33|gülünecek bir şey yok

108 16 7
                                    

altı gün önce

"Bunlar Sano'nun kulağına giderse mahvoluruz, biliyorsun değil mi?"

"Kimin neyi duyduğu önemli değil, İzana'yla konuşmalıyım."

"İşin içinde parmağı olduğunu itiraf ederse ne yapacaksın? Onu öldüremezsin!"

Ran sinirliydi. Koko duygusal biri değildi, ölümlere ya da yaralanmalara alışıktı. Yine de taş çatlasa bir aydır tanıştığı bir çocuk yüzünden herkesi ayağa kaldırıyordu ve bu kimsenin karına değildi.

"Ne yapmamı bekliyorsun, o bana İnui'yi kasten bıçaklattığını söyleyecek ve bende iyiymiş deyip gidecek miyim? Kafandaki senaryo bu mu?"

"İnan bana Koko, bu senaryo İzana'ya dokunmandan çok daha mantıklı. Seni delirtmeye çalışıyorlar, açık bırakacağını biliyorlardı ve sende şu an tam olarak bunu yapıyorsun."

Koko'nun bu sözler karşısında yapabildiği tek şey sessiz kalmak ve yumruklarını sıkmak oldu.

beş gün önce

"Onunla ne zamandan beri tanışıyorsun?"

Koko yüzünü gömdüğü ellerinin arasından kaldırdı ve kır saçlı adama baktı.

"Bunun ne önemi var?"

Adam sessiz kaldı. Günlerdir burada tutuluyordu ve bunun nedeninin ilk defa gördüğü bir çocuk olmasından nefret etse de bunu içinde tutmaya çalışıyordu.

"Kendi içinde aile ya da akradaş sorunları var mı?"

Koko düşünür gibi kaşlarını çattı. Şu an merak ettiği şey İnui'nin ailesel sorunları değil, doktorun bunu neden sorduğuydu.

"Varsa ne olacak?"

Koko'nun onu tekrar terslemesine iç çekti.

"Sana neden onu ısrarla uyutmamız gerektiğini söylediğimi biliyor musun?"

"Hayır. Şimdi sana güvenmek de mi suç oldu?"

Adam güldü. Gözlerini kısmasıyla yanlarında çizikler oluşuyordu.

"Günlerdir uyumamasının nedeni sence ne olabilir?"

"Bana neden soruyorsun, doktor olan sensin."

Koko oturduğu sandalyede ona arkasını döndü ve duvara yaslandı. Günlerdir uyumamak için yatağa geçmiyordu, adam sırtının ne halde olduğunu düşünmek istemedi.

"Rüyalar."

Koko göz ucuyla adama baktı.

"Rüyalar?"

"Rüyalarında sevmediği bir anısının zihnine çarpıtılmış halini görüyor olabilir, ya da hayat içinde yaşadığı bir sorunun, fark etmez. Bu rüyayı her uyuduğunda gördüğünden beyin bundan kaçmak istiyor ve İnui'nin uyumasını engelliyor, o da uyandığında bu rüyayı hatırlamadığı için normal bir uyku sorunu olduğunu düşünüyor. Ancak bayılacak raddeye geldiğinde uyuyabiliyor. Ablasıyla tanışıyorsunuz, ondan bir şeyler öğrendin mi hiç?"

Koko donakaldı. Birkaç saniye sonra vücudunu tekrar adama çevirdi.

"Küçüklüğünde bir yangın geçirdi. O da sayılır mı?"

Adamın yüzünde bir gülümseme oluştu.

"Şimdi aynı dilden konuşmaya başladık."

üç gün önce

Stray Soul | Kokonui ⚣ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin