Adam aldığı derin nefesten sonra odaklanmaya çalışır. Fikrini asla şu an önündeki duran ve ameliyat ettiği hastaya veremiyordur. Üç hafta önce Özgenin hamileliğini öğrendikten sonra içine düştüğü savaşın sonuçlarıdır bu. Kendisi zorlayarak bir şekilde ameliyatı tamamlar. Bebekle olgili içinde oturtamadığı bir rahatsızlık vardı. Bir yandan Neslihana karşı olan hisleri, diğer yandan durmadan sürekli birbirlerine giren iki oğlu ve son oıarak bebek. Kontrollere göre bebek şu an neredeyse 4 ayına hiriyordu. Aklını kurcalayan şeyse daha İstanbula gelmeden önce yaşadığı o kısa ansı. Beyninin bir köşesine yazılan bu an üç haftadır adamın beyninde dolanıyordur.
En sonunda ameliyat bittiğinde dışarı çıktı Güven. Üstünü değiştiktan sonra kendi odasına gidiyordu. Köşeyi döndüğü anda karşı-karşıya gerdiği kadınla durmak zorunda kaldı. Nesıihanın gözleri kızarmıştə,kahverengi gözlerini anında adamın gözlerinden çekti. Kadın adamın yanından hızla geçip giderken durup arkasından bakmakla yetindi. Gün güçtikçü kendisiyle olan sohbetini azaltıyordu Neslihan. Bu adamın canını yaksa da Özgenin hamileliğinden dolayı bir şey gelmiyordur elinden. Haklıydı çünkü Neslihan.
O günün akşamı eve geldiğinde adam sakince içeriye girmişti. Adımlarını merdivenlere yönelttiğinde Özgenin biriyle konuştuğunu duydu.
ÖZGE: Baban bunu öğrenirse delirir Deniz! Ben konuşacağım,Yamanda babana bahsetmeyecek. Sen nasıl böyle bir şeye kalkışırsın,of! (Güven bir şey anlamasa da geldiği gibi geri merdivenlerden indi. Cebinden telefonu çıkarıp oğlunu aradı. Yine ne olmuş olabilirdi)
GÜVEN:Alo,oğlum!
RÜYA:Güven abi! (Rüyanın sesini duymayı beklemiyordu) Güven abi Yaman! Bıçaklanmış, daha doğrusu kavgaya karışmış!
GÜVEN: Ne? Rüya nerdesiniz? Konum at kızım geliyorum hemen! (Özge adamın sesini duyduğunda ayaklanmıştı ama aşağı indiğinde Güven çıkmıştı) Baygın mı? Rüya bak kızım bir bez parçası bir şey bastır yarasına. Ambulans çağırdınız mı?
RÜYA: İzin vermiyor ki, olmaz diyor sadece. Baygın değil ama bıçak çok derine saplanmış. Ben hastaneye getirebilirim arabadayız şu an!
GÜVEN: Hah,tamam kızım siz hastaneye gelin! Dikkat et tamam mı? Yaman sana emanet!
Güven hızlı bir şekilde geri arabaya binerken, ara sokakları kullanarak hastanenin arka girişinde durmuştu. Hastanenin önüne doğru gelirken, Rüyanın attığı konumdan neredeyse yaklaştıklarını anlamıştı. Adam ameliyathaneyi hazırlamalarını söylerken kapıdan çıkan Neslihanı gördü. Tam o sırada hastanenin önünde durdu Yamanın arabası.
NESLİHAN: Yaman. (Arabaya yaklaştı kadın. Şöför koltuğundan inerken Rüya hemen arka koltuğun kapısını açtı. Neslihan Yamanın beyaz tişörtünde gördüğq kanlarla ağzını kapattı. O sırada Güven sedyeyi çağırtmış. Oğlunu sedyenin üstüne yerleştirmişti) Güven? (Kadın adamla göz göze geldi. Yamanın peşinden içeriye doğru giderken Neslihanın gözleri yine camdan kristallerle dolmaya başlamıştı)
GÜVEN: Neslihan! Neslihan bana bak! (Kadının gözleri adam dönmüştü Yamanı ameliyathaneye sokarken. Kadının kendine döndürdü ve gözlerine baktı adam) Ameliyata girebilecek durumda mısın? Genel cerrah olarak başka sağlam bir doktor yok hastanede. Kara ciğerinin hemen yanımdan iki kere bıçaklanmış. (Kadın hala şoktaydı) NESLİHAN BANA BAK! (Kadını kendine gelmesi için hafifçe silkelemişti. Şimdi daha aydın bakıyordu kadın) İçerideki yatan kişi oğlumuz Neslihan! Ve şu an ameliyata girecek en uygun kişide sensin! Anlıyor musun beni?
NESLİHAN:Anlıyorum...anlıyorum. Tamam,tamam gireceğim. (Aniden duruksar) ama sende gireceksin. Güven benim tek başına... (adam lafını böler ve gülümser)
GÜVEN: Yanında olacağım. Merak etme tamam mı?
Ameliyata hazırlandıktan sonra Neslihan ameliyathanenin ortasında yatan oğluna bakıyordu. Yanına gelen adamla derin bir nefes almıştı. Neslihan gereken talimatları vermeye başladığında hemşire yerine Güven yardımcı oluyordu kadına. Güven oğlunu burda ilk kez bu halde görmüyor olabilirdi ama Neslihanı hem bu kadar soğuk kanlı, hem de parçalanmış ilk kes görüyordu. Kadın bir saniye bile durmadan ameliyata devam ediyordu ama Güven yanaklarından akan yaşlarında o saniyeler içerisinde durmadığını görmüştü. Neslihan kanamayı durdurmuş,dikişini de kendisi atmıştı. İyiydi Ali..
