Bölüm-29

802 61 12
                                    

23 Şubat Cuma.

İyi okumalar dilerim.

.

.

.

Melodi Kays

"Melodi! Canım kuzenim!! Kalk hadi! Öldün mü!"

"Ne diyon lan gerizekalı?!! Melodicim, kalkar mısın artık yavrum? Birlikte meyhaneye gidicez."

NEYY?!! MEYHANEYE Mİ??

Tek gözümü açtım ve başımdaki kuzenlerime baktım.

"İki dakikaya hazırlanıyorum, aşağıda bekleyin."

Hepsi kahkaha atarken odadan çıkmışlardı.

Komik mi kardeşim Allah Allah.

Ayy meyhaneye gidiyoruz.

Ne güzelll.

Sanki her gün meyhanede.

Sus be. Ben ortamını çok seviyorum bir kere.

İçkici olacak başımıza.

He olacam sana ne.

İyi git te ol.

Sana mı sorucam be.

Üff aman, gidiyorum ben.

Defol.

Ayy ne giysem ki acaba?

Dolabın önüne geçtim ve siyah bir üst ve siyah beyaz, kareli bir etek giyindim.

Saçlarımı da olduğu gibi bırakmıştım.

Hafif bir makyaj yapıp çantamı aldım ve odadan çıktım.

Kapının önünde Burak vardı. Beni görünce baştan aşağı süzdü ve ıslık çaldı.

Ardından elimi tutup öperken,

- Yavrum sen bizim başımıza iş açarsın bu halde.

Dediği şeyle güldüm ve "Hadi gidelim." dedim.

Kolunu uzatınca koluna girdim ve birlikte aşağıya indik.

Hepsi kapının önünde bekliyorlardı. Ve beni görünce hepsi aynı anda ıslık çalınca ben ve Burak gülerken Gökalp yanıma geldi ve elimi tutup öptü.

"Bu ne güzellik prenses?" dedi.

"Çok mersi bayım." dedim aşağıya inerken. Aynı zamanda saçımı savurmayı da unutmamıştım.

Batur kolunu omzuma atarken kapıyı açtı ve "O zaman gidiyoruz. " dedi.

Şu an ben, Batur, Gökalp, Burak ve Asir vardık sadece. Tolga, Çağatay, Azad ve Kaan önceden geçmişler mekana.

Batur "Mekan yakın, yürüyerek gidelim isterseniz." dedi.

"Yürüyelim."

Sözüm üzerine beni ortalarına almışlardı ve yürümeye başlamışlardı. Bu beni gülümsetirken önde yolu gösteren Gökalpin peşinden yürümeye başladık.

Çarşıdan geçtiğimiz sırada herkesin gözü üzerimizdeydi. Sanırım insanlar bundan asla vazgeçmeyecekti. İlk defa insan görüyor gibi bakıyorlardı her seferinde.

Mekanın önüne geldiğimizde kapıdaki korumalar kenara çekilirken içeri girdik. Müzik sesi baya yüksekti ve herkes dans ediyordu. Gökalp'in yöneldiği masaya baktığımda bizimkilerin burada olduğunu görmüştüm. Hepimiz oturunca hepsi kendine rakı doldurmuştu.

GÜZEL BİR MELODİ🎶🎼Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin