"Geçmişinden kaçamazsın,
Gece gördüğün kabuslarından uyanamazsın,
Beni unutamazsın."
"Sen!" diye bağırmak istedim, yapamadım.
Ellerim titredi, boğazım kurudu.
Gözlerim yaşardı, ayaklarım tutmaz oldu.
Zar zor ağzımı açabiliyordum, önümdeki gölge susmuştu.
Sorumu bekliyordu.
"Sen kimsin?" dedim, bunu sormak bile beni öldürüyor gibiydi.
Gölge gülümsedi, ve
"Ben, senim." dedi.
Hayır, bu doğru değildi. Bunu biliyordum.
Artık küçük bir kız değildim.
Bu sefer gölge ben konuşmadan anladı ne demek istediğimi, sadece gülümsedi ve,
"Ben, seninim"
dedi.
-
İrem ile sınıftan hızlıca ayrılmıştık ve şu anda tuvalette neler olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Ya da daha doğrusu bu sefer neden böyle olduğunu.
Ben gerçekten büyük bir soruna neden olmuştum, ve bu ilk bile değildi.
Hatta bu ilkin yanından bile geçmezdi.
9. sınıftan itibaren patlattığım muslukların haddi hesabı yoktu, aynı şekilde birçok kaloriferin de su borusunu patlatmıştım. Bazen sıkıldığımda su şişeleri de patlatıyordum ama onlar sayılmazdı!
Aslında sorun patlattığım şeylerde değildi, sorun bunları çoğu zaman istemeden yapıyor olmamdı. Gücümün üzerinde bir kontrolüm yoktu, bu çok büyük bir sorundu.
Hayatım her zaman biraz böyleydi, yani biraz... farklıydı, çocukluğum da öyle.
Ya da daha doğrusu en azından hatırladığım kısımları.
Çocukluğumun bir kısmı silinmişti, bir kısmı ise oldukça "anormal" di
8 yaşımdan öncesi büyük bir boşluktu, sanki hiç var olmamış gibiydi.
Ailem ile bunun hakkında ne zaman konuşmak istesem beni her defasında oyalıyorlardı. Her zaman ya erteliyorlar ya da zamanının gelmediğini söylüyorlardı.
Tek bildiğim şey bir kaza geçirdiğimdi.
Ve o kazadan sonra, suyu kontrol etmeye başlayabildiğimdi.
Ailemden bile gizlediğim bir sırrım varsa o da buydu, ben gerçekten aslında var olmaması gereken bir insandım.
Varlığım ile fizik kurallarına meydan okuyordum, yapabildiklerim ile bir tehdit oluşturuyordum. Daha da kötüsü bu gücü kontrol etmekte çok zorlanıyordum.
Gücüme hükmeden şey duygularımdı.
Bu en büyük sorundu.
İlk kez gücümü kullandığımda 10 yaşındaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denizlerin Hafızası
Teen FictionGeçmişi, gözleri kadar derin bir denizde boğulan o kız. Alena Deniz Yüksel. Hayatı hep kalbinde bir boşlukla yaşayan Alena, kalbini sanki hayattaymış gibi çarptıracak bir çocuk ile tanıştıktan sonra şimdiye kadar yaşadığı hayatın tamamen yalanlar ü...
