Dangerous Gentleman (COMPLETED)

CHAPTER 5

CHAPTER 5

NAKASUOT ng sweatpants at crop top, nag-jogging si Amethyst paikot sa Park na malapit lang sa bahay niya. She has earphone stuck on her ear and a bottle of water in her hand as she jogs. Gustong niyang mawala sa isip niya ang isang tao kagabi pa inuukupa ang isipan niya pagtapos nitong umalis sa bahay niya. Gusto niyang makalimutan si Luther at ang paghalik nito sa kaniya na hindi mawala sa isip niya. Kahit sa pagtulog niya, napapanaginipan niya ang binata at sa hindi malamang kadahilanan, bumibilis ang tibok ng puso niya.

She should have feel disgusted of his kiss because he just finished having sadistic sex with someone then he kissed her afterwards but she lied last night, about not liking his kiss. Her heart was thumping loudly last night, it was thumping fast.

At hindi iyon makakabuti sa kaniya. Hindi maganda para sa kaniya ang mabilis na pagtibok ng puso niya kapag naaalala si Luther.

This is because of that kiss. Sana pumalag siya. Sana umiwas siya. Pero ng maramdaman niya ang mga labi ni Luther sa mga labi niya, natigilan siya at nawalan siya ng lakas na itulak ito. Feeling his lips against hers after so many years, parang bumalik lahat ng masasayang ala-ala nila noon ng binata. Parang bumalik ulit ang kagustuhan niyang makasama ito.

She keeps on telling herself that she already moved on, but it only took one kiss for her to confirm that she still has feelings for him.

Marahas siyang umiling saka nag-focus sa pagja-jogging.

Nakakailang ikot na siya sa park ng maramdaman niyang may katabi siyang tumatakbo. Bumaling siya sa kaniyang kanan at bahagyang bumagal ang takbo niya ng makita niya si Luther.

Anong ginagawa nito rito?

Mabilis niyang ibinalik ang atensiyon sa harapan niya at mas binilisan ang pagtakbo. Pero kahit anong bilis ng takbo niya, hindi siya makalayo kay Luther na walang imik na humahabol sa tabi niya. Kaya ang ginawa niya, bigla siyang tumigil sa pagtakbo at umikot saka nag-umpisang tumakbo pabalik sa pinanggalingan niya.

Ilang segundo lang ang binilang niya, nasa tabi na naman niya si Luther at walang imik na tumatakbo.

Bumuga siya ng marahas na hangin. "Bakit mo ba ako sinusundan?" Inis niyang tanong habang nagja-jogging pa rin.

"I'm not." Tugon nito na parang hindi man lang hinihingal sa pagtakbo.

Tumigil siya sa pagtakbo at humarap kay Luther na ngayong ay tumigil na rin sa pagtakbo at nakaharap na sa kaniya.

"Tumakbo ka patungo ro'n." Tinungo niya ang kanang bahagi ng park. "At ako naman ay tatakbo patungo ro'n." Tinuro niya ang kaliwang bahagi ng park. "Okay?"

Luther didn't acknowledge what she said. Nakatingin lang ito sa kanya na para may hinahanap sa mukha niya.

"What do you want?" Nakakunot ang nuong tanung niya.

Umangat ang kamay nito para hawakan ang baba niya. "Medyo namamaga. Ayos ka lang ba?"

Tinabig niya ang kamay nito at matalim ang matang pinukol ito ng masamang tingin. "It was your doing so don't act like you care."

"I do care."

Malamig siyang natawa. "Yeah, and cows can fly."

Napailing si Luther kapagkuwan ay pinansin ang damit na suot niya. "You know hindi ganyan ang damit kapag nagja-jogging ka." Hinagod siya nito ng nakakunot-nuong tingin. "Crop top? Really?"

Inirapan niya ito at nag-jogging siya ulit. Hindi nalang niya pinansin si Luther ng maramdamang nasa tabi na naman niya ito. Nagpanggap siyang wala ito sa tabi niya. Nagpanggap siyang walang epekto sa katawan niya ang paminsang-minsang pagdidikit ng mga siko nila.