Lee Know | "İyi" Bir Abi

#10

Minho'dan
Bang Chan'dan izin alıp arabaya atladım. Nedense içimde kötü bir his vardı. Belki düşüncelerim doğru çıkmıştı veya ailem daha birkaç gündür evde olduğu içindi. Ama yinede ne olur ne olmaz diye bakmalıydım.

10 dakika sonra arabadan indiğimde bağırma sesleri duydum. Önce kulak kabarttım, sonra ses duymayınca bana öyle gelmiştir dedim. Fakat kapının önüne geldiğimde bağırma seslerinin gerçek olduğunu anladım.

Gizlice içeri girmeye çalıştım. Aslında eve hergun sessizce gelirdim bu nedenle pek zor olmadı. Koridora geldiğimde Ji-woo ve Seuk-hoon un arasında geçen konuşmalara kulak misafiri oldum. Açıkçası bu duruma çok şaşırmadım, böyle olacağını tahmin etmiştim.

Seuk-hoon silah çektiği zaman odaya girdim. Konuşmaları bitince de öldürdüm işte.

Ji-woo ya acımıştım. Bunu bana daha önce söylemeliydi. Söylese hali böyle olmazdı.

Minho
Neden bana söylemedin? Neden daha önce söylemedin? Söylesen bu halde olmazdın, biliyorsun değil mi?!

Ji-woo
N-ne yapacağımı bilemedim.

Minho
Bilmediğin için onla kaçtın değil mi? Ne yapacağını bilsen kaçmazdın, yüzde yüz

Ji-woo
Beni öldürecekti.

Minho
Hala hayattasın.

Ji-woo
Lütfen, üstüme gelme.

Minho
Neden? Seuk-hoon gelince birşey olmuyor ama

Ji-woo
Yalvarırım, lütfen

Minho
Sen herkese yalvarıyorsun zaten! Anca yalvar ve ağla, sonra sus otur.

Çok sinir olmuştum. Daha demin ki acıma duygusu tamamen yok olmuştu. Yerdeki cansız bedeni tekmeledim. Tüm hayatım bu adam yüzünden mahvolmuştu.

Aniden Ji-woo bana sarıldı. Ağlıyordu, hıçkıra hıçkıra

Ji-woo
Özür dilerim.

Minho
Üstümü ıslatıyorsun, ayrıca neden özür diliyorsun ki? Beni doğurduğun için mi?

Ji-woo
Minho keser misin şunu

Minho
Neyi, biricik kocanı mı?

Ji-woo
Hayır, böyle konuşmayı

Minho
Neden? Seuk-hoon kesiyor muydu?

Ji-woo
Minho. Lütfen, lütfen yapma. Ben biraz toparlıyayım, sonra gel istediğin kadar konuş. Ama şuan olmaz, lütfen

Minho
Neden?

Ji-woo
Çünkü, çünkü biraz yalnız kalıp, kendimi toparlayıp öyle konuşmak istiyorum. Sana söz, daha sonraki günlerde istediğin kadar suçlayabilirsin. (Göz yaşlarını silerek) Ama şuan yorgunum. Olmaz.

Minho
Ne halin varsa gör. Umrumda değilsin.

Yerdeki bedene son bir tekme mi de attıktan sonra sürükleyerek depodaki en küçük odaya götürdüm. Bu odada benzin, tütün, araba yağı, havai fişek vb. şeyler vardı. Bu pislik adamı yakacaktım. 40 yıl düşünsem babamın böyle bir orospu olacağı aklıma gelmezdi. Ama oluyormuş işte.

Elime benzini aldım ve dökmeye başladım. O değilde benzine yazık olacaktı, arabaya lazım olur diye saklamıştım oysaki. Cebimdeki çakmağı çıkardım. Hiç düşünmeden yaktım ve ölü adamın üstüne attım. Şimdi de çakmağa yazık olmuştu.

(...)

Bedeni yok olana kadar ateşi izledim. Yeterince sıkıcıydı. Sadece kemikleri kalınca üstüne su döktüm ve herseyi öylece bırakıp yukarı çıktım. Hayat umrum dışıydı.

Ben tam yukarı çıktığımda kapı çaldı. Gidip kapıyı açtım. Ju-da gelmişti.

Ju-da
Abi sen evde miydinn?

Ju-da yüzünde kocaman bir tebessümle karşılamıştı beni, peki ya ben? Müthiş bir somurtmayla karşılamıştım onu.

Minho
Aslında 1 saat önce geldim. Geride gitmedim.

Ju-da içeri girip doğruca salona girdi.

Ju-da
Anne, ben geldim!

Ji-woo koltukta oturuyordu. Düşünceli bir hali vardı.

Ji-woo
Hosgeldin Ju-da

Tam yanına gidecekken kolundan tuttum.

Minho
Ju-da, anneni biraz yalnız bırak. Sonra konuşursun.

Ju-da
Ama neden?

Minho
Boşver, hadi gel sen ne istersen onu yapalım.

Ju-da
Annemle kalmak istiyorum.

Minho
Ama... Herneyse ne haliniz varsa görün, hepinizden nefret ediyorum.

Gerçekten mi?! Buda ana kuzusu çıktı. İki dakika anneni gormesen ölmezsin! Daha fazla evde kalırsam kafayı yiyecektim. Şirkete geri dönmeye karar verdim. Olanları çocuklara anlatıp çakmak almaya gitsem iyi olurdu...