Günlerdir mesajlarına alamadığı cevaplar yüzünden oldukça huzursuz hissediyordu Yibo kendisini. Okul da yüzüne bakılmaması bir yana, eski hallerine dönen adam hayal kırıklığı oluşturmuştu kendisinde.
Huzursuz,güvensiz,öfkeli ve kırgındı. Konuşmak istediği her an önüne örülen duvarı kıramıyordu.
Oturduğu bank da birazcık daha kıpırdandı. Gözleri,kampüse girdiğinden itibaren direkt arkadaşlarının yanına uğrayan Xiao Zhan'dan ayrılmıyordu. İnatla bakıyor,arada kıpırdanıyor,ben buradayım demek istiyordu. Kalbinin üstünde ki huzursuz baskı orayı kendisine yuva edinmişti adeta. O baskıyı ortadan kaldıramıyordu.
Eski hallerine mi dönmüşlerdi yani? Peki bunu kendisine söylemesi gerekmezmiydi? Bunu bile hak etmiyormuydu adam tarafından? Cebinden,uzun zamandır içmediği paketini çıkartıp bir dalı dudakları arasına aldı. Tutuşan sigara dumanını içine çekip soğuk havaya bıraktı.
Şuan kalkıp yanına gitse,'bana neden böyle davranıyorsun' dese ondan kalbini kıracak bir yanıt alırmıydı mesela? Xiao Zhan,kendisini kıracak bir şeyler söylermiydi? Asla bu hareketlerine güvenemiyordu işte.
Öne doğru eğilip dirsiklerini ayaklarına dayadı. Gözlerini kapatıp derin derin nefes alıp soluklandı. Sanki kilometrelerce koşmuşta nefessiz kalmış gibiydi. Ciğerlerine çektiği nefesler iğne gibi batıyordu göğsüne.
Gururunu ne kadar daha çiğneyebilirdi ki? Xiao Zhan'a daha nasıl iltimas gösterebilirdi? Şuan en yapacağı şeylerden birisi arkasını dönüp gitmekti,hiç beklememek, konuşmak için fırsat aramamak...
Olduğu yerde doğruldu,elinde bitmiş olan sigarayı söndürüp izmaritini de yanı başında duran çöp kutusuna attı. Elleriyle sertçe yüzünü ovduktan sonra tam karşısına baktı. Cheng gülerek Xiao Zhan ile konuşuyor,Yu Bin elinde telefonuyla uğraşıyor,ara ara sohbete dahil oluyordu. Xiao Zhan ise...
Gözleri belki günlerdir ilk kez adamın gözleriyle kesişti. Kendi yorgun gözlerine kıyasla onun gözleri canlıydı. Sadece iki saniyelik geçen bakışma da olan her şeyin kendisine olduğunu fark edip yıkıldı.
İyiydi. Kendisinden daha iyi durumda,güler yüzlü ve canlı. Kasılan midesiyle yüzünü buruşturmak zorunda kaldı istemsizce,midesinde ki öz suyun yükselip durduğunu hissediyordu. Bekledi,biraz daha gözlerinin içine bakmasını,belki insafı varsa yanına gelip ne olduğunu açıklamasını...
Arkadaş grubuyla olduğu yerden kalkıp uzaklaşan adamın arkasından sadece kırgınlıkla baktı Yibo. Şaşırmak hatta bir kez de olsa Zhan hakkında yanılmak istemişti,hayır Xiao Zhan buydu ve bundan fazlası olmak için çabalamıyordu.
..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•MengZiYi: yemek yapabildiğini iddia edip beni evine çağırdı. Umarım orada her şey yolundadır Xiao_Zhann?
Cheng_Cheng: biz de geliyoruz 🏃 ↪️ seni davet etmediğimize göre başbaşa bir yemek demek ki bu?
