LOVE ME

stres

Hiiiii ben geldimmmmm nasıl sınız umarım iyisinizdir .

İyi okumalar 💝

Yazardan

Jungkook ensesindeki silah la olduğu yerde öylece kalmıştı ellini kapıdan çekip kaldırdı hâlâ arkası dönük bir şekilde duruyordu ve adamın kim olduğunu bilmiyordu aklında binlerce soru vardı ve biraz korku korkunun nedeni o 'na takıntılı bir adam olması eğer arkasındaki ona silah daymış adam o şerefsiz ise burdan çıkmak onun için çok zor olurdu

"Sen kimsin ve burda ne işin var arkanı dön "

Jungkook duyduğu sesle yavaş yavaş arkasını döndü karşında ona silah tutan adam jungkook görünce şaşırdı ve hemen silah ı indirdi ve başını öne eğdi adam ona saygı ile selam verdi evet bu adam jimin in abisinin adamıydı ve jungkook ta onunla bi nevi ortak gibiydi jungkook karşında olan adama baktı ve sonra derin bir nefes soldu ciğerlerine jungkook rahatlarken adam hâlâ önünde eğilmiş saygı ile onda altan bakan adama döndü adam böyle bir hata nasıl yaparım derken jungkook elini kaldırıp adamın omuzuna koydu ve biraz sıktı

"Efendim ben gerçek ten özür dilerim sizi başka biri san-"

"Sıkıntı değil wonjin özür dileme ne gerek yok beni tanımadın ve işini yaptın yani doğru olanı "

Dedi jungkook adam minnetle ona bakıyor jungkook adamın omuzunu bir kez daha sıktı ve depo nun kapısını döndü ve açtı içeri girdiğinde içerdeki adamlar saygıyla eğildiler ve selam verdiler jungkook ta kafasını sallayıp deponun içindeki ofise ilerledi kapıyı açıp ofise girdi ve etrafa süzdü deri koktular cam'ın önünde yerlerini almıştı ve hemen ortada bir masa ve sağ tarafta bir çalışma masası vardı ve arkada koca bir kitaplık jungkook hemen deri koltuklar  a ilerleyip kendini koltuğa atı ve ayaklarını masaya atı ve kafasını arkaya jungkook'un yeri rahatı sonra düşünmeye başladı buraya gelme sebebi jimin in abisi ile konuşup bir plan yapmaktı çünkü biliyordu o herif rahat durmaz ve kore ye gelirdi o yüzden hemen bir plan kurup önlem almaları gerekiyordu bu adam çok tehlikeli birisiydi jungkook ku sevdiği ni zannediyor ama aslında öyle değil o bir platonik birisiydi hastaydı ve jungkook sevmiyor du onu kendine takıntı haline getirmiş ve elde ettme ye çalışıyordu jungkook bunları düşünürken birden kapı açıldı ve içeri jimin in abisi girdi jungkook hemen kendini düzeltip normal bir şekilde oturdu

"Hoş geldin hyung "

"Sende hoş geldin jungkook kusura bakma biraz geciktim "

"Sıkıntı değil hyung "

Adam hemen jungkook un karşına oturdu ve adamlara birşeyler getirsin diye söyledi ve ardından tekrar jungkook a döndü "

"Evet jungkook seni dinliyorum bir sorun mu var "

"Malesef var hyung buraya gelip seni meşgul ettmek istemezdim ama gelmeliydim "

"Hiç sorun değil söyle bakıyım ne oldu "

"Hyung park  bogum yine rahat durmamış ben kore ye geldiğimde jimin ve seokjin ne bulaşmış yerimi söylesinler diye ama onalar söylememiş ve bende onların buraya gelmelerini söyledim büyük ihtimalle yarın burda olacaklardır ve bende tedbir almak istiyorum çünkü rahat durmaz ve oda burya gelir ve başımıza yine bella olur bir an önce bir plan kurup ve tedbir almamız gerek"

"Çok haklısın jungkook jimin in yüzü demek bu yüzden o haldeydi her neyse söylediğin gibi bir plan yapıp onu engellememiz lazım ki bir süre buraya gelmesin "

Adam sırıttı ve jungkook anlamaz gözlerle adama baktı kesin aklında birşey vardı yoksa asla bu kadar kendin den emin konuşmaz di bir adam içeri girip içkileri masaya bıraktı ve cıktı jungkook içki yi bardak lara doldurdu ve bir tanesini karşında oturan adama verdi ve diğerini kendi aldı gerçekten güzel bir plan yapmaları lâzımdı eğer yapamazlarsa çok kötü şeyler olabilirdi.
.
.
.
.
.

