~ZÜMRÜT~

Bölüm_1

"Hüsnü abi, 4 çay!"

"Hemen aslanım!"

Mahelleden bir kaç kişi toplanmıştık. Her zamanki gibi boş boş muhabbet edecektik. Başka ne yapabilirdik ki? Bir yandan konuşulmaya başlayınca gözlerimi devirdim. Çok sıkıcıydı.

Şimdiye kadar.

Elime telfonu aldım. Hemen onun hesabına girdim. Fotoğraflarına bakmaya başladım. Adı gibi zümrüt gözleri. Beyaz teni ve sarı saçları. Sanki özene bözene yaratılmış gibiydi.

Ona uzun zamandır yanıktım. Tam tamına 2 sene. Ama hâlâ daha bir yolunu bulup açılamadım. Yapamıyordum. İçimden bir his vakti değil diyordu.

Biraz daha gezindim. En son attığı fotoğrafına tıkladım. Ekran kaydı alıp çıktım. Çaylar gelmişti.

"Abi sen ne düşünüyorsun?"

"Ne konusunda?"

"Evlilik. Bak bu sene işAllah Burak evlenecek. Seni bekleriz."

Elim ayağım titremişti. Derin bir nefes aldım.

"O işler bizlik değil aslanım."

"Peki abi. Öyle olsun."

Çayımı bitirip kalktım. Daha fazla durmaya lüzum yoktu. Sokakta yavaşça yürümeye başladım. Elimi cebime atıp bir tane sigara çıkardım. Normalde çok sigara içen biri değildim. Ayda yılda bir kez içerdim.

Sigaranın dumanını üfleyip yoluma devam ettim.

"Tan abi?"

Sesin geldiği yöne başımı çevirdim. Onu görür görmez yüzüme bir tebessüm yerleşti.

"Aaa Zümrüt. Senin ne işin var burada?"

"Arkadaşlarla buluşucam abi."

"İyi iyi. Kaç gibi dönersin? Akşma size gelmeti planlıyorum. Dönerken alıyım."

"Zahmet etme abi."

Yalandan dudaklarımı büzdüm. Sonra ise kolumu omzuna attım

"Ne zahmeti? Benim için bir görevdir."

İkimiz de kıkırdadık. Çok güzel gülüyordu. Gözlerine dalıp gittim.

"Akşam 6-7 gibi gelirim."

"Tamam o zaman."

"Görüşürüz abi."

"Görüşürüz."

O kendi yoluna bende kendi yoluma gittim. Kısa bir yürüyüşten sonra eve vardım.

☆°•*:☆°•*:☆°•*:☆°•*:☆°•*:☆

/Zümrüt'ün ağzından/

Kafede buluşmuş arkadaşlarla sohbet ediyorduk. Bir yandan da Pars'ın doğum günü için plan yapıyorduk.

Yekta, Pars'a aşıktı. Onun için elinden geleni yapıyordu. Tabi Pars bunun farkında mı bilmiyorduk.

"Bence bir mekan ayarlayalım.",dedi Deniz.

"Nereyi ayarlayabiliriz ki?", dedim.

"Buldum! Hani geçenlerde gittiğimiz meken varya. Neydi o?.... Ha- Al Cafe."

"Bilmem. Olur mu ki?", dedi Yekta.

"Olur aslanım. Sen dert etme."

Anlaşmış gibi kafa salladık. Sonra ise titreyen telefonuma baktım.

___________

Tan Abi

Nerdesin?
Almaya geliyim seni.

Siz

Her zaman gittiğimiz kafedeyim.
Abi.

Tan Abi

Tamam.
Geliyorum:)

Siz

Bekliyorum:)

___________

"Ben giderim, gençlik."

"Nereye oğlum?"

"Tan abi almaya gelecek. Sonra görüşürüz."

"İyi madem. Görüşürüz."

Hepsi bir ağızdan görüşürüz dedi. Arkamdan gelen korna sesiyle irkildim. Arkamı döndüğümde Tan abi gelmişti. Hemen yanına gittim. Ben binince arabayı çalıştırdı. Ben de önüme odaklandım.

Arada izlendiğimi hissediyordum ama hiç oralı olmadım.

"Geldik..."

İkimiz de arabadan indik. Hemen eve girdik. Annem bir ton şey hazırlamıştı yine. Gelmediğime şükür ettim. Yoksa bütün iş bana kalırdı.

"Aaaaaa, hoş geldiniz çocuklar."

"Hoşbulduk",dedik.

Ben odama gittim. Tan abi ise salona.

♡~×~♡~×~♡~×~♡~×~♡

/Tan'ın ağzından/

Sümbül teyze mutfaktaydı. Ben ise bu fırsat fırsattır diye konuşmaya başladım.

"İsmail. Ben dayanamıyorum."

"Emin misin?"

"Eminim. Yapamıyorum. Artık vakti geldi bence."

"Nasıl yapacağız."

"Onu ben de bilmiyorum. Ama korkuyorum."

"Neden?"

"Ya red ederse."

"Sen sakin ol. Etmez merak etme. Gel konuş işte. Ama öyle ulu orta yer de değil."

"Haklısın."

Zümrüt'ten hoşlandığımın İsmail'de farkındaydı. O da biliyordu. Ama bana karşı çıkmadı. Aksine hep yanımda durdu.

Şimdi vakti olduğunu hissediyordum. Emindim.

#="<<#>>"=#="<<#>>"=#

Evett
Yeni kurgum
İnşAllah beğenirsiniz
Hatam varsa özür dilerim
Görüşürüzzzzzz<3