5.Bölüm

4 2 0
                                    

"Git Peşinden Al Getir Onu Ve Sakla Kalbine."

Alya'nın Anlatımı İle..

Anerikaya iniş yapmıştık,herkes ayaklanirken ben insanların cikmasini bekledim bu kalabalığa giremezdim.
Herkes indikten sonra bende valizimi alıp uçaktan indim.
İçeriye girmeden önce kapının girişinde araçlar (taksi) vardı.
Aralarından birine camı tıkladım ve araçtaki şoför göründü.

"Hello,can I ride?"
(Merhaba binebilirmiyim?"

Dedim.
Araçtaki şoför;

"Hello you can ride of course"
(Merhaba elbette bilebilirsin)

Dediğinde valizimi arkadaki bagaja koyup araca bindim.
Ve gideceğim yeri bilmediğim için telefonumdaki konuma basıp şoföre gösterdim.

"I Will go this way"
(Şu tarafa gideceğim)

Dedim.
Şoför;

"Okey"
(Tamamdır)

Dedi ve aracı çalıştırıp ilerledi.
Newyork hayal gibi biryerdi sanki bir rüyanın içindeydim heryer ışıl ışıl sokaklarda şarkı çalan,dans eden,kahveleriyle sohbet ede ede yürüyen insanlar.
Bukadar güzellik çok fazlaydı!
Kısa bir süre sonra araç durmuştu.

"We came you fee is 5 dollars"
(Geldik ücretiniz 5 dolar)

Dedi şoför.

"Okey wait a second"
(Tamam bekle bir saniye)

Diyerek çantamdan cudanimda olan kredi kartını aldım ve cihaza okuttum.
Bursun avantajlarından yararlanmanın vakti gelmişti.
Ücreti ödedikten sonra araçtan inip bana verdikleri kağıda baktım ve evim olan binanın içerisine girdim.
Kağıtta 1.kat 8 numara yazıyordu,1.kata çıkıp daire 8'in kapı anahtar deliğine anahtarı soktum ve kapıyı açtım.
İçerisi pırıl pırıldı heryer tertemiz.
Bursun avantajı.
En azından buradaki eşyaları başka biri kullanmadığı için içim rahattı burs buna çok önem veriyordu hepsi yepyeni eşyalardı evde hersey vardı.
3+1 olan bir evdi.
Tam bana göre.
Dirket Yatağıma girdim gece yarısıydı buda demekti Türkiye şuan gündüzdü.
Yatağıma girmiştim çoktan aslında dışarıya çıkıp dolaşmak istiyordum ama yapamadım o kadar çok yorgundumki kıpırdayacak tâkatim yoktu kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım ve uykuya daldım.
.
Sabah olmuştu sabah erkenden uyanıp üzerimi giyinip sokaga çıktım ve derin bir nefes aldım yeni ülke,yeni ev ve yeni hayat.
İlk işim evimin yanındaki Cafe'ye gidip karnımı doyuracak bir şeyler almaktı.
Cafe'ye girip reyonun önüne geçtim.

"Welcome sir what do you want?"
(Hoş geldiniz efendim ne istiyorsunuz?"

Dedi garson.

"I found it nice can I have a sausage and cheese pie?"
(Hoş buldum ben bir adet sosisli ve peynirli turta alabilirmiyim?"

Diyerek cevap verdim.

"Of course"
(Tabiki)

Diye cevap verdim.
Turtamı alıp ücretini karşıladım ve yola çıkıp turtamı yiye yiye yoluma devam ettim.
Gittiğim yer -Newyork Scholarship Center- idi.
(Newyork Burs Merkezi)
Yürüdüm yol bile gururlu hissettiriyordu bir insan yolda yürüdüğü zaman gurulu hissedermi?
Yürüdüğün yol anerika olursa tabi hisseder(!)
Merkezin önüne geldiğimde içeriye güler yüzlü bir şekilde girdim ve beni karşılayan guvenlikler önce bana selam verip ardındanda üzerimi aradılar ve içeriye aldılar.
Bende adsivor'a doğru yaklaştım.
(Danışman)

"Hello, I was going to meet with teacher Maria."
(Merhaba,maria Hoca ile gorusecektim)

Dedim.

"Hello, I am doing your transaction right away. Can I have your name and surname?"
(Merhaba, işleminizi hemen gerçekleştiriyorum. Adınızı ve soyadınızı alabilir miyim?)

Beyaz Çiçek (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin