In love

5.

Opeens hoor ik een gegil in de gang, ik stond op en keek op de klok "06.23" "shitt ik moet dat geld pakken" en liep naar het geld ik pakte het doosje en rende naar de deur "shittt opslott" ik hoorde een zucht en draaide om "komm liggen dan schatje" zei Brahim "hahaha ik wilde snel mn sleutels gaan regelen" zei ik zenuwachtig en deed het geld achter me "we gaan straks" zei hij "isgoed" en ik ging naast hem liggen ik dacht na het was al de 3e dag nog 4 dagen en dan moet ik het geld hebben ik keek om me heen en ik hoorde me telefoon trillen ik keek op me scherm en zag "Yema inou" staan ik nam op "salam yemma" zei ik "Djies n hram (dochter van het slechte) ik weet waar je uithangt" zei ze en ik trilde helemaal "mesha (maar) yemma (moeder) ik ben bij Penelope" zei ik "GEEN LEUGENS IK WEET ALLES" schreeuwde ze ik hing op en zag daar Brahim mij raar aan kijken "het is slecht om tegen je moeder te liegen, jammer dat er zulke mensen zijn die kunnen liegen tegen hun eigen moeder, schande" zei hij "luister, je weet precies niks dus je kan beter je bek houden, laat me gaan" zei ik op een boze toon en hoorde me telefoon trillen "kaolo rare mensen op de wereld" zei ik en Brahim trok de deur open, tranen stroomde naar beneden en Brahim zag het "is er wat?" Zei hij "nee nee" zei ik en rende naar mn kamer met de sleutels in mn zakken waarvan Brahim dacht dat ze in mn kamer zaten ik trok de deur open en even later hoorde ik geklop op de deur en liep naar de deur "wie is daar?" Vroeg ik "brahim doe open" zei hij
Ik deed de deur open en liep naar mn bed, met mn handen in mn gezicht zodat hij niet zag dat ik gehuild had "wat is er, wat wil je?" Vroeg ik "helemaal niks, wat is er met jou? Zo verdrietig opeens denk je dat ik het niet door heb dat je hebt gehuild" zei hij "laat me gewoon" zei ik "oke" en hij liep naar de deur en gooide de deur achter zich dicht even later besloot ik een douche te nemen en nam een douche, ik trok een kokerrok aan waarbij ik een blousje combineerde ik keek in de spiegel en zag mijn wallen en rode ogen ik deed een beetje foundation, blush en mascara op.
Ik maakte een foto in de spiegel en plaatste de foto op Instagram met de tekst 'happy' zodat het onopvallend leek, ik kreeg al een paar berichtjes binnen "waarom plaats je geen foto's meer" omdat ik normaal elke dag zo 3/4 foto's plaats waarom konden mensen me gewoon niet met rust laten? Dacht ik ik liet mezelf op bed vallen ik was nog van plan om wat te gaan eten maar eetlust had ik niet meer ik trok mn kleren uit en sprong op bed en viel een paar minuten later in slaap.

De volgende ochtend:
Ik stond op en liep naar de koelkast en pakte een flesje water, ik ging liggen en pakte mijn telefoon waar ik een paar berichten opende en waarvan ik schrok "nog een paar dagen he, als de opdracht niet is uitgevoerd weet je het:)" las ik mn hart brak want ik kan alles wel vergeten, ik dacht na maar er kwam niks in me op ik trok mn outfit van gisteren aan 'kokerrok &blousje' en liep naar de lobby waar ik Manar, Mansour & Brahim zag, ik keek ze allemaal vies aan en zag Manar naar me toe lopen "bitch waar ben je mee bezig, wacht maar totdat Salah dit hoort ben je hem kwijt" whattefuck wat heeft Brahim hun verteld en keek zijn kant op hij deed een paar gebaren "ik heb niks gezegd" zag ik hem doen en hoorde Mansour lachen "grappig hoor" zei ik sarcastisch en liep naar buiten totdat ik een arm voelde op mn schouder ik draaide me om en zag Mansour "wat?" Zei ik "hey schatjeeee, hoe is t ga je met me mee naar boven?" Zei hij "ik weet niet wat je denkt ik ben niet een van je hoeren" en wees naar Manar die me vies aankeek "haha nee weet ik toch schat" zei hij "kifesh je noemt me schatje wat denk jij" zei ik en rende naar mn hotelkamer waar ik op bed ging liggen totdat ik geklop op de deur hoorde, dat zal vast Mansour zijn en deed alsof ik niks hoorde "OPEN NU, POLITIE" shit wats dit? Dacht ik en liep naar de deur "hallo, mag ik vragen wat jullie hier doen?" zei ik tegen een politie agent "we weten alles, dit soort ....." hoorde ik en zag alles wazig en viel
flauw.

Paar uurtjes later:
Ik werd wakker en keek om me heen waar ik mijn ouders huilend zag zitten "yemma, wewa?" (Mama, papa?)" Zei ik en zag hun mij bewonderend aankijken "HBIBA (schatje) HAMDOULILAH YA RABBI" zeiden mijn ouders te gelijk "waar ben ik?" Vroeg ik "schatje, je bent nu veilig" zei mn moeder er stroomde tranen naar beneden en herrinerde me alles weer 'salah, de mannen, opdracht' "SHITTTT YA RABBI LAAT ALLES AFGELOPEN ZIJN" Schreeuwde ik "MAMA WAAR IS S.. SALLAH?" Zei ik "hbiba, de mannen zijn opgepakt gelukkig op tijd" zei mn moeder "maar, mama hoe wist je dat ik hier was" vroeg ik "nou, er kwam een meisje genaamd 'Felicia' aan onze deur ze vertelde dat je in Spanje verbleef en legde alles uit hoe het met Salah zat" zei ze "omg, waar is Salah zeg het NU" zei ik "politiebureau schat, zodra hij vrij is komt hij richting Spanje" zei mijn moeder, hamdoulilah ya rabbi gelukkig is alles afgelopen 'dat dacht ik dan'