ဒီေန႕ညေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သခင္က ရွမ္းႀကီးနဲ႕သြားအိပ္မယ္တဲ့။ ေၾသာ္ သြားအိပ္မယ္ဆိုလို႔ ဒီအတိုင္း သာမန္ လူသိရွင္ၾကား ရိုးရိုးသားသားသြားအိပ္မွာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ညဘက္ လူေျခတိတ္ေလာက္က်မွ ရွမ္းႀကီးအခန္းကို ျပတင္းေပါက္ကေနခိုးတက္ၿပီး လူမသိသူမသိသြားအိပ္မွာမ်ိဳးပါ။ အင္း.. လူမသိသူမသိဆိုေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သခင္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ အကုန္သိၾကပါတယ္။ သိေအာင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္သခင္က အကုန္လုံးကို ဖုန္းဆက္ၿပီး လိုက္ေျပာထားတာပါ။
ဒီည သူ လူပ်ိဳရည္ပ်က္ပါမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါ ေပ်ာ္ေပမဲ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္မို႔ စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားပါသတဲ့။ ေနာက္ၿပီး သူ႕မွာ အေတြ႕အႀကဳံမရွိတဲ့အတြက္ ရွမ္းႀကီးမေကာင္းမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ပါသတဲ့ဗ်ာ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖုန္းဆက္ၿပီး အႀကံဉာဏ္လိုက္ေတာင္းေနတာ တစ္ေနလုံးပဲဆိုပါေတာ့။
"တိုဘီရယ္ မင္းကိုေတာ့ အားနာေပမဲ့ မင္းကိုပဲေျပာျပရဦးမယ္ကြာ။ ရွမ္းႀကီးကေလ ငါက အဲ့လိုမ်ိဳး လာအိပ္မယ္လို႔ေျပာတာကို လက္ခံတယ္ကြာ သိလား။ ေနာက္ၿပီး ထပ္ေျပာေသးတယ္၊ သူေရခ်ိဳးထားပါမယ္တဲ့.."
ေျပာရင္းနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္သခင့္အမူအရာက ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ ေမ်ာက္ အုန္းသီးရသလိုမ်ိဳးလို႔ေခၚမလား.. မဟုတ္လည္း ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက်ဆိဳသလိုေပါ့ဗ်ာ အရမ္းကိုအူျမဴးၿပီး တက္ႂကြေနတာပဲ။
"အားးး ေျပာရင္းနဲ႕ အူေတြအသည္းေတြယားလာၿပီကြာ"
ေျပာလည္းေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္သခင္က တဟီးဟီးရယ္တယ္။ ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အျမင္ကတ္လာၿပီ။ သူေျပာတာေတြကိုလည္း လုံးဝကို နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့တာဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာေတြကို ေကာင္းေကာင္းနားမေထာင္ျပန္ရင္လည္း မင္းက အခုထိ ရွမ္းႀကီးကိုမေမ့နိုင္ေသးဘူးလားဘာညာဆိုၿပီးလာအုံးမွာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ က်ိတ္မွိတ္ၿပီး နားေထာင္ေနရတယ္။ ခက္တာက ကြၽန္ေတာ့္သခင္ကလည္း မေမာနိုင္မပန္းနိုင္နဲ႕ သူ ဒီည ကြန္ဒုံးဘာအရသာသုံးမယ္ဆိုတာကအစ ေျပာလိုက္တာ တစ္ေနကိုကုန္ေရာပဲဗ်ာ။ ညေနခင္းေရာက္မွ သူ ေရခ်ိဳးဦးမယ္ဆိုၿပီး နားသြားတာ။
