1.Bölüm

32 5 5
                                    

Bugün Pazar günüydü. Aşırı heyecanlıyım. Çünkü yeni başlayacağım lisenin yurdunda kalıcaktım bugün.Yurda geldim oda arkadaşlarımın ikisi 9. Sınıf diğeri de 10.sınıftı.10.sınıf olanın adı Sılaymış. Bence biraz tuhaf bir isim.Diğer iki kızın adı Deniz ve Naz. Deniz ile aynı sınıftaydım. Bunu ona sorarak öğrendim, aslında hiçbir zaman ilk adımı atma konusunda pozitif düşüncelerim yoktur...
Ama bi şekilde yapmıştım.
                                    •✰•
Sabah oldu kahvaltımızı yapıp okulda gittik. Herkes bi tuhaftı bazıları hemen kaynaşmış bazıları benim-bizim-gibi tek duruyordu. İlk teneffüs zili çaldı. Deniz ile birlikte dışarı çıktık. Karşımda yüzü bir meleği andıran çok yakışıklı yeni ense traşı olmuş bir çocuk vardı. Onu sınıfımızda görmüştüm. O zaman bizim sınıftandı. Resmen aşık oldum,bi an gözleri gözlerimi buldu. Birkaç saniye boyunca o kahverengi gözleriyle bakıştım. Kalp atışım çok hızlanmıştı tâki Deniz beni dirseğiyle dürtene kadar.
-Bana ilk günden aşık olduğunu söylemeyeceksin demi?!
Bunu nasıl cevaplayacağımı bilmiyordum. Cevap alamayınca
-Tahmin etmiştim....
Diyerek nefes verdi. Ağzımdan birkaç kelime döküldü:
-O-o tam bir prens.....
Sade güldü, benimle dalga geçmek hoşuna gitmiş olmalıydı.
İçinde olduğum durumun farkına vardığımda Deniz bana bakarak pis bir şekilde sırıtıyordu. Gözlerimi kısarak ona baktım.
-Bana öyle bakma Elif ,lütfen.
-Niye bakmayacakmışım sen bana öyle sırıtırken?
-Komik görünüyorsun.
-Umrumda bile değil.
Derken aklıma cidden dalga geçilebilecek bir tipte mi olduğumu merak ettim ve Denizi kolundan tutup lavaboya götürdüm. İlk günden makyaj saçma gelmişti bu yüzden yüzümde hiç makyaj yoktu. En azından saçımı düzeltebilirdim diye düşündüm ve kendime çeki düzen vermeye çalıştım. Arkamı döndüğümde Deniz hala bana bakarak dalga geçiyordu. Bazen şizofren olduğunu düşünüyordum. Denizi kolundan tekrar tuttum bu sefer de lavabodan çıkarttım. Olduğum yerde hareketsiz durunca Deniz bir sorun olup olmadığını sorduğunda karşıya bakmasını söyledim. O çocuk duvar kenarında beni bekliyordu-bakışlarından anlayabilmiştim-.

Ailesinden UzakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin