Bölüm 1

19 2 0
                                    

Uyandım. Etrafıma baktım. Kim olduğumdan emin değildim. Nerde olduğumu da bilmiyordum. Birden bir el tuttu belimi. Beni tutan elin sahibine bakmak istedim. Kafamı yavaşça çevirdim. Karanlıkta bile beyaz teni göz alıcıydı. Sivri bir çene hattı ve karışık bir surat ifadesiyle bana bakıyordu. Sanki bir şey dememi ister gibi kaşlarını çattı fakat ağzımdan çıkan iki kelime vardı.

 ''Sen kimsin?'' diyebilmiştim aynı zamanda adamı inceliyordum.

 Karşımda duran adam ise bana hayal kırıklığıyla baktı. Sessizce ellerini belimden çekti. Etrafıma bakındım. Belki neler olduğunu anlayabilirdim. Yanı başımda yerde yatan insanlar vardı. İstemsizce korktum. Çığlık mı atsaydım? Kaçacak bir yerim var mıydı? Sanırım akşam vaktiydi. Peki neden buradayım? Hafızamı kaybettiğim belli oluyor. Tam olanları düşünüyorken adam konuştu. 

''İlkim iyi misin?'' dedi.

''Ney kilim'' dedim. Yersizdi özür dilerim.

''Şaka yaptığını söyle bana'' dedi gülerek.

''Kim olduğunu bilmiyorum.'' dedim.

Yanlış bir şey söyledim ki kaşları yine çatıldı. Üstüme doğru geldi. Yavaş yavaş elini beline götürdü ve kaçmama izin vermeden silahını kavramasıyla kafama vurdu. Bilincimi kaybediyordum. Bu adam kimdi? Neden yerde ölü insanlar vardı? 

*** 

Ayıldıkça sesler artıyordu. Herkes kendi arasında konuşuyordu. Gözümü açtığımda yanıma tanımadığım bir kadın geldi. Kısa ve beyaz saçları, buz renginde gözleri vardı. Ağlamaktan kızarmış gözleri ile bana umutla bakıyordu.

Etrafımdaki insanlara bakmaya başladım. Tanımadığım yüzler vardı. Aralarından biri gözüme takılmıştı. Bana lanet silahı ile kafama vuran herifti. Birden birisi '' ilkim'' dedi. Kimin dediğini kestiremiyordum. Daha düzgün bir pozisyonda oturmak için toparlandım.

''Kim olduğumuzu biliyor musun?'' dedi aralarından bir adam. Yüzüne baktığımda hayır desem öldürecek gibi bakıyordu.

''Hayır.'' dedim.

Yanımda duran beyaz saçlı kadın sarıldı. ''Öldürüleceğini sanmıştım.'' dedi.

Kendimi hafif geri çektim. Bana bakan yüzlere döndüm ve ''Neler oluyor?'' diye sordum.

Kafama silahla vuran adam konuştu. ''Biz bunu hafızasını kaybetsin diye mi kaçırdık şimdi? Aldığımız yere geri koymaya götürüyorum'' dedi. Bana doğru sinsice yaklaşarak.

Tam arkasında duran başka biri ''Salak olma Burak kızı aldığın yere nasıl bırakacaksın? O senden güçlü'' dedi. Yürü be! 

Ölü doğanlar ve ölü yaşayanlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin