Lee Know | "İyi" Bir Abi

#9

4 gün sonra (şimdiki zaman)

Ju-da
Anneciğim bugün arkadaşlarımla dışarı çıkabilir miyim? Abim hiç izin vermiyorda.

Ji-woo (Ju-da's mom)
Peki tatlım, ama daha yeni beraberiz bir oturalım, o yüzden çok geç gelme. Minho hala bize dargın zaten. Doğru düzgün yüzünü göremedik, ama haklı çok haklı.

Ju-da
2-3 saate dönerim. Görüşürüz.

Ji-woo
Görüşürüz birtanem

Ji-woo'dan
Kızımı ve oğlumu görmeyeli baya uzun zaman olmuştu. Ama ne yapayım, isteyerek onları bırakmadım. Hepsi o melek kılıklı şeytan yüzünden...

Seuk-hoon (Ju-da's father)
Ji-woo! Derhal buraya gel.

Ji-woo
N-noldu t-tatlım?

Sanırım yine başlıyorduk. Büyük korku ve stres içinde Seuk-hoon un yanına gittim.

Seuk-hoon
Madem evden herkes gitti ve baş başa kaldık, bu fırsatı kaçmak için kullanabiliriz. Ayrıca o kızla nasıl konuşuyorsun öyle!? "tatlım, birtanem" falan diyorsun. Birde oğlana "haklısın yavrum" diyorsun. Ya sen nasıl bir kafa içindesin! Nesi haklı o pisliğin! Asıl haklı benim, burdan bir an önce çıkalım kurtulalım. Ben bu iki çocukla kalamam! Gelmiş birde bizi bulmuşlar. O kadar saklandık ama yinede bulmuşlar. Gerizekalılar

Ji-woo
(Gözleri dolarak) Neden burdan kaçmak, çocuklarından uzak olmak istiyorsun, nedeni ne!?

Seuk-hoon
Çocuklar boş işdir. Terk et gitsin! Ayrıca bir daha bana karşı koymaya çalışırsan seni varya beterden de beter ederim, ben senin kocan olduğum için bana itaat etmek zorundasın! Tamam mı?! Hele bir o Minho ya söyle, seni öldürürüm, anladın mı sürtük!

Ji-woo
Ama onlar benim ç-çocuklarım, onları bırakamam. (Ağlayarak) Bir daha bunu göze alamam. O-olmaz.

Seuk-hoon
Demek öyle ha? Görürsün sen gününü! Gel buraya!

Beni kolumdan tutarak sabahtandır yanan sobaya götürdü. Çok korkuyordum. Artık işim bitmişti. Kaç senedir bu adamı çekiyordum. Nedeni ise, ondan kurtulamamam. Onu melek sanıp 21 yıl önce evlendim, sonrada gercek yüzünü görüp boşanmak istedim. Cevabı neydi peki, tabiiki de hayır. Evlendikten 6 yıl sonra yani onun gerçek yüzünü görünce işkence çekmeye başladım. Tam bir psikopatdı. Kolumu kırdı, bacağımı yaktı. Ama ondan kurtulamadım. Çocuklardan da benden de nefret ederdi, hala da öyle. Yaklaşık 10 yıl sonra ise kendimi boş bir odada bağlanmış buldum. Ve Seuk-hoon un yaptıklarını gördüm. İnsanları teker teker kesiyordu, ölü insanları... Beni öldurmemesi icin çok yalvardım. Oda kan ve ceset kokuyordu. Sonra da korkudan ve kokudan bayılmıstım. Ertesi gün uyandığımda bacağıma saplanmış bir bıçak buldum. Bacağım çok kötü kanıyordu. O anki attığım çığlığı halen hatırlıyorum. Ayrıca çocukları düşünüyordum. Kim bilir nerdelerdi ve ne haldelerdi. Belki Seuk-hoon onlarida öldürmüştür diye düşündüm ve daha da ağladım. İçim acıyordu, hemde çok fena. Günler böyle böyle geçti. Seuk-hoon ile polislerden kaça kaça yaşadık. Çok kötü bir hayattı benim için. Ona her çocukları sorduğumda azar ve dayak yiyordum. Beni yanında goturmesinin sebebide yaptıklarını gördüğüm içindi sanırım. Keşke görmeseydim de çocuklarımla huzurlu hayatımı sürdürseydim...

Ji-woo
Ne yapacaksın bana? Yine ne yaptım?
 
Seuk-hoon
Madem bana karşı çıkıyorsun, işi kökten bitirelim.

Ji-woo
Ha-hayır istemiyorum. Bırak beni, bırak!

Seuk-hoon
Sana isteyip istemediğini soran olmadı!

Beni sertçe tutup sobanın yanındaki sımsıcak olan demiri aldı ve sobaya biraz daha tuttu.