ကျေးကျွန်
Unicode
တက္ကသိုလ် ကြီးက ဘယ်လောက်ပင်ဟောင်းဟောင်း အသစ်အသစ်သော ခံစားချက်တွေကိုတော့ ပေးစွမ်းနိုင်မြဲပါ......
တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားဘဝလေးတွေက လွတ်လပ်တယ် လက်ဆက်တယ် အချစ်ကိုခံစားလို့အကောင်းဆုံးအရွယ်ပေါ့....
ဒါပေမယ့် ရှိန်း ကတော့ အဲ့ဒီတက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝချိုချိုလေးကိုမဖြတ်သန်းခဲ့ရပါ
တက္ကသိုလ် ဆိုတိုင်း ဒယ်ဒီ့ရဲ့မျက်နှာကိုသာပြေးမြင်နေတယ်....
" မင်းက သက်သက် အလေလိုက်ချင်နေတာပဲရှိန်းရဲ့...."
" မင်းငါ့ကိုလည်းသနားပါဉီးကွာ မင်းအမေဆုံးပြီးထဲက မင်းအတွက်ရုန်းကန်နေရတာ..."
" ငါပညာရေးကိုအားမပေးတာမဟုတ်ဘူး မင်းတက္ကသိုလ်ကို အဝေးသင်တတ်လည်းရနေတာပဲကွ....."
"မင်းဘာမှ စောဒကတက်ဖို့မကြံနဲ့ မင်းကိုငါအဝေးသင်ပဲထားမယ် မနက်ဖြန်ကစပြီ ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်စဆင်းရမယ်.... "
" ငါ့မှာမျော်လင့်စရာ မင်းပဲရှိတာနော် မင်းငါ့ကိုစိတ်ပျက်အောင် မလုပ်ဘူးလို့ငါမျော်လင့်တာပဲ......"
" ကျုပ်သားက အဖေ့ခြေရာနင်းရုံလောက်ဘယ်ဟုတ်မလဲဗျ...ကျုပ်ထက်ကိုသာတဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်ဖြစ်လာမှာ..."
"ဒယ်ဒီ သားကိုစိတ်ချပါပြီကွာ ငါ့သားကဒယ်ဒီ့ကို စိတ်မပျက်စေတဲ့အတွက် ဒယ်ဒီ သေပျော်ပါပြီ...."
ပြန်တွေးတာတောင် ဒယ်ဒီ့ရဲ့မာန်အပြည့်နဲ့စကားတွေက နားထဲမှာဝေ့ဝဲနေဆဲ
တစ်ခါတစ်လေ မှာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဒယ်ဒီဟာ
ကျွန်တော့်အပေါ် ကျွန်တော်မွေးဖွားလာချိန်ကနေ သူသေဆုံးချိန်ထိ အတ္တကြီးခဲ့တယ်လို့ထင်မိပေမယ့်...တကယ် တော့လည်း ဒယ်ဒီက သူ့ရဲ့
တစ်ဉီးတည်းသောသားကို သူမရှိချိန်မှာ လောကကြီးထဲ ရဲရဲရင့်ရင့် ရှင်သန်ခဲ့စေချင်တာဖြစ်မယ်..
"ဆွေးရိပ်ညို....ဟိုမှာ ဟိုအကိုကြီးတွေ့လား
မင်းကို လာကြိုတာဖြစ်မယ်..."
နားစည်သို့ရိုက်ခတ်လာသောအသံကြောင့်သူ့
အတွေးစများပျက်ပြယ်သွားရ၏
YOU ARE READING
ကျေးကျွန်
Romanceအခန်းလေး၏ အပြင်ဘက်စကြ်န်လမ်းနံရံဘေးတွင် ကောင်လေးတစ်ယောက်သည် ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့် လုပ်နေသောလူများကိုပင် ဂရုမစိုက်ပဲ သည်းထန်စွာငိုကြွေးနေ၏... တကယ်တော့ သူမှမဟုတ်ပါ အခန်းထဲတွင်လည်းကောင်လေးတစ်ယောက် ငိုကြွေးနေသေးပါ၏... ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ အရာက အချိန်တစ်ခုထဲမှာပ...
