Ang lakas makasenti tong ulan na to kaya nakahalumbaba lang ako sa desk ko habang nakatingin sa bintana.
This is the last subject but still umuulan ng malakas mula kaninang umaga. Jusmiyo,dapat talaga iki-nancel na nilang tong pasok namin.
Siguraduhin lang nila na hindi kami magkakasakit. Aish.
Ayaw na ayaw ko ang umulan aside from na mabasa at mahirap makipagsapalaran sa tubig ulan ay lakas makasenti to.
Nung magsiuwian na ay lumabas na kaming lahat sa classroom pero umuulan pa rin.
Binuksan ko na payong ko pero halos mapatalon ako sa gulat nang biglang may tumabi sakin. Kaya napatingin ako sakanya "pashare naman dyan sa payong mo!" Sabi pa nito habang nakangiti.
Tumingin ako sa payong ko sabay baling sa ngiti nya. That smile tho. I nodded my head, ako? Makakahindi sa crush ko? Aba. This is it..
Yea, he is my crush. Simula kasi nung tinulungan nya ako sa crush ko ay sakanya rin pala ang bagsak ko. Kaya I've ended up crushing with this guy.
Habang naglalakad kami ay biglang may tumabi sa kabila sakin.
"Ako nga rin. Pa-share" napahinto tuloy kami sa paglalakad, kaya medyo nahihirapan ako sa lakas ng ulan.
Napataas kilay ko sa sinabi nun.. Si Ex. Not actually ex-boyfriend but only ex-crush. I rolled my eyes.
"Dali na. Para naman tong others" aniya. Aish.
Pagkatapos akong saktan noon? Lakas makasabi ng ganyan sa harap ko. Pwe!
It's still fresh on my mind what he did last year. Well it's not foul, pero bilang babaeng patay na patay sakanya is natapakan pride and ego ko don.
I gave him chocolate with letter na "your smile is my medicine", after giving him an effort.
Sasabihin nya lang sakin na "Anong bang ipinaglalaban mo?" Inis pa sya nyan! Tapos.. Okay lang sana if sinabi nyang "im sorry pero di kita gusto" kesa naman sa sinabi nyang parang ang rude tingnan.
I just want na maappreciate nya ang effort ko. Yun lang naman!
Tinanggap ko lahat nang sinabi tungkol sakin ng mga kaibigan ko.. na kesyo
Ang tanga 'ko daw para mainlove sa katulad nya.
Na ang tanga ko raw kasi ako una nageffort at nagconfess.
Bakit bawal na ba magconfess? Ano, habang buhay nalang tayo aasa na mamahalin rin nila tayo? Di na uso 'yun.
At malala pa sa mga sinabi nila na. Desperada na ako
Desperada na mahalin nya ko
Desperada para sakanya.
Pero past is past kaya kalimutan nalang natin about dun.
"Sakanya oh! Tutal solo naman nya!" turo ko sa kaklase ko. Napaharap naman sya samin.
"Pa..."
"Ayoko nga!" Napabuntong-hininga ako sa inasta nya. Aish!
"Ayoko rin, bahala ka dyan. Tara na cru--ay, tara na pala" aya ko sa crush ko at nagsimula nalang. I leave him alone na nababasa ng ulan.
When I look back, nakatayo pa rin sya at hinahayaan nya mabasa sya ng ulan.
While we are walking, nagkwentuhan kami tungkol sa mga bagay bagay. I didn't know that it was the beginning.
