2.Bölüm

22 4 1
                                    

Emre'nin ağzından:

Çok güçlüydüm.
Yaşadığım bu durumu da atlatacaktım,çünkü yapmam gereken buydu.
"Allah'ın belası" diye geçirdim içimden. Ona olan nefretim gitgide büyüyordu,öfkemi ondan çıkarmak istiyordum ama yapamıyordum. Onun hâlâ orada,onun koynunda olduğunu biliyordum ve istesem gidip ikisini de dağıtabilirdim. Ama yapmamıştım.

Parmaklarımın arasında duran sigaraya bakışlarımı sabitledim ve dudağımın köşesi yukarı doğru usulca kıvrıldı. Beni sigaraya başlatan o olmuştu ve aynı şekilde bırakamama sebebim de oydu. Sigara dumanının havada dans edişini izleyerek,beni içten içe yavaşça öldüren bu boku bırakmam gerektiğini düşünüyordum.

Ayza,benim ilk aşkım,ilk kalp kırığım ve de lanetim olmuştu. İlk kez gözlerimiz birbirine değince onun "o" kız olduğunu anlamıştım. Ne kadar karşı çıkmaya çalışsam da ve bu durumu engellemeye çalışsam da her uzaklaştığım adımda aslında ona doğru sürükleniyordum. O,bedenim veya görünüşümle ilgilenmemişti. Beni merak etmişti,bu bedenimin içinde yatan ruhu keşfetmek istiyordu.

O benden iki yaş küçük,minyon yapılı bir kızdı. Diğer kızlardan farklı olan bir özelliği yoktu. Hatta tam aksine doğaldı ve bu doğallığı beni ona doğru çekmişti. Aramızda aşk,sevgi,öfke,kıskançlık her duygu yaşanmıştı fakat ihanetin duygusu bu kadar ağır olmamalıydı.
Başka bir erkeğe dokunuşu,benimle yapmaya korktuğunu bir başkası ile eğlenerek yapıyor oluşu beni kendisinden nefret ettirmiş,midemi bulandırmıştı.

Öfke.
Şuan tek hissettiğim buydu. O temas sevmezdi ama bir başka bedene teslim etmişti bedenini. Elime geçen görüntüleri düşündükçe delirecek gibi oluyordum,belki de delirmiştim. Sağlıklı bir psikolojim yoktu ve delirmeme ramak kalmıştı. İlk kez bir kıza kalbimi açmış ve ona verebileceğim tüm sevgiyi vermiştim. Benimle alay edercesine kendisini başkasının kollarına atmıştı.

Bir süre sustum,yanımda duran Serkan ile konuşmadım. Sertçe yutkunup gözyaşlarıma engel olmaya çalıştım ve gökyüzüne baktım. Sigaram çoktan sönmüştü ve farkında bile değildim. Kendime bir söz vermiştim artık. Hiç bir kadın kalbime giremeyecekti,güçsüz yanımı ve de korkularımı görmeyecekti. Bir kez daha sevdiğimi kaybetme düşüncesi ile uykuya dalmak istemiyordum.

Zaman geçmek bilmiyordu. Serkan,durduğumuz Fransız tarzı balkondan bacaklarını sarkıttı.
"Emre,bak biliyorum senin için kolay bir şey değil" kelimelerini dikkatli seçmeye çalışıyordu. Ciddi olmakla yakından uzaktan alakası olmayan Serkan'ı ilk kez böyle ciddi ve endişeli görüyordum.
"Oğlum,Ayza'yı başkasının kucağında gördüm. Gözlerimle gördüm. Ben ona dokunmaya kıyamazken bir herif geldi ve"
Konuşamıyordum. Cümlemin devamını getiremiyordum,aklımdan silinmeyen o görüntüler nefretimi çoğaltıyordu.

"Emre,olanlar oldu ve bu kızla ciddi düşündüğünü biliyorum. Kaşarın teki çıktı ve sende geç olmadan bunu kendin gördün. Yapma oğlum,değer mi böyle kız için bu yıpranmaların?" Serkan ayağa kalkmış ve yanımda durmuştu. Cebinden bir dal sigara da o çıkarıp yaktı ve bana teklif etti. Bakışlarımı tekrardan elimdeki sönmüş sigara izmaritine çevirdim ve onu aşağı atıp Serkan'ın uzattığını parmaklarım arasında sabitledim.

"Koyan ne biliyor musun? Ben yıllar boyu tek bir kızla ciddi ilişki düşünmezken bir kız gelsin,tüm hayatımı tersten çevirsin sonra hiç bir şey olmamış gibi ihanet ederek hayatımdan çıksın" Ayza benim için sadece sevgili değildi,ciddi ilişki yaptığım ilk kızdı,bu ilişki her ne kadar sadece altı ay sürse de. İçimde biriken öfkenin dışa aktığını hissettim ve bir şeylere zarar vermek yerine sigaradan derin bir nefes çektim.

Öfkem vardı,dindiremiyordum; boğazıma kadar nefretle doluydum. Ruhumu intikam alma duygusu sarıp sarmalamıştı fakat ne yapacağımı bilmiyordum. Onun canını yakmak istiyordum,bana yaşattığı herşeyi o da hissetsin istiyordum. Omzumun üstüne elini koymuş çocukluk arkadaşıma baktım. Gözlerinde merhamet ve de korku barındıran bu çocuk konuşmamı bekliyordu.

Bir Mesaj UzağındayımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin