ලස්සන දෙවල් ලස්සන වෙන්න පුලුවන් ඒ දෙවල් රැක ගන්න පුලුවන් කෙනෙක්ට ලැබුනොත් ...එත් ඒ දේ රැක ගන්න බැරි මනුස්සයෙක්ට ලැබුනොත්...ඒ දේ රැකෙයිද....නැ..ඒ දේ විනාශ වෙලා යයි....මම අදටත් මගේ ජිවිතේට පතනේ මගේ අම්මා වගේ කෙනෙක් .එයා කෙල්ලෙක් වේවා කොල්ලෙක් වෙවා ඒ කෙනා මගේ අම්මා වගේ වෙනවනම් මගේ ජිවිතේ ලස්සන වෙයි.
මම කේෂර දෙනුවන් ඉබෝ ගජසිංහ ...වයස 18යි .ලබ අවුරුද්දේ එක්සැම් එක..මගේ චරිතේ ගැන කිව්වොත් මම නිහඩයි...සැරයි කියලා කියන්නත් පුලුවන් ...මගේ වචන කෙලින් මගේ අප්පච්චි වගේ...මගේ රුපේ විතරක් නෙවෙයි මගේ චරිතෙත් එයාම තමා.අක්කිත් අම්මා වගේ වෙනකොට මල්ලි පොඩි කාලේ අප්පච්චි වගේ ඉදලා දැන් අම්මා වගෙමයි..වෙනසක් කියන්න නැ....එයාල කිබුල්ලෝ වගේ....
" සුදු ...එන්නකෝ පොඩ්ඩක් "
"කියන්න අම්මා..."
"මේ පන්සලට ගිහින් එන්න ඔනේ...මල්ලි එක්ක ගිහින් එනවද....බයික් එකේ..."
"මේ එයාව එක්කන් යන්නම ඔනේද....මට එයා එක්ක කේන්තියි අප්පා..."
" අපි නැති කාලෙට කොහොමද ඔයලා ඉන්නේ පුතේ ඔයාට ඉන්නේ අක්කයි මල්ලි විතරයි නේ දරුවෝ "
"හා හාමන් යන්නම්..කෝ එන්න කියන්න ඒ පණ්ඩිතයට..."
මල්ලි...අයාන් ධනුෂිත් ශාන් ගජසිංහ එයාගේ නම වුනාට එක අතකට ඒ අපේ අම්මම තමා.වෙනස වයස විතරයි .කටත් ඒ වගෙම තමා.
" යන්...මම ලැස්ති.."
"ඔහොමද යන්න එන්නේ..කන පලාගන්නේ නැතුව ගිහින් දිග ට්‍රාව්සර් එකක් දාගන්නවා..."
"අනේ මේ මේකේ වැරැද්ද මොකක්ද "
"මොකක්ද බලපන් ඔකේ කොට එක්කො ඔකත් නැත්ව යමන්...යකෝ පන්සලට යන්නේ ..පලයන් "
"තමුසේ මහා දුෂ්ටයි අප්පා...මෝඩයා "
පොඩි ඇටයා මට බැන බැන යනවා ඇදුම් මාරු කරන්න..එකා අවුස්ස ගත්තාමත් මරු හැබැයි..
" ආ මේ පොඩි ඇත්තො දෙන්නානේ...."
"එහෙමයි අපේ හාමුදුරුවනේ ,අම්මා කිව්වා ගිලන් දානේ ගේන්න කියලා."
"ආ හොදයි දරුවෝ...ගිහින් දන් ගේ ඇතුලෙන් තියලා එන්නකෝ"
.
YOU ARE READING
You are mine ✅
Fanfictionවැහි බිදක් නොමැති කතරක මා හා අත් වැල් බැදන් ආ මාගේ සෙවනැල්ල සේ මා අසල රැදි ඔබටයි මේ සංසාර චාරිකාවම..........❤❤❤❤❤ " මේ අත අල්ල ගත්තේ අත අරින්න නෙවෙයි බන් මැරෙනකන් ම ලග තියා ගන්න......මෙන්න මේ පපුව අස්සේ "
