Şimdi soğuk bir sessizlik var yüreğimde
Gidişinin ayak tıkırtısı var kalbimde
Öylesine üşüyor ki bedenim, ruhum
Hiç konuşmadan gittin diyemiyceğim
Ama aynı dili hiç bir zaman konuşmadık sevgilim,
Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım, şimdi yaran yarama denk değil.
Şimdi ne olacak?
Kim bakacak gözlerine kim sevecek ellerini,
Kimin göğüsüne koyacaksın başını?
Hani sığındığın limandım ya ben senin,
O limanı cayir cayır ateşe verdin gidişinle.
Bu gidiş öyle bir gidişti ki...
Ruhumu bedenimden söküp götürdü
Ayak izlerin.
Söylesene sevgilim,
Hangi nefeste barınacaksın?
Hangi dudaklarda yaşam bulacaksın.
Ben senin nefesinle yaşarken.
Gittiğinde nefesim kesildi.
İki dudaklarının arasında olan evim yıkıldı.
Yüreğinde ki ellerim buz tuttu.
Ateş olsan şimdi yine yanmaz kalbim.
Çünkü uzakta olan ateş hiç bir yeri yakamaz.
Şimdi sen gittin ya sevgili...
Şimdi sen bıraktın ya ellerimi.
Beni kimse toparlayamaz
çünkü,
Adam gitti Kadın bitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalpsizler Şehri
PoezjaSevilmek ile Sevmek... Benzer duygular apayrı kalpler de. Aynı bir elmanın diğeriyle ayrılması gibi, Bir taraf eksik, bir taraf yalnız, bir taraf soğuk. Kalpsizler şehrinde tek kalbe sahip olmanın hikayesi. Kalbi olan ölür. Yaşatmazlar.
