5. Bölüm "Güzelliğinden öldürmemiştir..."

11 2 0
                                    

"Jung lütfen dinlenmek istiyorum çok yorgunum..."
"Seni ne kadar merak ettim haberin var mı! 6 oyuna çıktım ama 1'inde bile kazanamadım! Sana aşığım ben Chaewon, deliler gibi aşığım, bağımlıyım sana! Seni göremeyince deliriyorum!"
Gözlerim doldu ve ağlamaya başladım. Hızlıca odaya gidip kendimi bi tuvalete kapattım. Kendimi toparlamaya çalıştım ama elimde değildi. Kendimi toparlamaya çalıştıkca daha çok ağlıyordum. Sinirime hakim olmak için tişörtümü öyle sıkı tutuyordum ki nerdeyse delicektim.
Dakikalardır kendimi kapatıpım tuvalette ağlıyorum. Sonra içeri birinin girdiğini duydum. Elimden geldiğinde sessiz olmaya çalıştım.
"Zaman geçiyo."
"Evet ya."
"O sakat nerde acaba. Onunla upraşmak çok eğlenceli."
Kimin girdiğini anlamam uzun sürmedi. Sam ve bi arkadaşı.
"Sam bu gidişe ceza alıcaksın ama."
"Birini bıçaklayınca ceza alınmadı buna mı vercekler."
"Ne biliyim."
Kendimi daha fazla tutamadım ve hıçkırdım.
"Sesi duydun mu?"
"Ne sesi?"
"Sağır mısın!"
Çok hızlı nefes alıp veriyodum. Bide elimde ağzımı kapatınca nefes alış sesim de duyuluyordu.
"Bu kapıdan geliyo."
Biri kapıya vurdu.
"Kim var!"
Ses çıkarmamaya çalıştım ama biri olduşunu biliyolardı sonuçta kapı kilitliydi.
"Chaewon sensin diymi? Hadi çık dışarı. Yoksa ben çıkarırım!"
Kapıya daha sert vurmaya başladı. İyice gerilmiştim.
"Sam ne yapıyosun?"
"Sana mı sorucam."
Sam'in arkadaşının se çıkmıyordu.
"Bırak belki içerdeki yalnız kalmak istiyo."
"Sen Chaewon'un avukatı mısın?"
"Hayır ama-"
"O zaman sus."
"Hem içerdekinin kim olduğunu nerden biliyosun? Chaewon en son dışardaydı."
"Yalan atma."
"İnanmıyosan bak."
Sonra tekrar adım sesleri duydum. Ve başka adım sesleri de benim kapıma yaklaştı.
"Chaewon hrmen dışarı çıkman lazım. Sam gitti."
"O-Olmaz."
"Chaewon hadi."
"Git başımdan! Yalnız kalmak istiyorum."
Kapıyı biraz zorladı.
"Aç kapıyı. Görevlileri çapırıp açtırmak zorunda kalıcam yoksa."
Biraz durdum ve kilidi açmak için elimi kaldırdım. Elim çok fazla titriyodu. Kilidi yavaşça açtım ve kendime çeki düzen vermeye çalıştım. Kapı yavaşça açıldı ve karşımdaki kişiyi tanımıyodum... Önce beni baştan aşşağı süzdü. Sonra kendine doğru çekip sarıldı. Ne olduğunu daha anlayamadan kendimi tanımadıpım takim arkadaşımın kollarının arasında buldum. Önce kurtulmaya çalıştım ama sonra pes ettim.
"İyi olucaksın, seni anlıyorum..."
Ve kendimi daha fazla tutamayıp takrar ağlamaya başladım. Birkaç dakika o bana sarıldı ben ağladım.
"Sam gelmeden yatapa gitmelisin. Hadi toparlan."
Beni çeşmelerin önüne götürdü.
"Yüzünü yıka biraz kendine gelirsin."
Dediğini yaptım. Sonra beni yatağıma götürdü.
"Ben kendim yatarım."
Ellerini yukarı kaldırdı. "Tamam. Ben gidiyorum o zaman."
"Tamam."
O gittiğinde örtünün altına girip uyumaya çalıştım. Ama kolumun ağrısından çok zor uyudum. Sanırım sinirle tişörtümü tutarken dikişli kolumla tutmuştum. İyiki dikişler patlamadı...

JUNG'UN ANLATIMIYLA~~

Chaewon koşarak gitti... Bahçede tek başıma kaldım ve Chaewon'un gidişini izledim.
Fazla mı üstüne gitmiştim? Birkaç dakika sonra ağır adımlarla odaya geçtim ve hiçbirşey yapmadan yattım. Biraz sonra Minji yanıma geldi.
"Ne oldu?"
"Hiçbirşey."
"Bu hiçbirşey olmamış halinse birşey olmuş halini düşünemiyorum..."
"Chaewon'u üzdüm..."
Minji bi süre bana baktı.
"Tam olarak ne oldu?"
Olayı anlattım. Ama o anı düşündükçe kendime kızıyordum.
"Biraz uzaklaşmaya ne dersin? Oda çok şey yaşadı, biraz kendine gelsin."
"Uzaklaşmak mı? Bilmiyorum..."
Şu anda aklımda öyle çok şey geçiyo ki, hepsi de karamsar düşünceler...
"Birkaç gün."
"Mesela?"
"En fazla 5 gün falan belki. Zaten o senin yanına gelir."
"Öyle diyosan..."
Ve Hanwoo bize katıldı.
"Bişey diycem ya Chaewon'un bıçaklanma olayını tam biliyomusunuz?"
"Tartılmamış olsak yarın anlatıcaktı..."
"Ben biraz duydum ama tam emin değilim."
Minji bize duyduklarını anlattı.
"O tip eşyaları almışlardı mıydı?"
"Aldılar."
Ve Minji'nin mükemmel sorusu Hanwoo'yu iyice şaşırtmıştı.
"Ama benim anlamadığım şu öldürme şansı vardı ama nedne öldürmedi? Neden kolunu bıçakladı?"
Araya girdi.
"Belli değil mi?"
"Ne belli değil mi?"
"Güzelliğinden öldürmemiştir..."
İkiside bana baktı.
"Sen bu kızdan hoşlanıyo olabilir misin?"
"Evet."
Minji cevabıma çok şaşırdı...
"Onu özledim..."
"Açılsana!"
"Tartıştılar ya."
"Doğru, o zaman iş bize kaldı."
"Jung sen yat artık, dinlen. Aklın Chaeeon'da kaldı sabah oyunda gürürsün onu. Biz sizi barıştırırız."
Cevap vermedim.
"Biz de yatalım artık, iyi geceler."
"İyi geceler."
"İyi geceler."

Katil Kim? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin