In which Francine Maya Rivera from Journalism once again crossed path with Archer Kaden Ladera from Engineering - a guy from her past. Through a mutual friend, she found out that they both attend to the same university and unfortunately for her, she...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
━━━━━━━━━━
CHAPTERFIVE
"Galing namin, 'di ba?" malakas na sabi ni Adrian habang naglalakad palapit sa 'min. His both arms are in the air in an arrogant way. May padila-dila pa ang gago.
Yabang, ah... porket ang dami nilang fans. Kumakapal mukha ni gago. Sarap sapakin nito, oh my God...
Sa likod ni Adrian ay ang mga ka-member niya sa banda na sina Akira, Leon, AK at dalawa pang 'di ko kilala. As far as I can remember, Adrian told me their names. Hindi ko lang maalala kung ano mga pangalan nila. Ang alam ko lang ay ang isa sa kanila ay IT student at 'yung isa naman ay galing sa CHTM.
Nang huminto sila sa harap namin, mula sa gilid ng mata ko, nakita ko na nagulat ang mga katabi naming fans nila. At syempre, nginitian ni Adrian ang mga ito. Nagsitilian naman sila. Lakas talaga ng tama ng lalaking 'to.
"Ano? Ayos ba performance namin?" tanong ni Adrian sa 'min. Sumandal pa siya sa barricade. Nagpapa-pogi pa si kuya. Batukan ko 'to.
"Oo, Adrian! Fan na fan n'yo po ako! Lalo na ikaw!" singgit ng isa naming katabi. Nagulat naman ako dahil muntik na niya akong masanga. Tangina nito, kanina pa 'to. Katatalon niyo kanina, nababangga na ako. Hindi man lang nagso-sorry.
"Wow, I'm so glad that you love our performance," Adrian said with a sweet smile on his face.
Kinilig naman ang babaeng nasa gilid ko.
Although, 'di ko gusto 'yung mga interactions namin, I am glad that they appreciate their talents. I am glad na AK and his friends are getting recognition that they deserve. Because ever since we were in high school, iyon na ang gusto ko para sa kanila.
Deserve nilang ma-recognize ng mga tao ang talents nila. They belonged there, in the sky – among the stars. They have to shine bright.
Kahit na hindi maganda ang past namin ni AK, I still wish the best for him. I hope that his dreams come true. Kahit ano pa ang napagdaanan naming dalawa, I will still watch him from afar, watching him strive for what he wants to do. I will still root for him. I will still support him.
Kung anuman ang inaasam niya ngayon, sana makuha niya 'yon kasi I want him to be happy.
Even though we had a painful ending, I still want him to be happy and find peace. That's the only thing I could hope for.
Iyon naman ang sinabi niya sa 'kin noon – the day we ended whatever the hell is between us. He promised me that day that he will still strive for what he wants, to look for what he truly wants in his life, kahit na hindi na niya ako kasama. Pipilitin pa rin niyang tuparin ang mga pangarap niya kahit na wala na ako sa tabi niya.
He promised me that even though it would probably be hard, kakayanin pa rin niya.
I promised the same thing. Kahit na masakit at mahirap, I will still make my dreams into a reality. Hindi raw siya papayag na hindi niya ako makikita sa TV na nagbabalita.
