PARANTEZ ICI KISILER 3.SAHISIN O AN KIM OLDUGUNU IFADE EDER.
(Deha Yancar)
Gece farkında değilsin sevgilim, bende değildim sana sevgilim diyorum. Neden inan bilmiyorum zamanında sana bir söz söyledim küçükken ama sen beni hatırlamazsın.
"Bir gün karanlığımda seni korurken, alt katın merdiveninden bir ışık yansıyacak. İşte o zaman karanlığın sahibi sen olacaksın".
Ve evet aldılar beni, kandırdılar senin haberin yok karanfilim benim. Kurtulurmuyum bilinmez. Ama kurtulursam ilk senin yanına geleceğim.
Ezra bana çok büyük bir komplo kurdu, tuzağa çekti beni. Beni uçakla gittim diye biliyorsun ama arabayla kaçırdılar beni. Babamın çağırdığını söylediler, o aşağılık herif telefonumuda aldı, kim bilir neler yazar sana. Sevgilim nolur unutma beni, sevgilim nolur silme beni, sevgilim nolur inanma ona...
İçimde bunları saydırdım, durdum. Gece aklımdan çıkmıyordu, Ezra takıntılısı napar ona çok korkuyorum Gece'm...
Gelince seni bir daha kimseye bırakmayacağım söz veriyorum sevgilim.
"Bak bak, naber düşünüp duruyorsun. Ayy tabi sevgilim o kadar güzel ki aklından çıkmıyorrr". Ezra... "Ağzına ..."
Elinde bir çerçeveli fotoğraf vardı "yinede kıyamadım ve Gece benim olana kadar bu fotoğrafa bak istedim, çok iyi bir kuzenim değil mi?" Aynen ne demezsin yüzünün her karışını ... evladı.
Gitti. Ve ben yine orda tek kaldım, vücudum uyusmustu hiç birşey yapamaz haldeydim. Bulunduğum yer aşırı rahatsız ediciydi. Ama onun fotoğrafı... orayı aydınlattı sanki.
"Her zaman parla yeterki Ay kızım, ben senin için hep Güneş'in olurum, seni aydınlatmak için, yeter ki benim karanlığımı aydınlatan sen ol"
Güzel kokulum, hep güzel kokardın. Ama şuan kokundan eser yok, sen yoksun. Ben yanında yokum.
Koruman sana aşık duy bunu, koruman sana takıntılı, yaz bunu kalbine sen olmazsan, yaşayamaz. Sana gizledim hep aşkımı, keşke açılsaydım en başından, sevgili karım olacak Ay kız.
Seni seviyorum, unutma geleceğim karanfil...
