz olarak İnui dışında kimseye ifade etmesemde kısa süreli olarak onu sevdiğim az da olsa ortadaydı... Maalesef?

"Ciddi misin Koko? Tanrım... liseliler olarak nerede bir araya gelsek günün sonunda ikiniz baş başa kalıyorsunuz ve neler döndüğünü düşünmek istemiyorum bile. Hava aydınlanınca hafızan mı sıfırlanıyor yoksa B12 eksikliğin mi var?"

Aslında, hava aydınlanınca hafızamın sıfırlanması normal olurdu, nasıl olsa seksin üçte iki buçukluk kısmı sarhoşken yapılmak için vardı. Yine de onunla seks yapmamıştık.

Kaşlarım çaresizce yukarı kalktı.

"Ne yapmamı istiyorsun? Benim yüzümden bıçaklandı ve benim zorumla evimde kalıyor, ayrıca ailesinin hiçbir şeyden haberi yok ama terk edildiğini düşünüyor. Kim bu durumdayken aşkı düşünür?"

"Empati kurabildiğini bilmiyordum."

"Bende."

Tek kaşını kaldırıp imalı şekilde bana baktı. Evet, bunun İnui'ye özel olduğunu düşünüyordu ve yine evet, lanet olsun ki bende öyle düşünüyordum.

"Başından belliydi zaten. Ona bir şey olduğunda kafayı yiyorsun."

"Çünkü korunması gerekiyor."