The Night Stalker

Kabanata 3 BEIGE

/3/ BEIGE

"L-love?" Habang ako'y mahimbing na natutulog sa 'aking kwarto, ay may isang boses akong narinig na tila ba'y parang familiar ito sa aking pandinig.

Pagkamulat ko agad ng aking mga mata, ako'y nasilaw sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana at ako'y napalingon sa gilid ng aking kama. At sa bandang iyon, ay natanaw ko si Ella. Siya'y nakangiti sa akin habang marahan niyang hinihimas-himas ang aking buhok.

"L-love, Miss na miss na kita!" Akmang hahawakan ko sana ang kanyang kanang pisngi ngunit naglaon ay nawala siyang bigla na parang bula. Ako'y tuluyan ng nagising—isang panaginip lang pala.

At saktong may biglang nag ring sa aking cellphone at kaagad ko 'rin naman ito na sinagot.

"Tulungan mo ako! May humahabol sa akin na lalaki, papatayin niya ko! Please, Tumawag ka ng tulong! parang awa mo na!" Isang boses ng babae ang bumungad sa kabilang linya at parang kilalang-kilala ko kung sino ang tumatawag.

Halos magulantang ako sa tawag na natanggap ko. I was shocked at that time. Because it was possible to happen? Paano ako nagawang matawagan ni Ella sa cellphone? Kahit na alam ko na patay na siya at halos dalawang buwan na ang nakararaan.

"Ella? Ikaw ba yan? Asan ka ngayon? Ella? Love? Sagutin mo ako please!" Agad akong sumagot, but... suddenly, she's not replying. bagkus ay bigla na lamang naputol ang kabilang tawag.

Hindi ako mapakali, I was feeling confused. I try to reach her call again but she's not answering it.

I slapped my face three times. I'll convince myself na isa lamang napakasamang panaginip ang lahat. But, it didn't. So, I just turn and look at the clock. At eksaktong (9:00 am) na ng umaga.

I called tita Josie about what happened right at that time. I told to her na tumawag si Ella sakin at hindi ako pwede magkamali. Because, both of my ears knew exactly who was calling at me. At walang iba yon kundi si Ella.

"Tita.. I don't even know how to tell that to you... Si Ella... She's calling through my phone earlier. She's looking for help. Sinabi niya na may lalaking humahabol daw sa kanya."

"Huh? Pinagloloko mo ba ko Noel? Ilang buwan ng patay si Ella, Kaya paano siya tatawag sa 'iyo? Noel... Hindi magandang biro yan, nako!"

"I know, tita! Pero, totoo po yung sinasabi ko... Boses po talaga ni Ella yung narinig ko sa tawag hindi po ako pwede na magkamali!"

"Malabong mangyari yun anak! She's already dead... Wag mo naman na dagdagan pa yung sakit sa puso ko. N-ngayon pa... na unti-unti ko ng natatanggap na wala na si Ella..." saad ni tita habang siya'y nagugulumihanan at naiiyak sa aking mga tinuran sa kanya.

"Sorry, tita! I have no intentions to hurt your feelings. Parehas lang tayo tita... naguguluhan din ako sa mga nangyayari... Sorry tita..."

Agad ko na ibinaba ang tawag at napahawak na lamang ako sa batok dahil ramdam ko na kumikirot ang aking ulo. I went to the bathroom to get my pain killer in the storage cabinet and immediately swallowed it. Sinalag ko ang tubig gamit ang aking mga palad at ininom ito. I just look at my reflection in the mirror—biglang may sumagi sa isip ko.

February 14, saktong valentines ang araw ng 2nd Anniversary namin ni Ella.

Buti naalala ko ang mahalagang petsa ngayon, kaya napagtanto ko kung bakit siya nagpakita sa aking panaginip. At napagdesisyonan na pumunta sa sementeryo upang bisitahin siya at i-celebrate ang araw kung kailan kami nagkakilala at nagkapalagayan ng loob.