Eclipse Series #1: Primo Avriel De Luna

Chapter 7 Shift Soul's

CHAPTER 7: Finding Giovanni

Anong oras na at hindi parin nakakabalik si Giovanni, nakailang tawag na si primo sa kanya ngunit cannot be reached ang cellphone nito. Kahit gamitin pa ni primo ang kanyang kakayahang makakita ng isang tao kahit gaano pa kalayo ito ay pumalya parin.

Kanina pa pabalik balik si primo, he looks lack of sleep. Ako ang nahihilo dahil sa ginagawa nito.

This is all my fault, kung hindi ko pinaalis si Gio, siguro ngayon nangdito siya at hindi nag-aalala sa kanya si primo. Inuna kopa kase ang makipag kwentuhan sa iba at binalewala ko'lang siya.

Pakiramdam ko tuloy nagdadala lang ako ng malas sa kanilang dalawa. Na gu-guilty ako dahil kung hindi ko sana hinayaang umalis si gio, hindi mangyayare ang lahat na ito.

“S-sorry...”  i said while my lips we're trembling.

I bow my head when he suddenly looked at me, umiwas ako ng tingin sa kanya.

“For what? Why are you saying that?” he said while looking at me.

Kung kaya ko'lang sigurong ibalik yung oras gagawin ko, pero di hamak na tao lang ako, mortal at walang kapangyarihan.

“Kasalanan ko kung bakit nawawala si Gio, bago lang s'ya rito sa mundo ng mortal. Maraming masasamang tao ang nasa labas, paano kung napano na siya? God! Eotteoke?!” napahawak a'ko sa aking noo dahil hindi kona alam ang aking gagawin.

Umupo ako sa sofa at nagisip isip ng pwedeng gawin. Naglakad papunta sa tapat ng pinto si primo kaya nasalin sa kanya ang aking paningin.

Alam kung hindi lang uupo rito si primo at maghihintay kay Gio, paniguradong may pinaplano ito.

“May kumokontra sa kapangyarihan ko, sa aming tatlo ako lang ang may kakayahang makakita ng tao kahit gaano pa kalayo ang kinaroroonan nito,” tinitigan n'ya ako ng nakakaloka. “This time, ngayon lang pumalya ang kakayahan ko. Alam kung may kung anong itim na mahika ang humaharang para diko matunton ang kapatid ko.”

Kumunot ang aking noo dahil hindi ko maintindihan ang gusto n'yang sabihin o ipahiwatig sa akin.

“Kung ganito ang anyo, kasarian at katawan ang gagamitin ko, ang aking kakayahan ay hindi gumagana pero kung ibang katawan ang sasaniban ko may posibilidad na matutunton ko si Giovanni,”

“So, what do you mean?” kunot noo kong tanong.

“Shift Soul...”

  
                                        * * * * *

When I open my eyes, natagpuan ko na'lang ang aking sarili sa isang madilim na Lugar. Napapaligiran ng buhangin at matataas na puno. Malakas na hangin ang dumapo sa aking katawan, pakiramdam ko pinapaligiran ako ng yelo dahil sa sobrang lamig.

Napatigil ako ng makita ang dugo sa aking kamay, may hawak hawak a'kong kutsilyo at mukang hindi ito ordinaryong kutsilyo lang, at ang mas hindi ko maintindihan ay parang uhaw sa paghihiganti at galit ang aking nararamdaman ngayon.

Lumingon ako at mabilis na nahagip ng aking atensyon si Primo, kalmado lang siyang nakatingin sa akin habang nakasandal sa pader.

“Don’t worry, everything is okay. Nangdito tayo sa loob ng katawan mo, Venice. Kontrolado ko ngayon ang isip, galaw at damdamin mo kase nasa iisang katawan lang tayo,” he said.

Umiling iling ako dahil hindi ko parin naiintindihan ang nangyayare sa paligid ko. Paano? What's going on?

Isa lang ang tumatakbo ngayon sa aking isipan ang maghiganti sa taong nakatayo di kalayuan sa amin ni primo, at kasama n'ya si Giovanni. Punong puno ng dugo ang muka ni Giovanni at ngayon kusang naglalakad ang aking mga paa papunta sa kinaroroonan nilang dalawa.