Chapter 2

43 10 6
                                    

BYERNES ngayon at sobrang hectic ng schedule ni Sir David. Halos hindi na kami maka pahinga dalawa dahil sa sunod-sunod na meeting nya. Ngayon nga ay alas mag aalas tres na ng hapon at marami parin ang naka ilang trabaho. Wala akong sapat na oras para isipin ng maayos at alalahanin ang huling pag kikita namin ni Martin.

Alam kong nasaktan ko sya sa huli naming pagkikita kaya siguro ay hindi sya sa akin nag  paramadam ng dalawang araw. I tried calling him but he's not answering. I also went to his condominium but then he was nowhere out of sight. Hindi sakin naging madali ang pag pili lalo na dahil prinsipyo ko bilang babae  at ang utang na loob ko ang parehong naka taya.

I want to be with Martin while I'm making my decision, but then I also feel at peace when I was alone to think about us, to think about our future. Sasabihin ko nalang sa kanya ang desisyon ko pag nakita kami.. At pag natapos kami ni Sir David sa tambak na trabahong to. Di Bale, byernes nadin naman ngayon kaya pwede ko syang bisitahin ulit sa condominium nya since I know his code.

Maybe I'll go straight to his place to surprise him.

"Pssst, Veronica." sitsit sakin ni Alison. Nasa table ko ako ngayon sa labas at ang magaling na babae ay pa simple akong tinatawag. Halip na sumagot ay ibinilog ko lang ang bibig ko para sa salitang 'oh'.

Itinaas nya ang dalawang kilay nya ng sabay bago may ininguso sakin ang isang lalaki na kakapasok lang at ngayon ay papa lapit sa kinaroroonan nya. The guy was so tall. But I can't see his face clearly.

At noong lumampas ang lalaki sa kanya ay ibinalik nya sakin ang tingin at umacting na parang nahihinatay at pinaypayan ang sarili bago sumigaw ng walang boses ng 'ang pogi'.

Nang dahil kay sa kalokohan ni Alison ay hindi ko na namalayan na naka tayo na pala sa harapan ko ang lalaking pinag nanasahan nya kanina. I suppressed my laughed and look up with my best smile only to be greeted by a dark look of the person who's in fornt of me.

I cleared my throat before making eye contact to the man again.

"Good afternoon sir. Do you have an appointment with Mr. Cordovez?" I politely ask.

I swear, ang sama nya maka tingin. Ilang segundo na akong naka ngiti pero ang mamang nasa harapan ko aya walang balak na sagutin ako.

"Sir?" tawag ko pang muli sa kanya.

"Do you believe that it was rude to laugh to a person who just asked you a serious question?" mabilis na engles na pagkakasabi nya.

"Po?" tanging nasabi ko nalang dahil hindi dahil sa walang akong naiintindihan sa sinabi nya kundi dahil hindi ko alam kung anong sinasabi nyang rude?

"I asked you a question and then you laughed. Are you making fun of me?" mataray nyang sabi na ikinalaki ng mata ko. Mula sa likod ng lalaki ay tiningnan ko si Alison na panay ang silip sa gawin ko.

Shit! Akala nya sya ang tinawanan ko!

"N-No sir! I mean, I'm not making fun of you. It's just happen that I... remember something funny when you asked me. I really didn't mean to offend you, sir."

Kumunot ang noo nya sa sinabi ko. Bwesit ka Alison. Ipapahamak mo pa ako sa kalandian mo!

"Then is it okay for a secretary to space out while she's on work? Very unprofessional. " Napapikit nalang ako at napa ngiwi dahil sa sinabi nya.

Ini-insulto nya ba ako?

Tumikhim ako ng mahina at ngumiti ngayon ng mas matamis kesa sa unang ngiti na binigay.

"I will asked you again sir, do you have any appointment with Mr. Cordovez?"

It's okay, Veronica! Hindi naman ito ang kauna-uanahang tao na na nag pakita ng ganyan kagaspang na ugali sayo.

Loveless Affair Where stories live. Discover now