එකොළොස් වන පරිච්ඡේදය.

293 55 46
                                    

මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.

හරි ...... වන් ටූ... තී  ....   වන් ටූ... තී  ....   කෝ සින්දුවක්. ......  කැහ් ම්. ..... ... 

සුදු පාට මීදුම් ගලාලා.....
අර පේන කන්දේ වෙලීලා..... .
මදහාස    පෙන්වා බැදීලා. ....
දෙදෙනාට  රහසේ කියාදේ. ....
ආදරේ .......  ම්ම්ම්ම්. ....... .

  ආදරේ. .........  ... ආදරේ. ..........

   .......  මම පුංචි  එකාවත් වඩාන  රවුමක් කැරකුනා. ...  ඔච්චරනෙ ඉතින්  දන්නෙ..... එකම තැන   මුමුණ  මුමුණ  රවුමක්  දෙකක් මම කැරකුනා. .... ආයෙමත්...  ආයෙමත්......රවුමක් ...  
.....  
       
   
    " .... ආද...............  "

************************************
ආදරේ නෙවේ මගේ වචනත් හිර  උනා ...... මන්  ඉස්සරහ  ඒකත් දොර මදිවට තව ඇරිල ගිහින්  තිබුන දොර රෙද්ද  ඉස්සරහ  හිටන්  උන්න මනුස්සයා දැක්කම මට  මන් ඉන්න  තැනත් අමතක උනා. ....     
... 

.
    පු.....පුංචි මහත්තයා. ........  

    ...........   බුම්මට්ට  මහත්තයා  අපේ ගෙදර. ..... ඒකත් මගෙ ඉස්සරහ. ..... මට මාවම මතක්  වෙන්න තත්පර ගානක් ගියා......  උඩටත් නෑ.... සරමක් විතරක්  ඇගට පටලන්  උන්න  මම  අතේ උන්න  තාරැව තව ටිකක්  උස්ස ගත්ත. .... ... කොල්ලට ගානක් නෑ. ..... තවම හිනාවෙනව...   නෑ  ඇත්තටම  තාරැ උන්නෙ ඔලුව  අනිත් පැත්තට හරවන් වෙනකොට  කොල්ලට බුම්මට්ට මහත්තයා  පෙනුනෙ නෑ....     ඒ උනත්   ඒ පුංචි කකුල් දගලන්න ගත්තා. ... මෙච්චර  වෙලා  නට නට හිටපු  මම ඒක නවත්තල දාල ගල්ගිලල වගේ බලන්  ඉද්දි කොල්ලට කේන්ති ගිහින්  තිබුන  වෙනකොට  කොල්ල  කකුල් උඩ දැම්ම වගේම මගෙ  සරම් ගැටේ බුරැල් උනා...... . ....    ඒ උනත්  යාන්තමට  ඇවිත්  උකුල්  ඇටේ උඩ නතර  උනා ........   මට බැලුනෙම තත්පරෙත් වෙනස් උන ඒ ඇස්  දිහා. .....   ඒ  ඇස්  දිව්ව. .. .   මගෙ මූණ පුරා  ...... පහලට .... පහලට..... අවසානෙ  ඒ දුවන ඇස් නැවතුන. .... මගෙ හිතත් ගස්සගෙනම . ....  මොකද  ඒ  ඇස්  නතර උනේම  බිමට වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න  තියෙන මගෙ සරම එල්ලුන උකුල්  ඇටේ උඩ.....උකුලට තනිරකින   ඒ පුංචි කලුපාට ලපේ ගාව....... මාව රතු උනා
.......     ලැජ්ජාවටම.......  
...... 

නිසල සඳ නුඹWhere stories live. Discover now