1.bölüm

989 53 11
                                    

Arkadaşlar ilk kitabım olduğu için hatalarım elbet olacaktır bunu lütfen bana bildirin.

...

Gözlerimi açtığımda etrafıma göz gezdirip esneyerek yataktan doğruldum gözlerim duvarda asılı olan saate kaydığında gözlerim sonuna kadar açıldı öğlene kadar uyumuşum hızla dolabıma gidip üzerime elbisemi giyip saçımı yapıy çıktım odadan normalde yarımsaat'de ancak hazırlanabiliyordum hazırlandıktan sonra aynanın karşısına geçip kendimi süzdüm

Çok sıradan bir yüz tipim vardı

Kahverengi saçlarım ve gözlerimle yinede güzeldim.

aynanın karşısında sonkez kendime baktıktan sonra odadan çıktıp ve mutfağa ilerledim mutfağa.

Geç kalmıştım annem çok kızacaktı.

Mutfağa geldiğimde annemin yanına doğru ilerledim.

annem domatesleri doğruyordu

"Anne uyuya kalmışım" dedim anneme

Tamam elena ben uyandırmadım seni saten .şurdaki sepeti alda kümeste yumurta alda geliver kızım

"Tamam anne"diyip  annemin yanağından öpüp yerdeki sepeti alıp evin arka tarafında kalan kümese doğru yürümeye   başladım.

Kümese 2,3 adım kala bir inilti sesi duydum ama umursamadım boşverip içeri girecekken yine aynı sesi duymamla başımı sesin geldigi yöne çevirdim .orman tarafından gelen sesin sahipine baktığımda bizim kümesin solunda kalan ağacın arkasında biri uzanıyordu sırtı ağaca yaslıydı.

Adımlarımı oraya doğru çevirdim ve yürümeye başladım .

Ağacın oraya vardığımda yerde yatan baygın bir adam gördüm yarı açık gözleriyle bana bakıyordu tedirginlikle ona bakarken vücudunda hiçbir yara görmedim.

Adama endişeli gözlere  bakıyordum çünkü bizim ev kasabadan baya uzaktı buraya at olmadan gelmesi imkansızdı annemle ben en kıda yolda giderken bile 1 saatimizi alıyordu.

Hızla yönümü eve doğru çevirip koşmaya başladım kapının önüne gelince   kapıya hızlıca ardı ardına vurdum.annem kapıyı açtı ve bana telaşla bakmaya başladı.

Elena nouldu kızım ne bu halin dedi annem korku dolu bir sesle

"Anne kümesin ordaki ağacın arkasında bir adam var baygın yatıyor" dedim nefes nefese

Annem bana bakarak evden hızlıca çıkarak ağacın oraya doğru gitmeye başladı.

Annemle adamın yanına gittiğimizde annem donakaldı konuşmuyordu sadece bakıyordu.

"Anne nouldu an-"

Kızım kral lucifer bu ben hemen kasabaya gidip askerlere haber vereyim sen burda bekle.

"Anne ben tek kalamam"

Korkma kızım benim hemen geleceğim. Dedi annem güven veren bir ses tonuyla.

CEHENNEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin