Dört Duvar

3. bölüm

Keyifli okumalar💞

Şarkı önerisi:
morphia- sallandım
Anıl berke - zor

Kayra'yı görmemin üzerine on dakika geçmişti ve bir kaç şey dışında hiç konuşmamıṣtık.

Yanında duran kadının adının Çağla olduğunu öğrenmiştim ve avukatı.

Ama henüz gecenin bu saatinde beni neden ziyarete geldiklerini anlamamıştım.

Normal bir ziyaret olsa gecenin bu saatinde olmazdı ve zaten önümüzdeki haftaya kadar her hangi bir görüş yoktu.

İçimde ki susmayan sese karşılık
"Neden geldin?" diye sordum.

"Gelmeme sevinmedin mi?" diye sordu alaylı bir sesle.

"Sevindim ama gelmeni beklemiyordum." gülümsedim.

"Bana da sürpriz oldu" yaptığı şaka komikti ama gecenin bu saatinde gülmek istemiyordum.
"Bu saatte gelmenin sebebi ne? Hemde bir avukatla."

"Yardımına ihtiyacım var!" dedi sıkıntılı bir sesle.

On yıldır mahkum bir insandan nasıl bir yardım beklenirdi ki?
"Nasıl bir yardım?" gerginliğim sesime yansımıştı.

"Zor ama senin yapabileceğin bir yardım." oturduğum sandalyeye iyice yaslanıp kelepçenin takılı olmadığı elimi dizime koydum.

"Şu işi düzgünce anlatır mısın?"

"Küçük bir yardımınıza ihtiyacımız var!" diye söze girdi avukat.

"Kayra hanım için çok önemli olan bir eşya içeride kaldı." benden ne isteniyordu.

"Benim buradaki görevim ne?" dedim mesafeli bir sesle.

"Basit bizim için flaşı içeriden çıkaracaksınız." keyiften uzak bir ses ile sırıttım.

"Bunu neden yapıyorum?" Avukatın kaşları çatıldı.

"İnanın bu iyiliğinizin karşılığını fazlasıyla vereceğiz." Bu bir rüşvet miydi?

"Bunu yapmak zorunda değilim ve tek kuruş paranızı da istemiyorum!" Sesim yükselmişti.

"Yanlış anladınız Güneş hanım söylemek istediğim bu-" ayağa kalkıp sözünü kestim.

"Geldiğin için sevindim Kayra, kendine dikkat et!" Ne sanıyorlardı ki para için yardım edeceğimi falan mı?

"Güneş!" dedi Kayra kolumu tutarak.

"Arkadaşım olarak yardım etsen olmaz mı?" Sertçe nefesimi verdim.

"Sen yardım etmem için rica da bulunmuyorsun! Sen bana rüşvet karşılığın da işini halletmemi istiyorsun."

Kolumu geri çektim.

"Ve üzgünüm para karşılığı iş yapmıyorum!"

Tam çıkıyordum ki

"Baş başa konuşa bilir miyiz?" dedi Kayra.

Dudaklarımı dişleyip arkamı döndüm.

Başımı olumlu anlamda salladım.

Avukat sıkıntılı bir nefes verip ayağı kalktı.

"Vaktimiz az, çabuk ol!" Yanımdan geçerken ters bir bakış attı.

Bende gülümseyip başım ile selam verdim.

Kayra oturmam için önündeki sandalyeyi işaret etti, bende ağır adımlar ile ilerleyip oturdum.

"Yardımına çok ihtiyacım var ve arkadaşın olarak yardım istiyorum."