Zifiri

Bölüm 1

BİTMİŞ BİR HİKAYE

Yağmurun yağışı ile adımlarım bir ritim haline gelmiş ben ise hızlı adımlarla yürüyüp bir an önce eve varmak istiyordum.

Yağmur hiddetlenmiş ve sırılsıklam olmuştum bile.

Saat gecenin 1 i ve telefonum kapanmıştı, tek başına zifiri karanlıkta boş sokakta ilerliyordum eve varmak için.

Evet şimdi ise eve vardım ama attlattığımız bir konu var bu halimle nasıl eve girebilirdim ki?

Annem çoktan uyumuş ben ise eve kendi anahtarlarimla girmek zorunda kaldım.

Utana sıkıla eve girdim ve çoraplarımı çıkardim bir an önce odama gitmek istiyordum.

Merdivenlerden yukarı çıkıp odama vardıktan sonra aşağıdan kapı gıcırdama sesi duydum.

Gelenin annem olduğunu gördüm (anne demeye bile utanıyorum)

Sanki ikimiz de konuşmak istiyor da konusamiyoruz gibi, bir birimize anlatacağımız o kadar şey var da anlatamiyor muşuz gibi...

İkimizde bu sessizliğe boyun eğdikten sonra odama geçtim ve üzerimi değiştirmeye koyuldum.

Pijamalarımı üzerime geçirdikten sonra yatağa geçtim ve telefonu şarja taktım, şarja taktiktan sonra üzerime battaniyeyi geçirdim ve uyumaya koyuldum.

Sahi Yağmur neden bu saatte dışarıya çıkmıştı ki? Ve neden yalnızdı? O halde ilk önce bu soruları yanıtlayalım;

Ben Yağmur Doğan babam ben 11 yaşındayken trafik kazasında vefat etti.

Onu çok seviyordum hala da seviyorum sık sık mezarını ziyaret ediyorum onunla dertlesip konuşuyorum bana çok iyi moral oluyor.

Annem ile ise aksine hiç anlaşamıyorum hatta hiç konuşmuyorum bile neden mi?

Onun yüzünden üvey babam ile evlenmeseydi belki de bunların hiç biri olmayacaktı bu yüzden zaman zaman onu suçlarım.

Okul hayatım ise kötü derslerim de aynı şekilde konsantre olamıyorum, ders çalışamıyorum, not tutamıyorum, dersleri dinleyemiyorum bile ama umuyorum ki bu sene hepsini düzelteceğim 2. Dönemin başlamasına çok az var ve ben 12. Sınıfa gidiyorum üniversite olarak henüz aklımda bir yer yok umarım o da güzel bir yer çıkar.
Gelelim arkadaşlarım ile olan bağıma ; en yakın 2 dostum var onlara çok güveniyorum ve onları çok seviyorum onlarla da aram gayet iyi.

(Ertesi gün)

Bip bip bip

Alarmın sesi ile gözlerimi açtım, kahretsin uykumu tam alamadığım için ve de dünün yorgunluğu ile kalkamıyordum bile.

Bir an önce kalkıp hazırlansam iyi olur diye düşündüm çünkü bugün en yakın arkadaşlarımdan biri ile yani Zeynep ile buluşucaktim.

Oflaya puflaya yatağımdan hiç istemesem de kalktım gözlerim direkt olarak duvarda asılı duran saate takıldı saat 9'a geliyordu ve bizim buluşmamız 9.30 da idi.

En yakın arkadaşlarımdan bir diğeri ise İpek onu da severim ama onun bana olan sevgisi hiç de cazip gelmiyor.

Zeynep ile daha çok anlaşırim en iyi dostumdur herşeyimi bilir ondan hiç bir şeyimi gizlemem.

Hatta sosyal medya hesaplarımızın şifreleri bir birimiz de var.

Ayağıma yatağın altında duran terliklerimi geçirdim ve ayağa kalktım, elimi beyaz kulpu olan ve kendisinin de beyaz olduğu dolabıma attim.

Hemen bir göz gezdirdikten sonra gözlerim kırmızı renkli kazağıma takıldı.

Sahi bunu ne zamandan beri giymiyordum.

Fırsat bu fırsattır dedim ve aldım altına ise siyah keten pantolon giyecektim siyah pantolonumu bir türlü bulamadım tam dolabın kapağını kapatacaktım ki kot pantolonlarımın altında durduğunu fark ettim. Bunu nasıl göremedim ki?

Üzerindeki pijamalarımdan kurtulup üzerime kırmızı kazak ile siyah pantolonumu geçirdim.

Siyah saçlarımı ise açıp taradım ondan sonra bir at kuyruğu yaptım kırmızı kazak üzerine bir de mükemmel bir at kuyruğu mu? Enfessssssss

Daha sonrasında yüzüme renk katma amaçlı hafif bir makyaj yaptım ve geç kaldığımı fark ettim.

Yatağın yanında duran komedinin üzerinden şarjı dolu bir şekilde telefonumu aldım ve açtım dünden beri kapalı olduğu için Zeynep den mesajlar vardı;

"Zeynep"

Aşkım nerdesin?

Yağmur arıyorum aç.

(Bir cevapsız arama)

Yağmur endişelendiriyorsun beni bak çok merak ediyorum seni, neden telefonunu açmıyorsun?

(Bir cevapsız arama)

(Bir cevapsız arama)

(Bir cevapsız arama)

"Yağmur"

Zeynep özür dilerim dün gece yine onunla tartıştım bu yüzden her zaman ki gibi evi terk etmek zorunda kaldım dün gece telefonum kapanmıştı bu yüzden cevap veremedim ama merak etme şuan iyiyim ve evdeyim:)

"Zeynep"

Yazıyor*

Görüldü*

Yazıyor*

Yağmur beni çok korkuttun dünden beri neler çektim, lütfen bir daha olmasın tamam mı?

"Yağmur"

Tamam bir daha olmaz eee sen hazır mısın geliyor musun?

"Zeynep"

Tabi ki de geliyorum söz verdim:)
Yarım saate orda ol bende çıkıyorum birazdan

"Yağmur"

Tamammmmm

Görüldü*

Wp den çıkıp telefonumun ekranını kapatıp siyah derili çantama attım.

Makyaj masamın üzerinde duran parfümlerimin arasından rastgele bir parfüm seçip üzerime bocaladım.

Merdivenlerden aşağı inerken "o" duymasın diye sessiz oldum.

Kapıyı açtım ve siyah botlarımı ayağıma geçirdim kapıyı dikkatli bir şekilde kapattım ve evden çıktım.

Zeynep'i bekletmek istemiyordum.

Yol sadece yarım saat sürecekti otobüse bindim ve kafeye yakın bir yerde durdum.

Şimdilik bu kadar yarın görüşmek üzere