LOVE ME

özlem ve hasret

İyi okumalar 💝

Jungkook uçak tan inmişti ve tam 3 saat süren yolculuğun ardın dan artık kore deydi
ve sanki bu kadar yorgun olduğu yetmiyormuş gibi etrafını gazeteciler magazinciler sarmıştı herkes soru sorup röportaj yapmak istediğini söyleyip duruyordu koruma lar onları uzaklaştırmaya çalışıyorlardı ve yoğun çabalar sonra nihayet onları uzaklaştırdığında  öbür koruma ise hemen arabayı getirmişti jungkook hiç beklemeden arabaya binmişti derin bir nefes alıp oturduğu koltukta yayıldı ve dışarıyı izlemeye başladı uzun yolculuk sonrası artık evini görmüştü gerçekten de aile sini özlemişti araba durduğunda hemen inip kendini anne sinin koları arasına bıraktı  evet eskinden olsa asla bunu yapamaz ve hemen geriçekilirdi ama artık iyileşmiş ve annesine doya doya sarılmıştı tıpkı anne sini ona sarıldığı gibi jungkook eskinden olsa böyle birşey asla yapamazdı çünkü biri ile göz göze bile gelemiyor du biri ona yaklaş sa ani hareketle kendini geri çekerdi yada atak geçirirdi çünkü vücudu bunu kabullene miyordu çünkü biri ona dokunduğunda vücudu alarım veriyor birden bire titreşime giriyor ve atak geçiriyordu ama artık iyileşti anne si oğluna hasret kalmıştı çünkü anne sine bile ona dokunamıyordu ama artık bitti oğlu iyileşti ve şuan kolarının arasındaydı bayan jeon'nun gözlerinden artık tutamadığı özlem göz yaşılari geliyor du jungkook anne sinden ayrılıp yüzünü avuçlarına aldı ve konuştu

"Anne tamam ağlama artık bak geldim ve sana sarılıyorum ha "

Bayan jeon kafası nı aşağı yukarı saldı ve oğlunun yanaklarına kocaman öpücük ler koydu jungkook annesin den ayrılıp babasına sarıldı babası anın kolarını oğlu sarmıştı  

"Hoş geldin şampiyon "

Dedi ve gülümsedi jungkook ta ayrılıp gülümsemişti jungkook anında sırtına atlayan kişiyle duraksadı arkasını döndüğünde bunun kardeşi olduğunu gördü ve sırtı yine yaramazlık yapıyor du cidden hiç değişmemişti

"Hyung canım hyung um "

Diyip kollarını boynuna doladı jungkook ta hemen kollarını kardeşine doladı

"Ah yugyeom tamam boğuldum  "

Dediğinde yugyeom kollarını biraz daha sıktık tan sonra boynunu serbest bıraktı

"Ah bebeğim hade içeri geçelim yorulmuş sundur "

Dedi bayan jeon ve içeri geçtiler jungkook aklına dolan kişiyle birden durgunlaştı koltuğa doğru ilerledi ve oturdu akli hâlâ ondaydı aradan 2 yıl bile geçse hâlâ aklı ondaydı evet ayrılmayı o istemişti ama daha ayrılmalarından 1 ay bile geçmeden hemen gidip başkasıyla olması kendine yediremiyordu yani yaşadıkları onca şey yalan mıydı onun sarfettiği o güzel sözler o bakışlar yalan mıydı tam 2 buçuk yıl ilişkileri yalan mıydı evet jungkook sadece onun yanında atak geçirmiyor onun yanında vücudu hiç bir tepki vermiyordu ve onun yanında mutlu oluyordu aklından çıkmıyordu ne aklından ne kalbin den amerikada geçirdiği 2 yıl onu unutmaya yetmemişti yetemiyordu çünkü ona hala aşkı ti jungkook bunları düşünürken birden ona ses lenen kişiye döndü

"Hı"

"Bebeğim sabah tan beri sana sesleniyorum duymadın mi "

"Anne kusura bakma duymamışım bir şey mi oldu "

"Ah yok olmadı sadece ondan hazır eğer dinlenmek ve banyo yapmak istersen her şey hazır diyecektim "

"Hım tamam anne ben o zaman odama çıkayım ve banyo yapayım gerçekten yorgunum "

"Peki oğlum sen dinlen mene bak"
Jungkook " tan 

Annem min dediği şeyle hemen ayağa kalktım ve odamın yolunu aldım merdivenlerden çıkarken odama gitmek istemedim çünkü orada onla yaşadığımız anılarımız vardı ve biliyorum ki oraya girdiğimde her şey yine gözümün önüne gelecek herşey beynime dolacak onla çok mutluydum kimsenin yanında olmadigim kadar mutlu huzur lu rahat ama o napti daha ayrılalı 1 ay olmadan sevgli yaptı demek gerçek ten herşey yalandı bunları düşünerek kapımın önüne gelmiştim bile elimi kapının kulpuna atim açmak istemesemde açtım artık bu durum dan kaçamaz dim ve o yüzden içeri girdim herşey değişmişti yeni mobilya lar perdeler yani çalışma masası ve boyamış odam yeni dolabım odam çok ferah olmuştu ve birden aklıma yine o anlarım geldi yatağımda oturup saat lerce sesiz ağlayıp ve onun gelip göz yaşlarımı silmesi ve beni sakin lestirmesi yine ve yine hepsi gözümün önüne filim şeriti gibi geçti ve ben hâlâ onu unutamıyorum ah kahretsin neden böyleyim neden hâlâ her şeye rağmen onu seviyorum neden bana o sözleri söylediğine rağmen ve benim ardimdan hemen sevgili yapmasına rağmen ben hâlâ onu seviyorum bu yüzden şuan kendimden nefret ediyorum pekâlâ tamam herşeyi unutup banyo ya gireceğim dolabıma yönelip kıyafet çıkardıktan sonra banyo ya girdim suyu ayarladım ve suyun altına girdim sıcak su tenime iyi gelirken kısa duşun ardın dan çıkıp kıyafetlerimi giyindim sonra küçük havluyla saçlarımı kurutum saçım biraz nemi kalırken aşağıya indim anlamadığım bir karmaşa vardı

"Ne oluyor birleri mi gelecek "
"Evet oğlum ortağımız gelecek kaç gündür erteliyorum ama bugün gelmeliler kusra bakma geldiğin  ilk gün ama artık erteliyemem "

"Tamam baba sorun değil benim için zaten yemek ten sonra gittmem gerekn yerler var"

"Tamam oğlum "

Koltuğa oturup arkamı yaslandım ve telefonumu çıkarıp bir kaç dosya ya göz atım telefonum da fazla şey yoktu birkaç dosya vardı ve bir flaş bellek genelikle bilgisayardan buraya aktarırım ve baktık dan sonra telefonu kapatıp cebime sıkıştırdım biraz etrafa göz gezdirim annem yine telaşlı bir şekile masayı inceliyor eksik varmı yokmu diye ve yine yugyeom annem le uğraşıyordu gerçekten bu hâllerini özlemişim babam da telefonla konuşuyordu birden zil çaldı herkes kapıya doğru ilerledi bende ayağa kalkıp kapıya ilerledim kapı açıldığında gözlerim fal görmüş tavşan gibi büyüdü bu oydu nasıl olur oyudu o özlem duyduğum gözlerdi o hasret ile yanıp tutuştuğum kişiydi tam karşımda göz leri gözlerimde .