Loveless Affair

Chapter 7

UNEXPECTEDLY meeting Tyler gave me some comfort. Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko dahil nagawa kong tumawa sa kabila ng dami ng iniisip ko. Natapos ang usapan namin ng magpaala sya na aalis dahil may pupuntahan daw. But he still keeps on pushing me about lending me a hand for my job hunting. I politely said no, kaya hindi nya naman na ipinilit ang gusto. Gusto kong maka pasok ako sa isang trabaho gamit ang credentials and abilities ko. Although, having backers is also good, eh wala ako noon kaya dapat ay magsumikap ako sa kung anong meron lang ako.

Tatlong araw na mula ng maka lipat ako, at wala akong ibang ginawa kundi mag job hunting thru internet . Nag file ako ng resume at ibang papel ko trhu online din at pupunta nalang sa face to face interview. Mas okay iyon para makapag handa padin ako. Kailangan ko ng mag tarabaho bago pa maabos ang ipon ko. Mahal pa naman ng renta ko at cost of living dito.

Tatlong kumpanya ang nag verify sa akin at nag email for an interview. Kaya kinabukasan ay naka ready na ang portfolio ko at susuotin para sa pag hahanap ng trabaho ngayong araw. I simply wore a skinny black pants and a new french white long sleeve. Lahat bagong bili at halos mangatog ang buong katawan ako sa presyo.

Sana naman ay maka hanap ako ngayong araw para hindi sayang ang outfit. Hmm.

Ilang segundo lang ay naka sakay agad ako dahil sa dami ng taxing paikot ikot para maka pick up ng pasahero. Kasalukuyan akong nasa byahe at puno ng sari sari't sasakyan ang kalsada at panay ang busina dahil rush hour na kaya naman halos alas nueve na ako naka baba.

Sobrang hassle talaga ng traffic sa Pilipinas.

Nang maka baba ako sa harap ng unang kumpanya na pupuntahan ay dala ko ang pag - asa ko.

"Goodmorning po. I'm here for an interview." Bati ko sa babaeng nasa main hall.

"Kayo po ba si Miss Aquino?"

"Yes po." I answered with my most friendly smile.

"Ay Miss. Kaka baba  lang ng utos galing sa taas na wala na daw palang bakanteng position ngayon sa kumpanya."

"Ha? Eh nag send po ang HR ninyo sa akin nong isang araw para sa isang Interview."

Desididong umiling ang babae. "Pasensya na Miss. Iyon ang bilin sa akin eh."

What? Is that even possible?

Nang maka labas ako sa building ay inis kong tiningnan ang email na sinend sa akin. Nayayamot ko itong binura tinago ang cellphone sa bag. Dumiretso ako sa taxi at nag pahatid sa pangalawang kumpanya na nag email sa akin.

"I'm sorry Miss but we are not accepting for an applicant at this moment." magalang na wika ng lalaki sa akin.

"But.. but yoy sent an email?"

"It was the HR's fault. But let me sincerely apologize for their mistakes. I'm sorry Miss."

Halos magpadyak na ako sa tabi ng kalsada dahil sa dalawang beses na pag tanggi sa akin at dahil sa pinag papawisan na ako ng malagkit sa init ng panahon.

Badtrip ah. Kung noong unang apply ko, bumuhos ang malakas na ulan, ngayon naman grabe ang init. Kaunti nalang ay iisipi ko na may galit sa akin ang tadhana dahil sa mga nangyayari sa akin.

With my last hope ay tumungo ako sa ikatlong kumpanya na nag send sa akin ng email. Hindi na ako nag abala pang kumain kahit na medyo nakaka ramdam na ako ng gutom.

Tiis ka muna dyaan tummy, hahanap lang ako ng magpapakain sayong trabaho.

Nang makaba baba ulit sa taxi ay bumungad sa akin ang matayog at mlaking building. Kumikislap ang mga salamin nito dahil sa tindi ng sikat ng araw.