9.Bölüm

7 2 0
                                    

Bir çiçek açmadığında,yetiştiği çevreyi düzeltirsin,çiçeği değil.
Alexander Den Heijer

Rana'nın Anlatımı İle..

5 yıl tam olarak 5 yıl..
Beni burada 1826,21099 gün daha tutacaklar!
Her geçen gün öfkem intikama intikamım ise öfkeye dönüşüyor onlar orada dışarıdayken benim burada olmam haksızlık asıl suçlu o!
Koğuş kapısına gidip sertçe vurdum ve;

"open that door"
(Kapıyı açın)
Diye bağırdım.

Asker kadın üst camı açtı ve bana bakıp:

"What do you want?"
(Ne istiyorsun)
Dedi.

"You need to talk on the phone, it's my turn today"
(Telefonla konuşmam lazım bugün sıra bende)
Dediğimde asker kadın elinde tuttuğu deftere baktı ve bana dönüp;

"What is your name"
(Adın ne)
Diye sordu.

"Rana"
Dedim.

Asker kadın koğuş kapısını açtı ve beni içeriden alıp telefon sırasına götürdü.
Telefonu elime aldığımda numarayı yazmaya başladığımda;

"Be quick!"
(Çabuk ol!)
Dedi kadın.

Başımı sallayıp telefonu kulağıma götürdüm.
İkinci çalışınca açan telefona;

"Yusuf ne yaptın nasıl gidiyor işler"
Dedim.

"İyi gidiyor hiç merak etme gözüm üzerlerinde"
Dedi Yusuf.

"Şimdi artık yavaş yavaş plana uymaya başlayalım bir tane adam tut peşlerinden gitsin saldırsın felan 'hayran saldırısı' sansınlar tehdit etsin o türden birini tut sende asla ayrılma onlardan tehdit mesajları yollamaya devam et"
Dedim.

"Tamamdır o iş bende şuan evdeler hiç biri çıkmadı ancak dün Psikiyatriste gittiler haberin olsun"
Dedi Yusuf.

Sesli bir şekilde güldüm.

"Cehennemin dibine gitsinler demekki psikolojileri bozuk .."
Dedim.

"Ne geçiyor aklından"
Dedi Yusuf.

"Şimdi şöyle yapıyorsu-"
Derken sözümü bitiremeden Asker kadın telefonu alıp kapati ve beni koğuşa doğru sürüklemeye başladı.

"let me go i can walk!"
(Bırak beni yürüyebiliyorum)
Dediğimde kollarımı bırakıp arkamdan yürümeye başladı.
.
.
.
.
Alya'nın Anlatımı İle..

Güne telefonumun çalma sesi ile uyanmıştım o kadar kötü bir seski bu bilerke yine değistimiyorum çünkü birtek bu ses İle uyanabiliyorum,telefonumu alıp ekrana baktığımda cevapsız çağrılara bakakaldım arayan Aysel hocaydı.
Telefonu açıp;

"Alo Buyurun Aysel hocam"
Dedim.

"Alyacım neredesin neden açmıyorsun telefonlarını?"
Dedi Aysel Hoca.

"Hocam uyuyakalmışım o yüzden kusura bakmayın açamadım siz ne için aramıştınız?"
Dedim konudan sıyrılmaya çalışırcasına.

"Yarın akşam konseriniz var onu bildirecektim yarın öğlen 16:00 gibi atoda olun konser 19:50'de başlayacak"
Dediğinde gülümsedim.

"Tamam hocam yarın 16:00'da görüşmek üzere"
Dedim sesim biraz sevinçli,heyecanlı ve yüksek çıkmıştı.

Yataktan kaltım,tam mutfağa gireceğim sırada kapı zili çaldı.
Kapı deliğinden baktığımda kimse görünmüyordu,kapıyı açtım ve etrafa bakındım görünürdede bir şey yoktu herhalde çocukların zili basıp kaçması gibi bir şaka yaptıklarını düşündüm ve kapıyı kapatacakken yerde duran zarfı gördüm.
Elime alıp zarfı açtım ve içindeki notu alıp okumaya başladım.

Beyaz Çiçek (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin