1

11.8K 1.1K 1K
                                    

🌊

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🌊

Üniformamın düğmelerini ilikledikten sonra, masanın üzerinde duran şapkamı alarak başıma geçirdim.

Yerimde hafifçe doğrularak kafamı camdan dışarıya çevirdiğimde, gördüğüm manzara iç çekmeme neden oldu.

Yaz aylarının başındaydık.

Bugün on dört Haziran cumaydı.

Öğlen saatlerinde olduğumuz için güneş karşımdaki denize ışıklarını vuruyordu. Bu da denizin parıldamasına yol açıyordu.

Odamdan dışarıya çıkmak için kapıya doğru yürüdüm ve kapıyı açarak dışarıya çıktım.

Kapıyı kapatmadan önce gözlerim son kez odama doğru döndü.

Burası benim bir yıldır görev yaptığım yerdi. Gözlerim duvardaki fotoğrafıma takılırken, birkaç saniyeliğine gülümseyen suratıma baktım.

Dudaklarımın aksine gözlerim gülmüyordu. Fotoğraf karesinde bulunan herkes zorlukla gülümsüyordu aslında.

O gün hepimiz için çok özel bir gündü.

Yaşımız gereği çıktığımız son görevi başarıyla tamamlamıştık. Bedeli ise üç arkadaşımızı kaybetmek olmuştu.

Görevden döndükten sonra başarı ödülü almıştık ancak hiçbirimiz mutlu değildik.

Çünkü ödülden birkaç gün önce arkadaşlarımızı sonsuzluğa uğurlayarak cenaze törenlerine katılmıştık.

Fotoğrafa her baktığımda kalbimin serinlerinde büyük bir hüzün hissetsem bile, anlamı büyüktü.

Aramıza katılamayan arkadaşlarımız için de önemli bir gündü. Onların da bizimle gurur duyduklarını biliyordum.

Yutkunarak gözlerimi fotoğraftan çekerken, kapıyı yavaşça kapattım.

Ardından ağır adımlarla karakolun çıkışına doğru yürümeye başladım. Yaşım otuz altı olduğu için, küçük bir karakolda işe başlamıştım.

Normalde emekli olabilirdim ancak öyle bir arzum yoktu. Askerlerin ve denizin olduğu her yer bana evimdeymiş gibi hissettiriyordu.

Yaklaşık iki yıldır üstlerden bir görev talebi gelmemişti. Yetiştirilen ve yaşları genç olanlar saha görevine çıkıyordu.

DENİZE MAHKUM |BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin