YENİ AY

Gece Yarasi

Neredeydim ben boyle? Ne isim vardi burada? Bu insanlar neden bana dogru geliyolardi? Hic isik yoktu. İnsanlarin yuzlerini secemiyordum. Bi anda hepsi ustume gelince korkup kacmistim. Buldugum bir barakaya girip kapiyi kapattim. Tam arkama donecekken bi ses geldi. Buda neydi boyle. Hic birsey anlamazken bir anda
- Haydi Gunes uyumanin sirasi degil simdi. KALK GEC KALİCAZ UYAN ARTİK.
Derken annemin bu cumleleriyle uyandim. Ne yani hersey ruyamiydi? Zar zor herseyin bir ruya oldugunu yeni uyanmis kafayla idrak edebildikten sonra disimdan sesli bir oh cektim. Annem:
- Noldu yine basimin belasi. Dedi
- Yok birsey anne. Dedim
Anemmle konusmayi sevmiyordum. Bebekligimden beri bana hep kotu davranir. Beni hor gorurdu. Ama kardesim oyle mi? Tabi ki de hayir. Kardesim hep en zeki, kardesim hep en uslu, en soyle en boyle derken 15 yasina girmistim. Bunlari dusunurken saate baktim. OLAMAZ GEC KALİYORDUM. Elimi yuzumu yikadim, ustumu giyindim, sacimi makyajimi yapip yemek bile yemeden evden ciktim. Birsey eksikti. Ah olamaz. Telefonumu evde unutmustum. Eve dondum, zili caldim. İcerden niye bagirisma sesleri geliyordu. Kardesim okula gitmisti, canim babam yillar once vefat etti. Yani annemin evde tek olması lazımdı. Kimdi bu adam? Baktim kimse kapıyı bana açmayacak ben açayım diye düşünerek çantama uzandım. Anahtarımı çıkarttım ve eve girdim. Annem koltukta fosur fosur uyuyordu. İyide o zaman annem kiminle kavga etmişti? Ki annem numara yapiyo da olamaz di. Cunku asla beceremez. Evi iyice taradım aradim ama hic kimseyi göremedim. Evden kafamda bin bir turlu soru ile evden ciktim. Aksam anneme hepsini soracaktım. Okula on dakika gec kalmıştım. Hele hele okulun ilk gününde. Hocadan ozur dileyip yerime oturdum. Lgs'den 500 tam puan almıştım ve burslu olarak amerikan kolejine yazılmıştım. Hayalimdeki okuluma yazilmistim. Dalgali kahverengi sacli kahverengi gozlu bir kizin yanina oturdum. Butun ders boyunca siniftaki diyer insanlarin kendilerini tanitmalarini dinledim. Sira bana gelmisti. Ama ben con utanirdim. Her neyse diyerek tahtanin onune gectim herkes merakla beni pur dikkat beni dinlemeye hazirdi. Erkekler ozellikle beni suzup aralarinda konusruken biri sadece gozlerimin icine bakiyordu. Adi sanirim Dolunaydi. Ne yalan soyleyeyim garip bir cekiciligi vardi. Kumral hafif kivircik saclari, asiri koyu mavi gozleriyle beni cezbetmisti bile. Aslinda belkide gozlerimin icine bakmasi bile hosuma gittigi icin boylede dusunuyo olabilirdim. Bende onunla goz temasi kurarak konusmaya basladim.
-Merhaba, benim adim Gunes. 15 yasindayim. Dedim o sirada sinifi suzmeye basladim. NİYE BUTUN KİZLAR DOLUNAYA BAKİYODU. YOLARİM BEN BUNLARİ. Diye icimden gecirdim. Hoca tesekkurler Gunescim yerine oturabilirsin diyince sinifi suzmeyi kesip yerime oturdum. Ve yanimdaki kiza donup "selam tanisalim mi?" Diye sordum
Kizin uykusu oldugu heryerinden belliydi. Guc bela " selam benim adim Asya" diyebildim. Bende guldum.
-Niye guluyorsun? Diye sordu Asya
- Hic komigime gitti.
Hemen ayaklandi ve:
- Ne komigine gitti ya dedi.
-hiic. Dedim bende
Kiz bence cok samimiydi. Yani en azindan oyle gozukuyordu. Ders boyunca bir daha konusmadik.Tenefus zili calinca butun kizlar Dolunay denen cocugun basina toplanmisti. Cok kiskanmistim. Kendi kendime. Hayir Gunes iki uc saniye bakistiniz diye cocuktan hoslanmayacaksin degil mi? Dedim. Sonra pes ettim. Hoslanmaya baslamistim bile. Off yine mi yaa. Dolunay kizlari hic takimiyordu. Sadece benim oldugum cama bakiyordu. Kizlar Dolunayin cevap vermiyecegini anladiktan sonra gittiler. Fakat ben Dolunauin bana mi Asyaya mi yoksa disariyami baktigini anlamamistim. Bi anda ayaklaninca benim yanima gelecek sanmistim ama hic oyle olmadi. Kapiyi acti ve gitti. Diger kizlar ve erkekler yavastan tanismaya baslamislardi bile. Bende ortaokulde yalniz kalfim kalacagim kadar bari lisem berbat gecmesin diye dusunerek. Asyayla konustum. Cok gecmeden zil caldi. Baska bir hoca iceri girdi. Kendini tanitti ogrencileri tanimaya calisti. Asyayla sohbet ediyorduk simdiden hocayi sevmemistik. Tam Dolunaya bakacakken onunda bana baktigini fark ettim. Asiri utanmistim. Yoksa oda mi benden hoslaniyordu. Asya utandigimi fark etmisti sanirim.
