Bölüm: 17

4.9K 261 73
                                    

28 Mart Salı.

İyi okumalar dilerim.

.

.

.

Ayaklarımı yataktan sarkıttım ve terliklerimi giydim. Abim ve Karan bey uyumuştu.

Gökalp ise iki dakika gözlerimi dinlendiricem deyip uyumuştu.

Sözde Mars'a kaçacaktık. Gideyim de akrabalarına şikayet edeyim. Beynini pipetle burnundan çeksinler de görsün gününü.

Burada sıkıntıdan patladım be. Zaten günlerdir halay da çekemiyorum, bebe bisküvisi desen mumla bile arıyorum. Allahım neydi günahım.

Biraz daha böyle durursan yakalanıcaksın be salak.

Sus be. Uyanmazlar hemen. Mışıl mışıl uyuyorlar adamcağızlar. Neyse çıkam bari.

Sessiz olmaya dikkat ederek odadan çıktım ve merdivenlere ilerledim.

Yavaşça merdivenleri çıkmaya başladım. Biraz ağrım vardı ama sorun olmazdı heralde.

Asansöre binecek hakim yok ya.

Ölsem asansöre tek başıma binmem. Küçükken tek başıma binmiştim bir kere. Sonra asansörde kalmıştım. İtfaiye gelip kurtarmıştı.

İki ay asansöre binmemiştim. Sonra abimle birlikte binmiştim hep.

Terasa geldiğimde kenara ilerledim ve oturdum. Tüm şehir ayaklarımın altındaydı sanki.

Düşermişsin bir de. Melodi'nin acı sonu.

Tövbee. Nasıl iç sessin lan sen. Tirbiyisiz.

Atlasana bir. Belki uçarsın.

Hemen atlicam senin için.

Alvaro için atlamdesem atlarsın ama demi lan?

Atlarım tabi lan.

Ben gidiyom hade.

Hade get.

Gettim.

Bu ne yaa, sadece bina var. İnsan bir yerlere de azcık deniz döker.

Her zaman olduğu gibi.

Karmaşa, gürültü, kalabalık ve sadece beton.

Tek bir doğallık yok.

Kendimi bildim bileli şehirden ve binalardan nefret ediyordum.

Abimde bunu bildiği için her fırsatta beni buradan uzaklaştırırdı.

Doğayı, çiçekleri, ağaçları ve hayvanları çok seviyorum. Onlar o kadar masumlar ki. O kadar güzeller ki.

Bu dünyayı ve kötülükleri hak etmiyorlar asla.

En korkunç denilen hayvanları bile asla bir tehdit olarak algılamam.

İnsan doğaya ihanet eder ama doğa insana asla.

Hep bunu söylerim.

Doğrudur da.

Hep insanlar doğaya zarar verdi. Doğa ise asla yardımını eksik etmez. Her an bize bir sürü fayda sağlıyor.

Ama bencil insanoğlu bunu görmüyor. Hep kendisini düşünüyor.

Çok şanslıyım ki abim ve Deniz' de çok seviyorlar doğayı. Bu yüzden de beni anlayabiliyorlar.

Hatta Deniz hala da çok seviyor doğayı ve çiçekleri. Çünkü rüyalarıma her gelişimde farklı bir çiçek ile geliyor. Ben de getirdiği her çiçeği mezarına gidince ona götürüyorum.

GÜZEL BİR MELODİ🎶🎼Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin