OBSESSED WITH ME

CHAPTER 39

CHAPTER 39

Nandito kami ngayon sa palingke, kasama ko si Rose. Hindi kasama si Nanay dahil may sakit ito. Si steeve naman ay siya ang nag aalaga sa mga bata. Gusto pa sana sumama ang tatlong bata pero hindi ako pumayag. Mahirap na baka kung ano pa  ang gawing kalokohan dito. Wala akong Perang pambayad.

Bibili ako ng damit pang work dahil bukas ay araw ng appointment ko for interview. Sinamahan ako ni Rose dahil nag pumilit kahit tinanggihan Ko na siya kaso masyadong mapilit ang loka loka.

Habang nag titingin-tingin kami sa mga store nang mga damit ay biglang may nabagga akong Babae. Naka talikod ito saamin. Matangkad ito pero mas matanggkad ako.

"Sorry po, miss" paumanhin nito. Her voice is familiar Pero ipinag sawalang bahal ko na lang.

" No, ako dapat ang mag sorry dahil ako ang nakabangga saiyo." Sabi ko. Bigla itong humaharap. Sabay kaming Napa singhap at lumaki ang mata dahil sa gulat.

After five years ngayon ko lang siya nakita. Gumanda ito at mas naging morena ang mukha. Ang huli namin pag kikita ay hindi siya masyadong maitim. nilukob ng takot ang aking puso. Baka isumbong niya ako kay Arkon. Dali dali Kong hinawakan si Rose upang tumakbo pero hindi ko pa naisasagawa ang plano nang hawakan nito ang braso ko kaya Napa atras ako sa gulat.

"Please, huwag mo sabihin Kay Arkon kung nasaan ako.. please.. " natataranta ako.

"Ma'am. Hindi po.. huminahon po kayo"

"Please..." nangingilid ang luha ko sa pangamba. pinapakalma na ako ni Rose.

"Huwag po kayo mag alala , ma'am. Hindi na po ako nag ta-trabaho Kay sir Arkon po." Napa kunot ang aking kilay sa narinig. How?

"How?"

Paanong Hindi na siya nag ta-trabaho? Bago ako naging asawa ni Arkon ang ay naging Maid na niya si Luningning. oo Tama kayo, si Luningning ang aking naka-banggaan kanina lamang.

Nag Aya si Rose na mag usap kami nila Luningning sa isang restaurant dito. Katabi ko Si Rose habang si Luningning ay nasa harapan ko.

"Huwag po kayo mag alala ma'am dahil wala na po kaming communication ni Sir Arkon."

"Why? Before I leave in a manila I know that he's your still boss, so how come? "

Naging malungkot ang kanyang tingin.

"Ma'am, kung hindi niyo po Alam ay naging maid lang po ako ni Sir nang dumating kayo sa resthouse niya, Na hire po kami nila Linda dahil saiyo. "  Nag tataka ko itong tinignan dahil hindi ko ma gets ang sinasabi niya.

"What? Please explain it to me clearly"

"Bagong hire lang po kami at dahil saiyo iyon. Noong dumating saamin ang balita na tumakas po kayo ay labis ang pangambang aming naramdaman dahil na hire lang po kami para pag silbihan ka at hintayin ka na bumalik sa resthouse ni Sir kaya noong umalis ka ay nawalan din naman po kami ng trabaho." Napanganga ako sa narinig.

"I'm sorry" malungkot Kong Sambit.

Hinawakan niya ang kamay kong nasa ibabaw ng lamisa.

"Wala po kayong kasalanan, ma'am. Kung totoosin dapat po ay mag pasalamat kami saiyo dahil kung wala kayo ay baka hindi ako naka pag ipon ng Pera at hindi ko naipagawa ng bahay si nanay ng maliit na bahay. "

"Mag Kano pala ang sahod niyo kada buwan?" Tanong ni Rose. Tinignan ko siya kaya nag peace sign siya saakin.

"Fifty five thousand po"

"Ang laki naman." True, super laki na'yon for just a maid.

" Ilang buwan kang naging maid doon?"

" Mga labing Isang buwan po. Bali six hundred five thousand po ang aking nalikom at napaka laking halaga na iyon sa'kin at daig pa namin ang government employee." Tumawa ito ng Marahan.