3🍃

215 30 1
                                    

മേമനയില്ലാത്ത്

ജയൻ :നമസ്കാരം ഞാൻ ജയൻ അങ്ങ് വടക്കുന്നു വരുവാ

ലക്ഷ്മി: ആ നിങ്ങള് ഇരിക്ക്

അയാളും കൂടെ ഉള്ള പയ്യനും കാസരയിൽ ഇരുന്നു

ലക്ഷ്മി :അല്ല എന്തിനാ വന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല

ജയൻ :ഞങ്ങള് ഇവിടുത്തെ കുട്ടിയെ പെണ്ണുകാണാൻ

ലക്ഷ്മി :ഓ ആരാ പയ്യൻ

ജയൻ : എന്റെ മോൻ അർജുൻ ഇവൻ ഇവിടുത്തെ കുട്ടിയെ ഇവിടെ വെച്ച് ഒന്നിരാണ്ട് തവണ കണ്ടിട്ടുണ്ട് കണ്ടാപ്പോ തന്നെ കുട്ടിയെ ഇഷ്‌ടവായി അതാ ഞങ്ങള് പെണ്ണുകാണാൻ വന്നത് പിന്നെ ചായ കടയിൽ വെച്ച് കുട്ടിയെ പറ്റി ഞങ്ങള് എല്ലാം അറിഞ്ഞു അച്ഛനും അമ്മയും ചെറുപ്പത്തിൽ വെച്ച് തന്നെ മരിച്ചു പോയി എന്നക്കെ ഞങ്ങൾക്ക് അത് ഒന്നും ഒരു പ്രശ്നവുയില്ല കുട്ടിയെ ഇങ് തന്നാൽ മതി ഞങ്ങള് പൊന്ന് പോലെ നോക്കിക്കോളാം

ലക്ഷ്മി :മ്മ് പറയുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത് അത് നടക്കില്ല ഇവിടുത്തെ കുട്ടിയെ നിങ്ങടെ മോന് തരാൻ പറ്റില്ല

ജയൻ :ഏഹ്

ലക്ഷ്മി :വേറെ ഒന്നുവല്ല അവളെ  ചെറുപ്പത്തിലേ എന്റെ കൊച്ചുമോന് വേണ്ടി പറഞ്ഞു ഉറപ്പിച്ചതാ അതുകൊണ്ട് നിങ്ങള് വന്ന വഴിതന്നെ തീരിച്ച് പോകുന്നതാ നല്ലത്

ജയൻ :ഓ എന്ത്‌ നോക്കി ഇരിക്കുവാ വാ പോകാം

അവർ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി

രാത്രി

വേണി അനന്തനെ പറ്റി ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടക്കുവായിരുന്നു

നന്ദിനി :വേണി..

അവൾ വിളി കെട്ട് കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീച്ച് ഇരുന്നു.

വേണി :എന്താ അമ്മേ

നന്ദിനി :അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നു അത്താഴം കഴിക്കാൻ വാ

വേണി :മ്മ്

വേണി താഴെ ഡൈനിംങ്‌ ഹാളിലേക്ക് പോയ്‌ അത്താഴം കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു
നന്ദനി അവൾക്ക് വിളമ്പി കൊടുത്തു

ശേഖരൻ :വേണി നാളെ രാവിലെ നിന്നേ കാണാൻ കുറച്ച് കുട്ടാര് വരുന്നുണ്ട് നീ രാവിലെ  ഒരുങ്ങി നിക്കണം

വേണി :ശരി അച്ഛാ.

ശേഖരൻ :മ്മ്.

സമയം മുന്നോട്ട് പോയ്‌.

ശിവാനി:ന്നാ ഈ മരുന്ന് കുടിക്ക്

ലക്ഷ്മി :ഒരു ദിവസം കുടിച്ചില്ലങ്കിൽ ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ ഒന്നും പോന്നില്ല

ശിവാനി :മ്മ്.. കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശ്യം ഒരു തവണ മുടങ്ങിയത് കൊണ്ടാ അന്ന് ആശുപത്രിയിൽ പോകേണ്ടി വന്നത് അന്ന് ഡോക്ടർ എന്താ പറഞ്ഞേ ഇനി മുടങ്ങൻ പാടില്ലന്നല്ലേ അതു കൊണ്ട് കുടിച്ചേ

ലക്ഷ്മി മരുന്ന് വാങ്ങി കുടിച്ചു.

ശിവാനി :മ്മ് ഇനി കിടന്നോ

ലക്ഷ്മി :മ്മ്.

ശിവാനി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയ്‌ വാതിൽ അകത്ത് നിന്ന് അടച്ച്
അവൾ മുടി ചിഗി ഒതുക്കി പിന്നികെട്ടി വെച്ചു
ശേഷം കിടക്കാ വിരിച്ചു.
അവൾ അലമാര തുറന്ന് അതിൽ നിന്ന് ഒരു കുഞ്ഞ് പെട്ടി എടുത്ത് കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ വന്ന് ഇരുന്നു
അവൾ മെല്ലെ തുറന്നു
അതിൽ നിറയെ ചെറിയ ചുവന്ന കുപ്പി വള ആയിരുന്നു
അവൾ അത് ഓരോന്ന് എടുത്ത് നോക്കി അവൾ എന്തോ ഓർത്ത് ചിരിച്ചു.
അവൾ ആ കുപ്പി വളകൾ മാറോട് അണച്ച് കാട്ടിലിലേക്ക് കിടന്നു.

തുടരും...💚💛💜

എനിക്കായി 🌸Where stories live. Discover now