2-Maceraya İlk Adım

88 9 14
                                    

Hava kararmaya başlamıştı. Bizde toparlandık ve evlerinize gitmeye başladık. Benim evime giden yol Mete ve Samet'in evinin yolundan geçtiği için üçümüz birlikte gidiyorduk. Giderken bir sessizlik vardı üstümüzde. Çünkü hepimiz kamp olayını düşünüyorduk. Anlaşmıştık ve hepimiz bugün kesin izin alacaktıkki hazırlıklara çabuk başlayalım. Yürürken Samet " Peki kampta neler yapıcaz ?" dedi. Bende " İşte 1 hafta beraber vakit geçiririz. Maç yaparız biz açık havada. Acıktığımızdada kızlar hazırlarlar sofrayı. Gecede kuracağımız çadırlarda yatarız. Hem bakarsın diğer çadırları korkuturuz gece. Eğlenceli olur merak etme" dedim. Samet'te bu konuta biraz ısınmış gibiydi. Benim yol ayrımım geldiği için onlardan ayrıldım. Herkez bugün izin alacaktı ve mesajlaşacaktık. Ama yalanımız ortaya çıkar diye önceden her şeyi planlamıştık. Ailelerimize gideceğimiz yerin bir piknik alanı olduğunu söyleyecektik. Böylece onlarda izin verebilirdi. Akşam oldu. Herkez evindeydi ve birbirimizin mesajını bekliyorduk. Ben izni aldım. Ve mesajı attım. Esma , Mete , Sümeyye , Ata , Samet , Merve ve İkra'da izin aldıklarını yazmışlar. Ancak Yağmur ve Neşe izin alamamışlar. Daha doğrusu başımızda bir yetişkin olmadığı için tedirginmişler. Sanırım iş bize kaldı. Yarın gidip onların anne ve babalarıyla görüşmeliyiz. Bunu mesajla diğer herkeze bildirdim. Onlarda kabul etti. Saat gecenin 2'sine yaklaşıyordu. Yatmalıyız. Çünkü erkenden kalkıp bu izin işini bitirmemiz gerek. Alarmımı saat 6 ya kurdum. Uyumaya başladım.
Ertesi Sabah
Alarm çalıyo. Çokta uykum var. Tam alarmı kapatıp uyumaya devam edecekken dün geceki olayı hatırladım ve çabucak kalktı. Annem de alarmın sesine uyanmış. Bana " Emircan , bu saatte niye kalktın ? " diye sordu. Bende " Anne , arkadaşlarla buluşucaz. Sen uyu. " dedim ve geçiştirdim. O da " Peki , dikkatli ol." dedi. Evden çıktım. Hava çok güzel. Güneşli ve sıcak. İlk işim arkadaşlarımı aramak oldu. Samet'i aradım. Meğer uyuyormuş. Telefonu açtı ve bana " Emircan , bu saatte ne arıyosun yaa" dedi. Tabi ben Samet'i kalkmadığı için azarladım. Çabucak hazırlanıp geleceğini söyledi. Buluşacağımız yer bir parktı. Ata'yı aradım. Ata parkta olduğunu ve yanında Mete, İkra , Sümeyye ve Merve'nin olduğunu söyledi. Benim de parka gitmem yaklaşık 2 dakikamı aldı. Parka geldim. Ben gelene kadar diğer herkes gelmişti. Yalnız Neşe ve Yağmur yoktu. Çünkü onlara gidip izin alacaktık. Aldığımız simit vb. Şeylerle kahvalı yaptık. Saat 12'ye kadar vakit geçirdik. 12.20' de Neşe mesaj attı. Mesajda " Babam, 15 dakikaya evden çıkacak. Çabuk buraya gelin." yazıyordu. Biz hemen Neşe'nin evinin önüne geldik. Babası da çıkmıştı. Sümeyye ikna edici yeteneği sayesinde izni aldı. Yağmur'da biraz zorlansakta onunda annesinden izni aldık. Böylece bizim grupta herkes geliyordu. Ama tabi nereye gideceğimizi bilmiyorlardı. Alışveriş yapmak için yola çıktık. Çadırlarımız hazırdı. 4 tane çadırımız vardı. Bunları birini ben, birini Esma, birini Sümeyye ve birinide Samet evden getirmiştik. Çok sayıda konserve yiyecek aldık. Gruptakilerin çoğusu yemeye bayağı düşkün çünkü. Bi kutuda meyce suyu ve su aldık. Gizli ormanın yanından akan bir dere var. Oranın suyu temiz. Ama yinede riske atmadık. Kamp çantası, küçük bavul vb. birkaç şey daha aldıktan sonra alışverişimizi tamamladık. Eşyaları herkese eşit bölüştürdük. Yarın herkes kendine düşen eşyayı getirecekti. Ulaşımıda ayarladık. Bir servis bizi gizli ormanın yakınına bırakacaktı. Ama bundan hiç kimsenin haberi olmayacaktı. Hepimiz çok heyecanlıyız. Evlerimize gittik. Sanki vakit hiç geçmiyor gibiydi. Nihayet gece oldu. Ve yattım. Sabırsızlıkla kampı bekliyorum. Umarım sorunsuz bir şekilde bu macerayı atlatırız.

Gizemli OrmanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin