Addiction series:1 SHE'S ADDICTED TO HER BROTHER

Kabanata 11

"K-kuya, saan tayo pupunta?" Hila hila parin ako ni kuya sa braso ngayon papalabas dito sa skul. Siya nanga ang kumuha ng bag ko sa arm chair ko kanina at sabay hila na naman sakin.

Kanina pa itong walang kibo. Hindi ko alam kong anong trip nitong kapatid ko.

Dito niya ako dinala sa pinaparkingan niyang sasakyan.

"Kuya, ano b.."

Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong isinandal ng mahina sa kotse. Nakita ko sa mga mata niya ang galit at inis at may nakita pa ako don ngunit hindi ko mapalanganan kong ano.

Napabuntong hininga siya na para bang nag pipigil siya ng inis at galit ngayon dahil ako ang nasa harapan niya.

"Akala ko w-wala na kayo?" tiim bangang niyang sabi sakin at nakita ko ang pag bukol nang dila sa pisgi niya. Mahina lang ang pag sabi niya non, pero nakaramdam ako ng kaba.

"W-wala naman talaga kami kuya.." hindi na naman niya ako pinatapos sa pagsasalita ko.

"And then bakit kayo nag usap? " seryoso niyang sabi pero ang tingin wala sakin.

"K-kasi, a-ano a-ahm yong brief..."

" Wag ka ng magpaliwanag, dahil hindi mo naman sasabihin ang totoo." malamig niyang sabi sakin at sabay talikod at naglakad na siya kaya ng dahil sa inis, dali dali kong hinubad sa paa ko ang sandal at sabay bato sa kanya. Buwesit siya!

Ayon sapol lang naman siya sa batok niya at nakita ko napangiwi ang mukha niya ng dahil sa sakit.

"Aggh!.. ALTHEA!"

"B-bagay l-lang yan sayo!.. Dahil
nakakainis ka! Bakit ba ang sungit sungit mo ngayon huh?.. Dahil ba sabi mo may nagustohan kanang babae kaya hindi mona ako love. Lumuluha kong sigaw sa kanya habang nagpapahid ng luha ko ngayon. Siguro dahil sa inis ko kaya napaiyak ako.

Nakita ko naman ang gulat sa kanyang mukha ngayon at kasama na doon ang takot sa mga mata niya.

"W-wala naman akong kasalanan sayo kuya ah! Bakit ka ganyan!..Magpaliwanag naman kasi talaga ako sayo eh, pero hindi mo naman ako pinatapos sa pag sasalita ko." nguso kong sabi habang umiiyak parin.

Naramdaman ko nalang ang yakap niya at hinalikan ako sa totuk ng ulo ko.

" I'm sorry sweetie, nadala lang ako. Hmm. "

Pilit kong kumawala sa yakap niya ngunit hindi niya ako hinayaan.

" N-nakakainis ka naman kuya eh, bakit kapag mainit ang ulo mo palagi mong ibuntong sakin?" hinanakit kong saad sa kanya habang pilit parin nag pupumiglas.

Niyakap niya lang ako hanggang tumahan na'ko.

Nakasakay na kami sa kotse ngayon para maka uwi na kami sa bahay. Kanina panga ito nag papansin sakin kaso ayaw kong pansinin. Bahala siya sa buhay niya!

Naiinis parin ako sa kanya kaya hanggat hindi ito mawawala itong inis ko, hindi ko siya papansinin.

Ganito talaga ako, kapag talaga maiinis ako sa isang tao hindi ko talaga papansinin hanggat hindi mawala ang galit at inis ko sa taong yon.

Maliban nalang kong may ibibigay ka ng isang bagay na gusto at paborito ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya ng malalim. I know nagka problema na naman ito kong paano ako susoyuin.

Si kuya Dius kasi, siya yong tipo ng tao na ayaw sumuyo o madaling sabihin hindi marunong sumuyo ng babae.

Naalala ko pa non, nong nag away kami dahil pinalo niya ako sa may puwet, kasi nalaman niyang nakipag kaibigan ako sa mga lalake na kapit bahay namin noon. Ayon dahil na iinis ako o nagtatampo dahil pinalo niya ako hindi ko siya pinansin, mga higit isang buwan yon sa hindi ko pag papansin sa kanya.