-yanaklarin kipkirmizi. Ne oldu? Neyden utandin? Diye sordu
- hiic. Diyerek gecirmeye calistim ama sanirim inanmamisti. Zil caldi okulu kesfettek hemde kantini bulmak istiyordum. Asyaya sordum ve benimle disari cikmasini istedim. Kabul etti. Disari ciktik ve kantini aradik. Kantini zorda olsa bulduk ve kantine gittim. BU FİYATLAR NE BOYLE diye cokta sesli olmayan bir sekilde bagirdim. Arkamdan bir ses geldi "Bencede cok pahali" dedi. Aman tanrim. Bu Dolunaydi. Baya utanmistim. Be diyecegimi bilemdim. O yuzden " eee sey evet" dedim. Ne alacaksam aldim ve oradan uzaklastim. Asya:
- Ne oldu Gunes niye bu kadar acelecisin?
- Ben hep boyleyim.
-Emin ol ben daha hizliyim.
- Yarisa varmisin dedim.
Ve kosmaya basladim. Asya kosuyomu diye baktim. Evet oda kosuyordu. Asyaya baktim tam onume donecekken hi cocuga carptim. Cocuk "NE YAPİYORSUN BE AZİCİK DİKKATLİ YURUYUN A-" tam kufur edecekken yuzume bakti. Asya olanlari cok uzagimda olmadan izliyordu. Cocuk "bagirdigim icin ozur dilerim. Tanisalim mi benim adim Ates 10. Sinifim."Dedi ve elini uzatti. Bende " selam benim adim Gunes" dedim tatli bir ifade takinarak yuzume. Eli havada kalmasin diye de siktim. Boyle boyle okul bitti. Garip bir sekilde Asyayla bir gunde asiri yakinlasmistik. Hatta telefon numaramizi bile almistik. Eve geldim. Zile bastim. Yine kimse acmadi. Kimse acmayinca sabah yasadigim olay geldi. Okulun heyecani ile aklimdan ucuvermisti. Cantin dibinden zar zor cikarttigim anahtar ile kapiyi actim. Evde kimse yoktu. Merak edip annemi aradim. Ve sunlari soyledi:
-Ne oldu gerizekali
+Bir sey olmadi anne. Eve geldim. Sizi gormeyince merak ettim sizi.
-Kardrsinle beraber lunaparka geldik. Sen korkuyorsun ve sikilirsin diye de seni getirmedim. Dedi.
Aslinda kardrsimi cok seviyordum. Annein aramizda ayrim yapmasi onun sucu degildi sonuc olarak. Telefonu kapadim ustumu degistirdim ve yemek hazirlamaya basladim. Yenegi yaptim. Cok guzel olmasada fena degildi en azindan. Yemegimi bitirdim ve tabagi makinaya kaldirdim. Yatagima gectim ve telefonuma bakmaya basladim.Yine bir suru insan ustume gelmeye baslamisti. Ayni seneryo gerveklesiyodu. Fakat tek degisen sey insanlarin gozlerini ben kovaman gulumseyen agizlariyle ismimi seslenmeleriydi. Tekrar kacamya basladim bu sefer onlarda kosmaya baslayinca ben daha hizlandim. Asiri hizli kostugum icin ne arkama bakip o garip insanlara bakabiliyodum ne de onume. Bi anda karsimi bi silüet cikti. Ben daha olayi idrak edemeden siluete carptim. Ve insan silueti bana aynen sunlari soyledi. Annen seni hor goruyo. Bencede cok pahali. Kavga. Lunapark gibi seyleri tekrarlayip durdu. Fark ettim ki bunlar benim bugun ne yasadigimdi. Ve sunuda fark ettim ki ben suan ruyadayim. İyide ruyadaysam insan siluetine carptigimda niye canim acmisti? Siluete neredeyim ben diye sorduysamda cevap alamadim. Dit dit dit dit. Yer bir dit sesinde pesimden kosan insanlar kayboluyordu. Daha sonradan ayni ses duyulmaya baslandi. GUNES UYAN ARTİK. Fakat yapamiyordum. kalkmaya calissamda basaramdim ve annemin tokadiyle derin bir bosluga dogru dusmeye basladim bu sanki bir duygu cokusuydu. Birinin eli belirdi. Yuzunu zar zor secince aglamaya basladim...