Bu bölümü nebakiyosunizmarit armağan ediyorumm. Güzelim benim💋
İyi okumalarrrrr
Yatakta uzanmış dinleniyordum. O olaydan tam 2 hafta geçmişti. Şuan iyiydim pek fazla hareket edemiyordum
Telefonu alıp instagrama girdim. Instagramda gezinirken bir bildirim düştü telefonuma
Bulut:Nasılsın?
Bu gün buluşurmuyuz?
Seni evimde beklerim
İyiyim
Maalesef bu gün buluşamayız tatildeyim. Fakat bir kaç güne dönerim
Bulut:anladım tamam
Onun mesajını beğenim Telefonu bıraktım. Evet hâla bir görevin içindeydik ve Bulut tahmin ettiğim gibi bana farkında olmadan bilgileri veriyordu
O gün uyandığımda Herkes endişeliydi. Ve evet ilk defa böyle sevilmiş hissettim...
Ben bunları düşünürken odamın kapısı açıldı. Kim olduğuna baktığımda Atlas gelmişti
Bir kaç gündür onu görmüyordum. Ona anlamayarak baktığımda yanına doğru geldi
"Neden geldin?" Kaşlarını çatıp bana bakmaya başladı "Gelemezmiyim?" Ona göz devirip önüme döndüm
"Bakıyorumda Bulut'la konuşmaya alıştın?" Sonda ki cümlesini sorgulayıcı bir şekilde söylemişti
"Kafanda birşeyler kurmayı bırak. Ben senin zorunla buradayım farkında mısın? Kardeşimin hayatı tehlikede olmasaydı şuan burdan siktir olup gitmiştim"
Kaşlarını havalandırarak bana bakmaya başladı. "Seni zorla tutmuyoruz siktir olup gidebilirsin. Sana sadece bunların sonucu olduğunuda söylüyoruz"
Ah cidden mi?!
Alayla güldüm hatta kahkaha attım. "O sonucunda kardeşimin hayatı var! Ben seni anlayamıyorum tamam mı anlamıyorum! Sen nasıl bir insansın ya? Bir ablayı kardeşiyle tehdit etmek ne!"
Bana yaklaşıp kolumu tuttu. Canımı acıtacak bir şekilde tuttuğunda ağıyla inlememek için kendimi zor tuttum
"O sözlerine dikkat et duydun mu beni!" Dişlerini sıkıyordu ve damarları belirginleşmişti
"Eğer katlanamıyorum siktir olup gideceksin!" Kolumu ondan Sertçe çekip ayağa kalktım. Ama ayağa kalkmamla şiddetli bir şekilde karnıma ağrı girmişti
Acıyla inlediğimde gözlerim dolmuştu. Başın döndüğünde bir yere tutunamadan yere yığıldım.
Ama o bişey yapmamıştı sadece bana bakıyordu. Yardım bile etmemişti.
Karnımda ki ağrı daha fazla şiddetlendiğinde Atlas bir şey demeden gitti.
Evet onun böyle gitmesi canımı acıtmıştı ama neden böyle acıttığını anlamadım
Elimi karnımın üstüne koyduğunda kanadığını gördüm. Dikişlerim patlamıştı.
Ağrım şiddetlendiğinde acıyla bağırdım. Ama kimse gelmedi
