I'm Inlove to an Angel (SOFT GIRLS SERIES #2)

CHAPTER 8

Narinig ko pa ang pagtawag ni Rica sa akin habang buhat ako ni Platon.

"Platon, I'm dizzy" hinahampas ko na sya.

Ngumiti lang sya at hinalikan ako sa noo.

HINALIKAN SA NOO??

am I dreaming?

"Ayan inom pa, sino nagsabi sayo uminom ka ha? Pinayagan ba kita?" pasigaw na sabi nya at akala mo tatay ko.

Hindi ko na masyadong marinig ang ibang sinasabi nya dahil nakatulog na ako, ang dami ko din kasing ginawa.

Napabalikwas ako ng bangon at napansin ko na iba ang paligid. Hindi ito ang kwarto ko, dali dali ko tinignan ang ibabang parte ko.

Safe naman.

"Maganda ka pa sa umaga rara" nagulat ako na makitang pumasok si Platon sa kwarto.

Sa kanya ba kwarto ito?

"Bakit ako nandito?" sinamaan ko sya ng tingin. Naiinis ako sa kanya dahil hindi sya nagparamdam nang ilang araw.

"Wow, thankyou rara ha kasi binuhat mo ako nung lasing ako at pinatulog sa kwarto mo kasi hindi mo ako pwede i-uwi sa condo ko kasi malalaman ng daddy ko." mahabang litanya nya, sya talaga ang pinaka oa sa lahat.

"Whatever, thanks" I rolled my eyes. Naiintindahan ko ang sinasabi nya. Hindi ako pwedeng dalhin sa condo ko. May mga guards na binigay si daddy na nakatalaga sa labas ng condo ko at sa office ko.

Hindi ko lang alam kung sinusundan nila ako kapag umaalis ako.

"Kain ka muna, naghanda ako ng almusal" Nakita ko na pinasok nya ang plato na may sinangag, itlog at hotdog tsaka dried fish.

"Gimme some dried fish" nguso ko sa isda.

Tumawa muna sya bago ibigay sa akin.

"Ang sosyal naman, dried fish. Pwede naman tawaging tuyo" sabay nguya sa kinakain nya.

"You're so epal" nag make face lang sya at hindi na ako pinansin. Kumain na din ako kasi obvious naman na gutom ako.

Mamaya ko na sya kakausapin tungkol sa pagresign nya sa hotel.

After namin kumain, lumabas sya ng apartment nya dahil may tumawag sa kanya.

He's living alone and he's apartment is small, kasya lang para sa kanya.

I admire him for being positive despite the problems he's facing right now.

Alam ko na nasa hospital ang mama nya and in critical condition.

"Bakit ka nag resign?" Napahawak pa sya sa dibdib nya pagpasok.

"Wait lang naman rara" umupo sya sa tabi ko at bumuntong hininga.

I looked at him seriously, and was ready to listen.

"Nalaman ko kasi na ampon ako at mayaman ang pamilya ko , madami na akong pera" he looked at me and hiding his laugh.

Sinambunutan ko sya sa sobrang inis, nagawa nya pa talagang gumawa ng kwento.

"Aray , joke lang HHAHHAHA " hinila nya ang kamay ko paalis kaya natumba kaming dalawa sa higaan.

We looked at each other, and it got quiet, like an angel passed by. He stared at my face, and I did the same until his eyes stopped at my lips.

It felt like he was pulling me closer, and there was a strong, unspoken connection between us.