အပိုင်း(၄)

3.2K 143 0
                                    

လွန်ခဲ့သော၇နှစ်ခန့်က.....

"ကလျာ၊ရှိူင်းမင်းနောင် ဒီကိုလာကြဦးဖေ့သားနဲ့သမီး"

"ဟုတ်ဖေဖေ"

"ဒါဖေဖေတို့ကုမ္ပဏီရဲ့ပါတနာဦးအောင်ခန့်သော်တဲ့၊ဒါကသူ့သားကောင်းခန့်သော်၊သေချာမှတ်ထားကြနော်"

"ဟုတ်ကဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ့"

"ဟုတ်ကဲ့တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်နောက်ပြီးHappy Birthday ပါအကို
ခွန်းရှိူင်းမင်းနောင်ဗျာ့"

"ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးပါဗျာ့"

"ဦးခွန်းရှိူင်းသက်နောင်၊ကျုပ်တို့အရေးကြီးတာတိုင်ပင်ရအောင်ဗျာ၊ကလေးတွေအချင်းချင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်စကားပြောပါစေ"

"ဟုတ်သားဘဲဗျ၊သမီးကလျာ၊သကောင်းခန့်သော်နဲ့စကားပြောလိုက်ဦးနော်၊သူကသမီးနဲ့ရွယ်တူလည်းဖြစ်သလိုတစ်ကျောင်းထဲလည်းတူတူတက်တယ်သမီးရဲ့"

"အာ..ဟုတ်ကဲ့ပါ"

ဒီလိုလူကြီးတွေကြားမပါချင်လို့ ကွကိုယ်အိမ်ထဲနေတာတောင်အတင်းပါခိုင်းနေတယ်၊အရှေ့ကကောင်ကလည်းဘာကောင်မှန်းကိုမသိ။စိတ်ပျက်စရာကြီး။

"ဒါနဲ့နာမည်ကခွန်းကလျာမောင်နော်"

"ဟုတ်ပါတယ်"

"ကျွန်တော်ကလျာကိုသိတယ်၊ကျွန်တော်တို့အတန်းရှေ့အမြဲဖျက်ဖျက်သွားတော့မျက်မှန်းတန်းမိနေတာ"

မသိရင်သူပြောတဲ့ပုံကငါကဘဲလက်ယားလက်ယားနဲ့သူမြင်အောင်သူ့အတန်းရှေ့ဖြတ်လျှောက်နေသလိုဘဲ။

"ဪ"

"ကလျာက စကားနည်းတယ်နော်"

နည်းချင်လို့နည်းတာမဟုတ်ဖူးဟေ့၊ကျက်သတုန်းတွေနဲ့ဖောင်ဖွဲ့ပြီးစကားမပြောချင်လို့

"အင်း"

"ဒါနဲ့လေ...."

"သမီးကလျာ"

"ဟုတ်မေမေ"

"သမီးကိုကိုကော"

"ဟိုနားမှာသူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စကားပြောနေလေရဲ့"

"သားရှိူင်းမင်းနောင်"

"ဗျာအမေ့"

"ဒီကလေးကိုအဖော်ပြုပေးလိုက်ပါဦးကွယ်၊ငယ်လေးကိုအမေအိမ်ထဲခဏခေါ်သွားချင်လို့"

မောင့်ရဲ့ဒဏ်ရာ [ Complete ]Where stories live. Discover now