Jungkook un anlatımıyla

Depo dan çıkıp arabaya bindim hyung ile güzel bir plan yapmıştık en az iki saat tir burdaydım artık eve gitmem gerek hemen arabayı çalıştırıp sürdüm gaza basıp yolla çıktım ve düşünmeye başladım neden herşey üst üste geliyor hayatım hep kaos ve acı ile geçti bir den aklıma o geldi ve tekrar düşündüm onun hakında ben burdan gidersem herşey daha iyi olur diye düşündüm belki onu unuturum hayatıma devam edrim diye düşündüm ama ben ona daha çok bağladım onu görmediğim her sanyi her dakka öldüm iki yıl acı çektim ki hâlâ cekiyorum ve yine onu gördüm ona sarılmayı tekrar öpüp koklamayi sarıp sarmalamyı tekrar onun yanında huzur bulmayı diledim ama olmuyor bir yanım bunları yapmak istese bille bir yanım ondan nefret ediyor yapamıyorum o yanımı görmez den gelemiyorum ona o kadar çok öfkeli ki onu gördüğüm de tüm yaşadıklarım gözümün önünde flim şeridi gibi geçti onu beni sevdiğine inadım ona güvendim onu çok sevdim ama o bana herşeyin bir yalan olduğunu ve beni sevmediğini bille söyledi neden dedim kendi kendime ne yaptim acaba hastayım diye mi beni kandırdı yada dediği gibi çok mu mızmız dim çok mu çocuksu yudum  anlamıyorum... ben bunaları düşünür ken eve varmışım bille hemen arabayı park edip indim ve ilerledim kapını önüne geldim ve zil le bastım ikinci kere zil e bastığımda açıldı hemen içeri girip salona bir bakış attım kimse olmadığını görünce merdiven lerden çıkmaya başladım odama girip kapıyı kapatım ve hemen banyo ya girdim üstüm dekileri çıkarıp kirli sepet te atım ve hemen suyun altına girdim ılık su tenimden aşağı doğru aktı ve ıslak zemin le buluştu..yarım saat'in sonunda banyo dan çıktım küçük havlu ile saçlarımı kurular ken dolabın önüne geldim açtım kot siyah pantolon ve üstüne beyaz tişört ve deri ceket aldım hemen giydim ve nemli olan saçlarımı kırıştırdım ve odan çıktım merdivenlere yönelirken aşağından sesler geliyordu hemen son basamağı da bitirip salona girdim bay kim in ailesi ve bizim aile bir arada ben salona girer girmez herkezin gözleri beni buldu ve tabi ki oda burdaydı hayır ben anlamıyorum niye her dakka onu görmek zorundayım sinirlerim bozuluyor

"Anne ne zaman geldiniz "

"Çok olmadı birtanem bi yarım saat önce "

"Anladım hoş geldiniz "

"Hoş bulduk "

"Oğlum sen bir yere mi gidecektin "

"Evet "

Tam gidecektim ki babam biraz oturmamı ve sohbet ettmemi istedi bende oturdum aslında bir yere gitme planım yoktu ama burda kalıp daha fazla kendimi yıpratamam onu gördüğüm her an anılarımız geliyor aklıma sonra beni sevmediği geliyor ve kendime hakim olamıyorum sinirden birtane geçirmek istiyorum yüzüne biraz daha oturduk tan sonra ayağa kalktım ve müsade isteyip çıktım arabayı çalıştırıp gaz a bastım nereye gitiğimi bilmiyorum ama sürüyorum yarın jimin ve seokjin gelecek ve o zaman neler olur bilmiyorum tek bildiğim birşey var oda o piçin bir süre kore ye gelemez olmasın o yüzden biraz olsun rahatım en azından bir süre

Yazım yanlışı varsa özür dilerim yeni bölüm de görüşmek üzere:)