Unloveable (to you, always) | Banginho/Minchan

Diary -2-

İlk defa birlikte olduğumuz gün, kendimden en nefret ettiğim günlerden biri olsa gerek.
Neden karşılık verdin, neden izin verdin aramızda bunun yaşanmasına? Yaşandıktan sonra aramızda bir şeylerin değişeceği konusunda çok ümitliydim. Fakat sen hiç bir şey olmamış gibi davrandın ertesi gün, sanki hiç karşılaşmamışız, sanki beni öpmemişsin gibi dün gece.

Nefret ediyorum senden, nefretim sevgimle harmanlanıyor, ortaya çamur gibi iğrenç bir duygu çıkıyor. İkimize de bulaşan, çıkması çok dert olan sorunlar olarak dönüyor. Kendimle kalmayıp seni de etkiliyorum, fakat üzülmüyorum bunun için. Bazen hoşuma gidiyor canının yanması, bilir miydin? Bana hissettirdiklerinin karşılığını bir köşeden çıkan ani bir sebeple alman beni çok tatmin ediyor.

Benden nefret ediyorsun ama öpüyorsun, iğreniyorsun ama beni beceriyorsun, aynı ortamda bulunmayı sevmiyorsun ama tek olduğumuzda saniyesinde kucağında buluyorum kendimi.

Nasıl bir ruh hastasısın sen Chan?