Haketmedim, haketmedim, haketmedim!
Ne bu kötülükleri ne de bunu.
Lan ben sadece sevdim;
Hayatı, insanları, hayvanları en çokta tanrıyı.
İstemedim! Ölmelerini istemedim ben.
Şayet varsa tanrı ki ben inanmıyorum,
Söyleyin ne istiyor benden, bizden!
İzin vermedi ki koduğumun kaderi, sevmedi beni,
Ne evren ne insan ne de tanrı.
Lakin seviyor olsaydı,
Sesime cevap verirlerdi ama ses falan yok.
Neden ki? Ben hayatımı hep iyiliğe adadım.
Şurdan çevirin beni uzaktan ya da yakından tanıyan birini,
O bile söyler 'iyi bir adamdır' diye.
Neyse eğer varsan duy bu haykırışımı.
29.02.24
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıyametten Önceki Facia
PoesíaBenim nacizane siirlerim, kaybolmasin ama bi kac kisinin de olsa icine islesin istiyorum.
