Don't call me again 2 |Yeonbin

hata yaptım ve sevgilisi olan birine aşık oldum

Yeonjunun ağzından

Onu unutamıyorum..

Ne yapsam,ne etsem..

Olmuyor..

Beceremiyorum

Onu tanımıyormuş gibi davranmak istemiyorum

Ama onun bir sevgilisi var

Soobin Bana birsürü mesaj gönderdi ama hiçbirine Görüldü dahi atmadım

Cevap vermeli miyim?..

Sadece cevap vermekten bir zarar gelmez

Soobin
-yeonjun biliyorum beni hatırlıyorsun 
-taehyun sana benden uzak olmanı söyledi hepsinin farkındayım
-neden cevap vermiyorsun
-yeonjun endişeleniyorum ama.. neden beni tanımıyormuş gibi davranıyorsun ben bunları hak etmiyorum lütfen dönüş yapar mısın?

Yeonjun
-Peki evet bu doğru sem yanlış birsey yapmadın ama ben yaptım soobin hata yaptım ve sevgilisi olan birine aşık oldum

Soobin
-bunu biliyorum yeonjun sen hatalı değilsin kime aşık olacağını sen seçmiyorsun bu senin kaderin oluyor

Yeonjun
-o zaman ben kaderimi yaşayamayacağım demek oluyor

Soobin
-hayır yaşayacaksın

Yeonjun
-taehyunla sevgili olmana rağmen mi?

Soobin
-biz sevgili değiliz dedim ya daha ne istiyorsun

Yeonjun
📸
Bunlara rağmen sevgili değil misiniz?

Soobin
-zorla götürdü beni oraya hayatımda birdaha Asla o cehennem çukuruna gitmeyeceğim

Yeonjun
-Peki kanıtın var mı?

Soobin
-Ne kanıtı yeonjun bana güvenmiyor musun?

Yeonjun
-Bilmiyorum güvenmek istiyorum ama-

Soobin
-gerçekten benim yerime taehyuna mı inanıyorsun onun kendisine hayrı yok onu senden daha iyi tanıyorum

Yeonjun
-gayet düzgün birine benziyor yani normal birine..

Soobin
-Ben normal değil miyim yani?

Yeonjun
-neden herşeyi kendine bağlıyorsun

Soobin
-çünkü öyle hissettiriyor

Yeonjun
-cocuk senin için o kadar uğraşıyor sende nankörlük yapıyorsun sadece seni çok seviyor

Soobin
-öyle mi o sadece seni kıskandırmak için rol yaptı

Yeonjun
-beni kıskandırmak için mi saçmalama o beni doğru düzgün tanımıyor bile

Soobin
-Peki o zaman kanıt istiyorsun

Yeonjun
-evet

Soobin
-o zaman çıkıyorum sana kanıtı göstereceğim yarım saate oradayım

Yeonjun
-Peki bekliyorum..

Telefonumu yavaşça kapattı ve soobinin gelmesini bekledim..

Taehyun iyi çocuğa benziyordu düzgün bir kanıt gösteremeyecek..

Soobinin ağzından

Bana güvenmiyordu..

Şaka gibi bana güvenmiyor

Bu çok saçma o yalancı düzenbaz inanıyor bana inanmıyor

Yavaşça evimden çıktım ve ilk restorana gittim orada yoktu Sonrasında bir sekizde evimi bulmayı başardım

Zil sesi

Yeonjun kapıyı açtı ve bana bakmadan

Yeonjun
-Bu ayki kirayı ödeyeceğim merak etmeyin

Soobin
-kira mı ne kirası?

Yeonjun kafasını bana doğru çevirdi

Yeonjun
-üzgünüm seni ev sahibiyle karıştırdım

Soobin
-pekala hazır mısın?

Yeonjun
-evet hadi

Yeonjum yol boyunca nereye gittiğimizi sordu ve ben cevap vermedim

Çünkü ne diyebilirdim cezaevi desem benimle geleceğini hiç sanmıyorum

Yeonjun
-daha ne kadar kaldı

Soobin
-Bu sokağı dönünce varmış olacağız

Sokağı döndük ve cezaevi tam önümüzde duruyordu..

Yeonjun anlamaz gözlerle bana baktı

Yeonjun
-doğru yere geldiğimizden emin misin soobin?

Soobin
-evet kesinlikle beni takip et

Yavaşça cezaevine giriş yaptık

Bir kişi
-size nasıl yardımcı olanilirim

Soobin
-biz bir mahkumla görüşme yapacaktık

Bir kişi
-mahkum kim ve neyi oluyorsunuz

Soobin
-mahkum kang jonghyun ve oğlunun arkadaşlarıyız

Yeonjun
-soobin ne yapmaya calıştığını anlamıyorum buraya neden geldin

Bir kişi
-Peki görüşmenizi yapabilirsiniz bu taraftan gösteriyim size

Benim ağzımdan

Gardiyan
-kang jonghyun misafirlerin var

Jonghyun
-misafir mi neden benim haberim yok

Gardiyan
-şimdi haberin var

Not:burada kesiyorum çünkü öbür bölümden devam etmeliyim

Umarım beğenmişsinizdir oyşayıp yorum yaparsanız çok sevinirimm