නමවන පරිච්ඡේදය. ..

310 67 19
                                    

මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.

මට ඇහුන .... පුංචි මහත්තයා එහෙම කියන ගමන් ජනෙල් කවුලුව ලගට ඇවිදන් ආව. ...... මම උන්නෙ බිමට නැමිල ..... ... හරියටම ජනේල් කවුලුවට යටින් තිබුන රෝස පාත්තිය හරිගස්සන ගමන් වෙනකොට හිටිහැටියේ හරි උනුසුම් දෙයක් මගෙ අතත් පුච්චගෙනම පල්ලම් බැස්ස. .....

" ආහ්. ...... "

"දැහැන්. ........ "

..

***********************************

මගෙ කෙදිරියට ජනෙල් පියන ලග උන්න පුංචි මහත්තයාට ඉබේටම මගෙ නම කියැවුනා..... ඒකත් හරි හයියෙන්ම. ..... ....නොදැනම උනත් පුංචි මහත්තයා තේක හලල තිබුනෙම මගෙ අතට උඩට වෙද්දී හදිසියෙන් ඇදල ගත්ත අතේ කොහේවත් තිබුන රෝස කටු ඇනුන වෙනකොට මම අත හංගගත්ත ....... මගෙම ජර්සිය අස්සෙ. ...... මට දැනුන. .... හංගන් උන්න උනත් තෙත ජර්සියෙ අග්ගිස්සෙන් නිමිල යන්න ගිය තේ බින්දු කිසිගානක් නැතුවම පල්ලම් බහිනවා. ...... දනවා. ...... තියෙන සීතලත් කපාගෙන දැනුන ඉවසුම් නොදෙන වේදනාවට මම මගෙම තොල් හපාගත්ත. ...... ඊටත් වඩා කලබලේට අහකට ඇදගත්ත අතටත් රෝස කටුවලින් නිදහසක් නැතිවෙද්දී ඇනුන රෝස කටු හන්දම අත දන්න ගත්ත....... මම ඉදන් උන්න තැනින් නැගිට්ට වගේම වතුර ටැප් එක ලගට දිව්ව. .... පුංචි මහත්තයා මට කතා කරා උනත් මම දිව්ව........හදිසියට ඇරැණ ටැප් එකේ කරාමෙත් මගෙම කරැමෙකට ගැලවිල යන්න යද්දි එලියට හෝස් ගාල වැටෙන වතුර බින්දු වලට මම අත අල්ලන්
උන්න. ...... දැවිල්ල නැතිවෙන්න හිතානම. ....
......... .... මම එහෙමම සීතා නැන්දට කතා කරන ගමන් පිලිකන්න පැත්තෙන් කුස්සියට ගොඩ උනා උනත් එතන උන්නෙ මංචනායක ලොකු මහත්තයා වෙනකොට මම ගත්ත අඩිය පස්සට තිබ්බ. ..... මොකද මම මේ දැන් මගෙ ඉස්සරහ හිටන් උන්න මනුස්සයාගෙ හැටි මේ එකම එක මාසෙට දැනන් උන්න හන්ද . .....

.......

ලොකු මහත්තයා.....

උඹ අර වත්තෙ තියෙන පාත්ති ටික හදල ඉවර කරාද. ......

ලොකු මිනිස්සුන්ගෙ ඉස්සරහ පොඩි එකාට උනේම ඔලුව පහත් කරන් ඉන්න වෙනකොට මේ තත්පරේත් මගෙ ඉස්සරහ හරි උජාරුවට හිටගෙන උන්න ලොකු මහත්තයා ඉස්සරහ මම ඔලුව නමන් උන්න. ........

නිසල සඳ නුඹWhere stories live. Discover now