𝙆𝘼𝙍 𝙏𝘼𝙉𝙀𝙎𝙄̇

❆AFFETMEK❆

Bence artık karakterlerimizin modelleri ile tanışmalısınız🤭

Medya: MERVE KURT

İyi okumalar ❤

❄

~AYBARS SOYKAN~2025~

Bazı şeylere inanmak istemez insan mesala birinin öldüğüne veya birinin sizi terk ettiğinde gidişinin mantıklı bir açıklaması var diye avuturuz kendimizi. Ben ne birinin öldüğüne ne de birinin bizi sebepsiz yere terk ettiğine inandım.

Ben annemle babamın ölümüne inanmadım. Ben sevdiğim kızın beni sebepsiz yere bırakmadığına inandım. Ama insan bir yerden sonra yoruluyor.

Ben annemin ve babamın öldüğüne inandım. Ben Asena'nın beni durup dururken bıraktığına inandım. 10 sene boyunca aynı telefon numarasını kullandım çünkü Asena benim telefon numaramı ezbere biliyordu. Belki dedim. Belki arar... Ama aramadı..

O buradaydı. Aslında uzun zamandır dibimdeydi. Şimdi anlıyordum o yeşil çekik gözleri bana neden tanıdık geldiğini. O gözleri doya doya bakmayalı 10 sene olmuştu.

Bütün gece düşündüm. Onu düşündüm, Göktuğ'yu düşündüm, Seyit amcamı düşündüm, Turan amcamı düşündüm en çokta kendimi ve Asena'yı düşündüm. Gece düşünmekten uyumamıştım. Göktuğ'da otel odasına gelmemişti. Neredeydi?

Telefondan bir iki kez arasamda açmamıştı. Tuana da olabilirdi çünkü ne zaman kendini kötü hissetse Tuana'nın yanına giderdi. Otel odasından çıktım. O ve Tuana aynı odada kalıyordu acaba evde miydi? Offf düşünmek istemiyordum çünkü artık başım ağrıyordu.

Kapıyı çaldım ve beklemeye başladım. 2-3 dakika sonra kapıyı Tuana açtı. "Bişi mi oldu komutanım?" dedi endişeli bir sesle. "Hayır, bişi olmadı. Göktuğ gece gelmedi de nerde biliyor musun?" dedim. "Hee, gece geç saatte bana geldi komutanım. Biraz içini döktü sonra uyuya kaldı. Bende uyandırmadım. İsterseniz içeri gelin komutanım" dedi. İyi gece burada geçirdiği için rahatlamıştım. "Yok ben gelmeyim. Uyanınca söyle beni arasın" dedim. "Tamam komutanım" dedi ve kapıyı kapattı. Odaya girsem büyük ihtimalle oda beni boğardı o yüzden dışarı çıktım.

İlerdeki bankların birine oturup sigaramı yaktım. Çok sık içmezdim ama iki gündür 1 paket bitirmiştim. Yanıma biri oturdu hafif kafamı çevirdim kim diye. Seyit amcamdı.. O da biliyordu ve o uzun süredir onunla iletişim halindeydi.. Can yakıyordu...

"Öğrenmişsiniz.." sesinde çaresizlik vardı. "Evet, neden söylemedin? Neden?" dedim. "Asena istemedi. O buraya gelince söyleyecektim ama istemedi hatta 'Onlar beni tanımadı... Boşver bilmesinler' dedi. Haklıda ama inanın sizin bilmenizi isterdim" dedi. Demek ki o istemdi. Doğru, haklı tanımadım, tanımadık. Nasıl tanımadık. Bişi demedim. Aklıma gelen soru ile hızlıca Seyit amcaya döndüm.

"Merve, Merve biliyor mu?" dedim. Merve, Asena'nın en değer verdiği kişilerdendi. "Hayır..." dedi. İşte o zaman sıçtık çünkü Merve, Asena gittikten sonra baya bi kötü olmuştu. Hatta Göktuğ, Elif ve ben dışında herkeze küsmüştü. Sigaramdan son nefesi içime çekip izmariti çöpe attım. "Birazdan sizin odada" dedi. Kafa salladım.

Odaya geri döndüğümde içeride Göktuğ'yu gördüm. Baya çökmüştü. "Birazdan burada olurlar" dedim sadece. "Kim, kimler, neden?" dedi. Her zaman ki gibi soruları sıralayarak. "Albay, MİT başkanı, kuzenin ve Asena. Konuşucaz.." dedim ve son olarak ekledim "Ben bir duş alcam" dedim. Hızlıca soğuk suda kısa bir duş aldım. Banyodan çıkınca üstüme siyah bir eşofman üstümde kısa kollu siyah bir tişört giydim.

Herkez burdaydı. Asena dışında. Asena gelmeden Seyit amcamla Turan amcam Merve'ye kısa bir özet geçti. Gözleri dolmuştu çünkü ikisinin arasıda ki bağ kuzenden öte kardeş gibilerdi. Beraber olmadıkları 1 gün bile yoktu. Onun dışında bide sürekli telefondan yazışıyorlardı.