2. Bölüm

25 4 3
                                    

Yanına gitsemmi diye düşündüm. Gitmeliyim çocuk orda beni bekliyordu.
-Elif şu çocuk o çocuk değilmi?
-Ta kendisi, sanırım beni bekliyor nasıl bakıyor baksana..
-Gitmeyecek misin?
Gitmelimiydim?
-Gidiyim mi ki daha tanımıyorum bile
-Git git bişi olmaz.
Demesiyle Deniz'in kolunu bırakıp adım atmam bir oldu. Sözleştiğimize göre sınıfta buluşacaktık Deniz'le.
-Sonunda geldin.
-Benimi bekliyordun?
-Bu sorunun cevabını bilmesen gelmezdin değilmi?
Dediğinde yüzüm kızardı. Ama soğuk davranmalıydım. Sonuç olarak daha tanımıyordum bile.
-Konuşucak mısın gideyim mi?
-Tamam tamam. 9/B'den bi arkadaşım var. Senden hoşlanıyor ama açılamıyor.
Dediği ile çığlığı basmam bir oldu.
-Şey iyimisin?
Kendimi taoparlayarak:
-İyiyim iyiyim aniden duyunca bi an.. Neyse şuan gitmeliyim.
Dedim ve koşarak yanından ayrıldım. Ben ondan hoşlanıyordum, arkadaşı benden.... Bu nasıl bir çıkmazdı böyle? Hemen sınıfa girdim, gözlerimle Deniz'i bulmam 10 saniye sürmedi belki de. Koşarak yanına gittim.
-İyimisin, biraz tuhaf görünüyorsun?
-Ne oldu bilemezsin?..
-Ne çıkma teklifi mi etti! Kesin sende kabul ettin.
Diye birden çıkıştı.
-Hayır hayır daha kötüsü oldu.
-Dinliyorum..
-Onun 9/B'de bi arkadaşı varmış
Derken sözümü bitirmeme izin vermeyip atladı
-Ne arkadaşı senden mi hoşlanıyormuş!!!?
-Maalesef...
Bir kaç dakika hareketsiz bir şekilde sadece durduk. Deniz birden:
-Aaa o çocuk!
Diyerek kapıyı gösterdi. Bu sefer tek değildi arkadaşı da yanındaydı. Sanırım beni görmeye gelmişti. Ama ben hazır değildim. İçimden bir ses bu teklifi reddetmem gerektiğini söylüyordu. Tabiki kabul etmeyecektim. Ben ondan hoşlanmıyordum ki!
-Bence seni bekliyorlar.
-Ufff napıcam ben.!?
-Reddet. :)
-Tabii ki reddedicem de haldırt diye söyleyemem değilmi?
-Haklısın da nasıl söyleyeceksin o zaman?
Bir çaresini bulmalıydım. Ben hallederim bakışı attıktan sonra kapıya gittim. Beni seven çocuk domates gbı kızarmıştı.
-Sonunda geldin.
-?
-Bahsettiğim arkadaşım bu.
-Şey aslında bunu sana o zaman söyleyecektim ama...
-Neyi?
-Hayır lütfen reddetme -arkadaşı-
-Maalesef,hoşlandığım birisi var...
Dediğimde -benden hoşlanan çocuk- kafasını kaldırdı. Yüzündeki bakışa nefret eklenmişti. Suratıma nefretle bakmaya başladı. Biraz ürkütücüydü bakışkarı..
-İzninizle gitmeliyim.
Diyerek yanlarından ayrıldım.Deniz kapının arkasında beni dinliyormuş. Ne yazikki bunu beni korkuttuğunda anlamıştım....
-Sen ne yapıyorsun burda??
-Seni dinliyorum bi mallık yapsaydın anında dalıcaktım.....

Ailesinden UzakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin